'Bedhaar, ochtendadem, slaapvouwen – heel opwindend is het allemaal niet meer'

Je belooft elkaar trouw in goede en slechte tijden, tijdens ziekte en gezondheid, maar hoe blijf je een beetje begeerlijk als je al jaren met de wc-deur open plast?

Ik heb vriendinnen die, zodra de voordeur achter ze dichtvalt na een dag werk, hun beha uittrekken, een joggingbroek en een oud T-shirt van hun vriend aandoen, al hun make-up eraf poetsen en hun haar in een slordige knot binden, voordat ze hun partner een kus geven.

En niet alleen vrouwen zijn zo ‘lekker zichzelf’ in de veilige omgeving van hun huis. De meeste mannen zijn zich er wellicht minder van bewust, maar geloof me: dat gare kruis in je spijkerbroek, die sokken die al drie dagen op de grond liggen, de gele deovlekken in je witte T-shirt en dat welig tierende neus- en oorhaar zie ik ook. Ik vind je er niet minder lief om, maar ook hier geldt: heel opwindend is het niet.

Het andere uiterste bestaat ook: ik ken vrouwen die áltijd hun buik inhouden en ’s morgens steevast eerder opstaan dan hun partner, geluidloos naar de wc gaan (tip: gooi eerst wc-papier in de wc voordat je gaat plassen, dan klatert het niet zo), hun haren fiksen en alvast een héél subtiel laagje make-up opbrengen. Jaja, #iwokeuplikethis. Het grappige is: hun partner heeft niets in de gaten.

Ik wil me graag volkomen comfortabel voelen bij mijn partner, maar ik wil ook dat hij me nog een beetje aantrekkelijk of begeerlijk vindt. Terwijl ik dus al lang niet meer de wc-deur helemaal dicht trek als ik moet plassen en ik ’s morgens met Cruella de Ville-haar, ochtendadem, slaapvouwen in mijn gezicht en een restje mascara onder mijn ogen naast hem wakker word, hopend dat ik niet weer zo unladylike met open mond heb liggen snurken.

Niet alleen fysiek, ook inhoudelijk verandert een relatie in de loop der jaren. “Hij is mijn beste vriend, basis, klankbord, klaagmuur en hulp in de huishouding”, zei collega E. over haar vriend. Inderdaad, allemaal fantastische eigenschappen, die hem een goede levenspartner maken. En ik vind het op een bepaalde manier aantrekkelijk dat mijn lief stofzuigt omdat ik altijd ruzie heb met dat ding, maar ik denk dan meestal niet ‘ik ruk je al je kleren van je lijf’.

Tuurlijk, ik kan me een beetje leuk aankleden – ook als ik gewoon thuis op de bank zit – mijn kinhaar epileren en me af en toe eens in een lingeriesetje hijsen in plaats van mijn gewone ondergoed, maar laten we eerlijk zijn: na verloop van tijd slijt het vernislaagje nou eenmaal. Is dat erg?

Het waren juist die lichamelijke of psychische deukjes, een nacht aan een ziekenhuisbed of een flink litteken, die in één klap duidelijk maakten hoe dierbaar én kwetsbaar mijn relatie is. Dan zijn bedhaar, gare onderbroeken of een flinke buikgriep ineens totaal onbelangrijk. En telt alleen nog die kus.

Je las een column van Libelle. Libelle.nl is dé website voor alles wat vrouwen willen weten, van persoonlijke verhalen tot handige lifehacks. Van entertainment tot koninklijk nieuws.