Simone Kleinsma praat voor het eerst over de dood van Guus Verstraete

Eind februari werd Verstraete met hartproblemen opgenomen in het ziekenhuis. Op 3 maart overleed hij daar op 69-jarige leeftijd – geheel onverwacht. Simone was op dat moment net onderweg naar het ziekenhuis om hem op te halen.

Een klap"Dat was best traumatisch", vertelt Simone in het artikel. "Ik ging hem ophalen. Toen ging de telefoon. Een klap. Je roept van alles. Hoe kan dat nou? Maar ik ben niet verhaal gaan halen of stennis gaan schoppen. Hij komt er toch niet mee terug. Wat heb ik aan woede?”

'De stilte is enorm'Simone gaat volgende maand repeteren voor een nieuwe musical, Was getekend, Annie M.G. Schmidt, gebaseerd op de biografie van Annejet van der Zijl. "Het is nog zo vers. En toch ga ik weer aan de slag", zegt de zangeres en actrice in het AD. "Omdat we allemaal weten dat het beter is om aan het werk te gaan. Voor het ritme en de afleiding. Maar waar ik tegenop loop is die almaar aanwezige vraag: waar moet ik het vandaan halen?” De stilte is enorm, zegt Simone. "Het alleen wakker worden, en dat er niemand is om ’s ochtends gedag tegen te zeggen. Ik doe het wel, bij dat kaarsje.” Ze wijst naar een hoek op de vensterbank, rechts van de tv. Daar staan een paar foto’s van haar man, met een brandend kaarsje. "Goedemorgen, lieverd”, zegt ze elke dag.

Stapeldol op de kinderenWat was het geheim van hun relatie? Simone: "Dat weet ik niet. Guus was tweemaal gescheiden en heeft twee keer iemand achtergelaten. En zijn drie dochters, natuurlijk. Daarover heeft hij, ook al was de relatie met zijn kinderen heel goed, altijd een schuldgevoel gehad. Pas toen zijn kleinkinderen kwamen – zes maar liefst – vond hij op dat vlak een balans. Wat was hij stapeldol op die kinderen. Alleen kan hij ze dus niet zien opgroeien. En zij moeten hun opa missen. De jongsten zijn twee en drie jaar oud. Die hebben straks geen enkele herinnering aan hem.”

Veel liefdeGelukkig wordt Simone liefdevol opgevangen door familie en vrienden. "Nu moet ik, 59 jaar oud, opnieuw de weg vinden. Al ben ik gezegend met vrienden die me door die eerste periode heen hebben gedragen. Nog steeds zijn ze in de buurt. Ik heb veel liefde gekregen. Van mijn broer, van Joop en Janine van den Ende, van Paul de Leeuw die geregeld binnenvalt met potjes en pannetjes. Van mensen die me na aan het hart liggen.”

Lees hier het hele openhartige AD-interview.

Bron: Algemeen DagbladBron beelden: Hollandse Hoogte