Linda (59): 'Mijn man is een boos-op-alles beroepsdemonstrant geworden'

Wat als je partner zich helemaal verliest in maatschappelijke betrokkenheid?

Roberts bevlogenheid is een van zijn charmes. Of het nu gaat om het regelen van een verkeersdrempel in de straat of het beschermen van een zwanennest, hij gaat ervoor. Het maakt van hem een geliefd verenigingsmens en als er in de buurt eens iets was, was hij de eerste om te helpen of iets te organiseren.

'Ooit rukte hij uit voor Ban de Bom protesten, nu voor het klimaat'

Ik heb dat altijd bewonderenswaardig in hem gevonden. Persoonlijk zal ik niet snel in een demonstratie meelopen, omdat ik dat vrij zinloos vind. Maar dat hij in het begin van onze relatie uitrukte voor Ban de Bom protesten en nu met een spandoek loopt voor het klimaat getuigt wel van grote betrokkenheid. Ik probeerde mijn bijdrage te leveren door te zorgen dat hij met een goed gevulde rugzak op pad kon en door thuis zijn blaren door te prikken.

Door de pandemieprotesten kwam Robert in aanraking met heel andere mededemonstranten dan waar hij normaal gesproken mee liep. Hij was niet tegen vaccineren, wel maakte hij zich grote zorgen over de scholen sluiten en de hele maatschappij dichtgooien. Daar protesteerde hij tegen.

'Ik heb hem verzorgd, twee weken lang gesopt, gepoetst en mede-geïsoleerd en toen was ik ook wel klaar mee'

Prompt werd hij erg ziek door corona door al het gedrom. Ik heb hem verzorgd, twee weken lang gesopt, gepoetst en mede-geïsoleerd en toen was ik ook wel klaar mee. Opgelucht dat hij opknapte, geïrriteerd dat hij meteen weer op pad wilde. Ik wilde juist even rust in de tent en voorkomen dat hij alsnog anderen of mij zou aansteken als drager.  

Na een paar van die demonstraties begon zijn toon te veranderen. Hij werd nogal beïnvloed door de meer radicale denkers in de protestbeweging en dat leverde thuis felle discussies op, vooral tussen hem en onze oudste zoon, die niets met samenzweringstheorieën heeft.

'Door de versoepelingen kregen we allemaal weer wat ademruimte en keerde de harmonie terug'

Met het gezin bij elkaar zijn werd er zo niet gezelliger op, zodat ik opgelucht was met de versoepelingen. Ik dacht dat iedereen zo wat meer ademruimte zou krijgen en dat was ook zo. Robert ging zich weer meer richten op het redden van het klimaat, daar kon Zoon zich ook best in vinden, de harmonie keerde terug.

Tot de stikstofcrisis en de boerenprotesten losbarstten. Robert, die van zijn leven nog nooit op een boerderij is geweest en vegetarisch eet vanwege het klimaat, ging meteen de barricaden op voor de boer. Ik kon dat moeilijk begrijpen: zelf geen vlees eten en dan toch opkomen voor ondernemers met megastallen, hoe rechtvaardig je dat voor jezelf?

'Sinds de boerenprotesten ben ik hem weer kwijt'

Met warrige betogen over de regering, zo blijkt. En sindsdien ben ik hem dus weer kwijt. Hij doet mee aan het blokkeren van snelwegen en fabriekspoorten – wel op zijn Roberts, hulpdiensten moeten erdoor kunnen – hij beschildert spandoeken, hij hangt overal de driekleur ondersteboven op, er ligt een grote zak tie-wraps en vlaggen in zijn auto. Het heeft hem een heleboel nieuwe contacten opgeleverd die hij erg interessant vindt.

Al zijn vrije tijd gaat eraan op, hij neemt er ook vrije dagen voor op. Al zoveel dat we niet samen op vakantie kunnen, omdat hij zo nodig hooibalen moet verbranden. En dan mag je dus niet opmerken dat ook dát voor vervuiling, fijnstof en uitstoot zorgt.

Ik ben één keer mee geweest, omdat ik ook met de boeren en hun gebrek aan perspectief te doen heb. En ik net als veel anderen het gevoel heb dat er wel erg veel over ons hoofd wordt beslist op dit moment. Maar ik was na die middag meteen weer genezen.

'Mijn man heeft zich aangesloten bij mensen die gewoon tegen alles zijn'

Mijn man heeft zich aangesloten bij mensen die gewoon tegen alles zijn. Tegen de stikstofmaatregelen, tegen immigratie, tegen prijsverhogingen, tegen de energietransitie, tegen de regering, tegen de politie en ga zo maar door.

Ik ben daar erg van geschrokken. Niet dat ik nu van mening ben dat alles nu zo geweldig gaat in Nederland, maar wat schiet je op met anarchie? En kom ook eens met haalbare oplossingen in plaats van alleen maar te roepen wat je níet wilt.

Het trekt een enorme wissel op onze relatie. Ik heb lang geprobeerd om begrip te tonen, ook om erachter te komen wat hem beweegt. Maar hij zit zo in de #k#tland modus dat er nog maar moeilijk met hem te praten valt.

'Zijn boosheid is vooral machteloosheid'

Vrienden en kennissen haken steeds vaker af en dat maakt me eenzaam. Ze kijken mij aan op zijn boosheid, die eigenlijk vooral machteloosheid is. Ik hou van Robert, maar ik weet niet of ik dit nog heel lang volhoud.

We leven steeds meer gescheiden levens, recentelijk slapen we ook apart. Ik onder het mom dat hij zo snurkt, maar eigenlijk vooral omdat ik het fijn vind de deur van de logeerkamer achter me dicht te kunnen trekken en even niet in zijn wolk van onvrede te zitten. Hij kan in bed zo twee uur door zijn tijdlijnen scrollen om in zijn tijdlijnen bevestiging te zoeken.  

'Het is een grote stap, maar het is bij ons wel de realiteit: van stikstofcrisis naar huwelijkscrisis'

Hoe het verder moet weet ik niet. Om eerlijk te zijn, denk ik vaak over scheiden. Omdat ik er naar verlang om alleen te zijn en niet steeds met alles wat hem bezighoudt te hoeven dealen. Het is een grote stap, maar het is bij ons wel de realiteit: van stikstofcrisis naar huwelijkscrisis."   

Foto's (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in