Ondernemer Rahma el Mouden: 'Mijn man vond zo'n ambitieuze vrouw maar lastig'

De rebelse Rahma el Mouden (63) trouwde op haar vijftiende en begon haar carrière als schoonmaakster. Nu, ruim 25 jaar later, is ze directeur van MAS Dienstverleners en een begrip op het gebied van maatschappelijk ondernemen.

'Ik gun iedere vrouw op aarde mijn soort vrijheid. Als ik de kans krijg, wijs ik andere vrou­wen op hun rechten. “Je bent vrij, je hoeft niet bang te zijn voor je man,” zei ik vaak tegen vrouwen van kennissen. Dat werd me niet altijd in dank afgenomen en daar had ik verdriet van. Soms voelde ik me eenzaam. Maar opgeven is nooit een optie geweest.

Het is niet meer de tijd om als vrouw onderdanig te zijn

Vrouwen moeten voor zichzelf opkomen. Onderdrukking is onacceptabel. Het is niet meer de tijd om als vrouw onderdanig te zijn.

Ik geef vaak lezingen waarin ik zeg: als je respect wilt, moet je evenveel verdienen als je man. Ik vind dat je constant bezig moet zijn om je leven, je situatie en je relatie met anderen te verbeteren. Leef bewust om er iets bijzonders uit te halen. Wie beweegt, zal liefde ontvangen.’

KNAP EN EIGENZINNIG

‘Mijn moeder was een meisje van het platteland. Ze was analfabeet. Toch kon ze goed voor zichzelf opkomen. Ze was twee keer eerder getrouwd, maar had zich van haar echtgenoten losgemaakt omdat ze haar onderdrukten en losse handjes hadden. Ze vluchtte met haar pasgeboren kind naar haar ouderlijk huis. Haar vader zette haar onder druk om naar haar man terug te keren, want ze had de familie al genoeg te schande gemaakt.

De prijs die ze voor haar vrijheid betaalde, was hoog

Ze weigerde met hem mee te gaan. Waarop hij haar dwong haar baby af te staan. Er zat niets anders op, ze wilde nooit meer terug naar haar gevangenis. Dus de prijs die ze voor haar vrijheid betaalde, was hoog. Mijn vader, die religie gestu­deerd had en als imam bij de moskee kwam werken in het dorp waar mijn moeder was opgegroeid, viel als een blok voor haar schoon-en eigenzinnig­heid. Ze trouwden en zijn hun hele leven stapeldol op elkaar geweest.’

REBELS KIND

‘Ik was brutaal en rebels als kind. Ik vond het niet eerlijk dat jongens alles mochten en meisjes bijna niets, behalve braaf binnen zitten, eten koken en luis­teren naar hun broer of man.