Rob Jetten: ‘Mijn moeder was de bruggenbouwer, toen ik op mijn zeventiende uit de kast kwam’

Rob Jetten stelt zich kandidaat als nieuwe lijsttrekker van D66. Wij weten zeker dat een vrouw ontzettend trots is, zijn moeder Yvonne de Goey.

Zijn moeder vergezelde hem al eerder op Prinsjesdag en is heel belangrijk voor Rob.

Rob over zijn moeder:

‘Zij was en is, nog altijd een heel actieve vrouw, zowel in haar baan als toezichthouder bij de kinderopvang als in de sport, ze is trainster van een paar hockeyteams. Ook zelf sport ze nog intensief, ze doet aan pilates en yoga.

Van jongs af was ze heel sportief, geen wonder dus dat ze haar man ontmoet heeft op een sportveld, langs het voetbalveld, omdat mijn twee opa’s, net als mijn vader, fanatieke voetballers waren. Zelf was ze in haar jonge jaren een heel goede hockeyster, ze zat in de juniorenselectie van Oranje.

Op foto’s als meisje van zestien, zeventien staat ze als keeper, met schouders en armen waar ik jaloers op ben. Het is mij nooit gelukt er zo gespierd uit te zien, terwijl ik toch ook altijd gesport heb. Mijn zusje en ik zijn streng en tegelijk met veel vrijheid opgevoed.

Omdat onze beide ouders werkten, was er thuis oppas. Twee lieve dames, Mieke en Mia, die ons afwisselend naar school brachten, tussen de middag te eten gaven en na school opvingen. Vanaf groep zes of zeven mochten we alleen thuis zijn.

Vrijheid alom dus, maar tegelijkertijd hielden onze ouders goed in de gaten wat we deden. Zo mochten we doordeweeks geen frisdrank en chips. Hoe ze dat controleerden? Ze wisten wat er in de ijskast lag. Als we betrapt waren op het overtreden van de regels of te laat thuiskwamen, zwaaide er wat. Daar waren ze niet kinderachtig in, huisarrest en de hele week geen internettijd.

Mijn vader was strenger dan mijn moeder, maar toen ik op mijn zestiende een keer dronken was en kotsmisselijk in bed lag, zette zij, heel nuchter, een emmer naast mijn bed en zei: “Ja, dat krijg je ervan als je te veel drinkt.”

Later kwam ze dan wel met een ontbijtje en verse sinaasappelsap, hoor.

 

Wie neem ik mee naar mijn allereerste #Prinsjesdag? Ons mam natuurlijk! pic.twitter.com/Izzj0KnRPm

— Rob Jetten (@RobJetten) September 19, 2017

Toen ik op mijn zeventiende als homo uit de kast kwam, had mijn vader daar veel meer moeite mee dan mijn moeder. Ik heb daar veel ruzie met hem over gehad, ik was echt beledigd door zijn reactie; hij kende me toch, hij wist toch wel dat ik niet ineens allemaal gekke dingen zou gaan doen? Zijn beeld van homo’s leek vooral bepaald door wat hij op de tv zag, in onze woonplaats waren er geen rolmodellen op dat gebied. Ik denk dat hij ook beducht was voor het oordeel van familie en kennissen, die allemaal nog gevormd waren door de wat bekrompen sfeer in ons dorp. Mijn moeder was toen de bruggenbouwer, degene die de strijdende partijen bij elkaar probeerde te houden. Daar moet zij heel wat verdriet van hebben gehad. Inmiddels is het allemaal goed gekomen en zijn ze trots als ik op de cover van het homoblad Winq sta. Mijn ouders stemmen allebei op mij. Mijn moeder is vooral heel trots op mij, zij windt zich op over elk kwaad woord dat over mij gezegd of geschreven wordt.