Ze moet het alleen haar man nog even vertellen…
Alice: "Wanneer weet je of je relatie echt niet leuk genoeg meer is? Harm en ik zijn 23 jaar samen en hebben zo onze ups en downs gehad. Altijd was er wel een reden om door te zetten en er weer wat van te maken. Maar nu? Ik denk niet dat het nog gaat lukken.
De eerste lockdown was al een veeg voorteken. We werken allebei fulltime en brachten nooit zoveel tijd samen door als toen. Dat viel niet mee, er waren veel onderlinge irritaties. Maar we waren, net als zoveel mensen, ook bang voor covid-19 en het was zo'n uitzonderlijke situatie dat we toch inschikten en er het beste van maakten.
'Om nu te zeggen dat ik me erop verheugde om hem aan het einde van de dag weer te zien?'
De zomer bracht lucht, we gingen weer allebei naar ons werk en zaten dus wat minder op elkaars lip. Maar om nu te zeggen dat ik me erop verheugde om hem aan het einde van de dag weer te zien? Het was eigenlijk vooral meer van hetzelfde tussen ons. Dat was het overigens vorig jaar ook al. We hadden dat toen uitgesproken en ons best gedaan om onze relatie nieuw leven in te blazen. Maar om eerlijk te zijn, sneuvelden die pogingen vrij snel, zowel van zijn kant als van mijn kant.
'Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om me aan hem aan te passen'
Ik denk niet dat een van ons hier schuld aan heeft. Harm is een betrokken vader en een goede vent. Maar wel iemand van zeer vaste gewoonten. Ik merk dat ik steeds meer moeite heb om me daaraan aan te passen. Het zit hem al niet lekker als we op donderdag een keer geen gehaktballen eten. Dat beïnvloedde onze relatie altijd al, die enorme behoefte aan vaste structuur.
'Het is een vrij bloedeloos leven, van thuiswerken, eten en tv-kijken'
Nu we weer samen in lockdown zitten, schuurt dat steeds meer. Ik denk eerlijk gezegd niet dat ons huwelijk deze weken overleeft. In het voorjaar woonde onze jongste nog thuis, dat gaf afleiding. Maar die zit inmiddels in de bubbel van haar studentenhuis, zodat Harm en ik het met elkaar moeten doen. Het is een vrij bloedeloos leven, van thuiswerken, eten en tv-kijken. Alles wat ik voorstel – een eindje wandelen of fietsen, raambezoek aan zijn moeder – ketst af op zijn afwijzing.
Dan ga ik wel alleen, maar loop ik me toch een beetje op te vreten. Het thuiswerken confronteert me ook met het feit dat hij op zijn werk best een naar mannetje kan zijn. Als ik hem hoor video-vergaderen met collega's, dan kan hij echt enorm zuigen. Dat is een trekje wat ik ook privé van hem herken en wat ik erg vermoeiend vind.
'Ik ben het moe om altijd degene te zijn die de lichtjes aandoet'
'Vermoeiend' is misschien wel het woord dat onze relatie het beste dekt. Ik ben het moe om altijd degene te zijn die de lichtjes aandoet, die plannetjes maakt en die probeert er nog iets van te maken. Ik verlang niet per se naar een andere man, ik verlang vooral naar alleen zijn. Op mezelf wonen, niet meer rekening hoeven houden met het geluk van een ander. Mijn eigen ding kunnen doen. Eindelijk de poezen nemen waar hij al 23 jaar tegen is. De rust en de ruimte hebben om mijn leven in te richten zoals ik dat wil, zonder me aan te moeten passen.
'Alleen al van het idee om straks op mezelf te zijn, springt mijn hart op'
Toen ik eerder deze maand aan het rekenen sloeg, had ik onbewust de beslissing al genomen, denk ik. De hemel zij dank dat ik altijd ben blijven werken, ik ben financieel onafhankelijk en ik kan het me veroorloven om te scheiden. Een vetpot zal het niet zijn, maar dat kan me niet schelen – alleen al van het idee om straks op mezelf te zijn, springt mijn hart op. Dat gevoel heb ik al zo lang niet gehad, dat wil ik leidend maken.
Tegen Harm zeg ik nog even niets. De kinderen komen met kerst, ik wil ons gezin nog een laatste keer de feestdagen in rust en relatieve harmonie gunnen. Intussen kan ik de komende weken goed gebruiken om me te oriënteren op woonruimte en wat ik mee wil nemen.
'Als het meezit, ben ik na deze lockdown weg'
Tegenover Harm voel ik me wel een beetje schuldig, ik vraag me af of hij het in zich heeft om er in zijn eentje iets van te maken. Aan de andere kant ben ik er na al die jaren ook wel klaar mee om me steeds verantwoordelijk te voelen voor zijn geluk. Ik wil ermee stoppen, ik wil alleen verder. En als het meezit, ben ik na deze lockdown weg. Dat is alles wat ik wil voor 2021, weer op mezelf zijn."
Foto © iStock. Om privacyredenen zijn de namen van de betrokkenen veranderd.
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in