Lisette: 'Adam is mijn neef. En mijn grote liefde'

Regelmatig vertelt een lezeres over haar liefdesleven. Deze keer Lisette die verliefd werd op haar neef.

“Voor ik met mijn rugzak naar Australië vertrok, had ik Adam nog nooit ontmoet. Toch is er een foto van ons samen. Hij als klein jongetje, ik ernaast in de buik van mijn moeder. Adam is mijn neef. En mijn grote liefde. Toen ik hem uit zijn truck zag stappen, was ik meteen onder de indruk van zijn verschijning. Hij leek met zijn gebruinde huid en donkere haar totaal niet op mij of de rest van de familie. En het klikte meteen tussen ons. We voerden eindeloze gesprekken en hij nam me mee zeilen en kamperen in the outback. Er hing een spanning in de lucht, maar we deden er niets mee. We waren tenslotte neef en nicht.

DE KUS

Maar op een avond, toen we samen naar een film keken, kwam toch die kus waar we zo naar verlangd hadden. In elkaars armen vielen we in slaap. Mijn gevoelens voor Adam waren serieus, ik wilde met hem verder. Adam wilde dat ook, maar was in het begin voorzichtig. Als ik op straat zijn hand vastpakte, liet hij die snel los. Dat deed pijn, maar ik begreep het wel. Australië is vrij conservatief.

RELATIE MET FAMILIELID

Nu, acht jaar later, zijn er nog steeds collega’s en bekenden die niet weten dat we familie zijn. Mijn ouders waren woest toen ik hen over mijn liefde voor Adam vertelde. Een relatie met een familielid is belachelijk in hun ogen. Met dat idee ben ik ook opgevoed, maar ik voelde dat deze liefde echt en puur was. Mijn enige twijfelpunt was of we samen gezonde kinderen zouden kunnen krijgen. Toen ik erachter kwam dat de kans op abnormale kinderen heel klein was en Adam openstond voor eventuele zaaddonatie, stond mijn besluit vast.

MIJN VADER

Na mijn studie vertrok ik definitief naar Australië. Mijn moeder heeft mijn keuze inmiddels geaccepteerd en vindt het vooral jammer dat ik zo ver weg woon, maar mijn vader wil er nog steeds niets van weten. De deur bleef dicht toen Adam in Nederland was. Mijn broertje heeft me twee jaar geleden weggegeven op mijn trouwdag. Mijn ouders waren niet op deze prachtige dag aanwezig. Heel soms mail ik met mijn vader, maar hij doet alsof Adam niet bestaat. Dat doet pijn. Adam is mijn heden en mijn toekomst. Door hem niet te accepteren, ontkent hij een deel van mijn bestaan. Toch blijf ik nog altijd hopen dat mijn vader op een dag achter me kan staan.”

Je las een artikel van Libelle. Libelle.nl is dé website voor alles wat vrouwen willen weten, van persoonlijke verhalen tot handige lifehacks. Van entertainment tot koninklijk nieuws.