De wieg van schrijfster Vonne van der Meer stond in de Lichtstad. Ze woont nu in een oud vestingstadje en heeft haar hart verpand aan de Waddeneilanden. In de woonkamer slaapt de poes en blaft een enthousiast hondje.
Een derde deel van de muren is ‘bekleed’ met boeken. Op de lagere school blonk Vonne van der Meer al uit in voorlezen, net als de hoofdpersoon in haar nieuwe roman De vrouw met de sleutel. Vonne: “Als ik mag kiezen tussen schrijven en praten, schrijf ik liever. Ik praat niet zo makkelijk. Daarom heb ik het in een interview het liefst over mijn boeken. Dat is vertrouwd terrein. Op papier kan ik me beter uitdrukken. De ‘stem’ die ik heb in mijn boeken, is vanaf mijn debuut niet wezenlijk veranderd. Als je een verhaal uit Het Limonadegevoel leest en een fragment uit De vrouw met de sleutel zie je dat het dezelfde schrijver is. Ook al stamt het eerste boek uit 1985 en het laatste uit 2011. De stijl, de helderheid van mijn woordkeus staat altijd in dienst van wat ik zeggen wil. Dat is nooit veranderd. Als er gezwamd wordt, is dat omdat het personage een zwamneus is. Ik ben wel eenvoudiger gaan schrijven. Vroeger wilde ik uit onzekerheid wel eens iets verfraaien met een geforceerde metafoor, maar dat gebeurt me niet meer.”
(Voor het volledige interview zie Nouveau april 2011).