Rosalie: 'Met elk een eigen plek houden we irritaties buiten de deur'

Regelmatig vertelt een lezeres over haar liefdesleven. Ditmaal Rosalie (58) die boven haar partner woont.

"Ik houd heel erg van mijn eigen plek. Als ik uit mijn werk kom, wil ik tot rust kunnen komen en niet meteen hoeven mee te draaien in een gezamenlijk huishouden. Mijn eigen sfeer, mijn eigen spullen om mij heen, dat vind ik belangrijk. Daarom bevalt het me zo goed dat Henk en ik boven elkaar wonen, in plaats van samen één huishouden delen.

Toen we twintig jaar geleden verliefd werden, waren we achter in de dertig en hadden we allebei al een heel leven achter ons. Hij was getrouwd geweest en had twee kinderen, ik had altijd alleen gewoond. We wilden elkaar graag veel zien, maar samenwonen zagen we allebei niet zitten.

Toen hebben we voor deze oplossing gekozen en we vinden het allebei nog altijd heel prettig. Henk heeft zijn woonkamer en keuken beneden, en ik woon boven hem. Op zolder zijn onze werkkamers en onze gezamenlijke slaap- en badkamer.

Natuurlijk zien we elkaar wel heel veel. We kloppen voortdurend bij elkaar aan met opmerkingen als: "Heb je zin in koffie?", of: "Heb ik mijn bril hier laten liggen?". Maar of we bij elkaar zijn of niet is wel een keuze.

Soms loop ik even bij hem binnen en dan zit hij net televisie te kijken. Als ik daar dan geen zin in heb, ben ik zo weer in mijn eigen kamer.

Het grote voordeel van het hebben van onze eigen ruimtes, is dat we echt nooit ruzie hebben. Wij hoeven minder rekening met elkaar te houden dan stellen die volledig samenwonen. Doordat we onze eigen ruimtes hebben, houden we irritaties buiten de deur. Hij zeurt niet over onbenulligheden als de vieze vaat die bij mij vaak hoog opgestapeld staat. En ik niet over de muziek die hij permanent aan heeft staan, terwijl ik meer van stilte houd.

Zelfs of we samen eten, spreken we per dag af. We werken allebei regelmatig 's avonds en soms komt het daardoor gewoon niet goed uit. Het komt wel eens voor dat we samen boodschappen doen voor onze eigen maaltijd, daar moeten we dan wel om lachen.

We houden zielsveel van elkaar, maar zouden onvermijdelijk met elkaar botsen als we altijd op elkaars lip zouden zitten. Bovendien zouden we ons aan elkaar aanpassen uit liefde en daarmee ook iets van onszelf opgeven. Iets van onze identiteit kwijtraken, waarop de ander juist verliefd is geworden.

Voor ons werkt onze relatie goed op deze manier. Ik ben niet minder één met Henk dan een vrouw die wel met haar partner samenwoont. Dat zit 'm niet in op de gezamenlijke bank zitten."

Je las een verhaal van Libelle. Libelle.nl is dé website voor alles wat vrouwen willen weten, van persoonlijke verhalen tot handige lifehacks. Van entertainment tot koninklijk nieuws.