Janneke Vreugdenhil & Edwin Winkels: 'Daten op latere leeftijd is simpeler'

Een sportjournalist, die van koken houdt… Culinair journaliste Janneke Vreugdenhil (54) had nooit kunnen bevroeden dat ze op een man als Edwin Winkels (60) zou kunnen vallen. Maar ‘toen ik hem voor het eerst vasthield, wist ik dat het goed was.’

Ze ontmoetten elkaar in november 2014 bij De Wereld Draait Door. Zij was er om over een kookboek te praten. Hij zou er samen met Tom Egbers een film over Messi gaan bespreken.

JANNEKE: ‘Sport is totaal niet mijn ding. Ik had nog net van Messi en Egbers gehoord, Edwin kende ik niet. Toen wij elkaar voor de uitzending spraken, dacht ik meteen: goh, leuke man. Dat verbaasde mij, ik beschouwde sportjournalisten als oninteressante figuren. Na afloop wisselden we geen nummers uit, wel mailadressen. En ik volgde hem op Twitter.’

Daar bleef het bij, Janneke was immers al twintig jaar getrouwd. En ook al ontplofte dat huwelijk een maand later, het zou nog ruim twee jaar duren voordat Janneke weer een beetje om zich heen ging kijken. Aan Edwin dacht ze niet.

Sacha de Boer voor Nouveau

JANNEKE: ‘Totdat ik na een stilteretraite in Spanje op de terugweg een dag overhad in Barcelona. Ik wist dat hij in de buurt woonde en stuurde hem via Twitter een DM: of hij tips had waar je leuk alleen kon eten. Hij stelde voor om langs te komen. Het werd een magische ontmoeting. We raakten niet uitgepraat, we wilden allebei niet dat de avond zou eindigen. Maar we namen keurig om drie uur ’s ochtends voor de deur van mijn hotel afscheid. Onze tweede date in Nederland duurde gelijk een hele week. Toen ik hem voor het eerst vasthield, wist ik meteen dat het goed was.’

Edwin, hoe herinner jij je het begin van jullie relatie?

EDWIN: ‘Janneke kende mij niet bij DWDD, ik haar wel. Ik hou van koken en zei meteen stoer dat ik dat best goed kon. En ook dat haar kerstmenu bij mij in de keukenkast lag. Op de terugweg naar Spanje kocht ik op Schiphol haar laatste boek en dat mailde ik ook. Daarna was het ieder zijn eigen leven. Totdat zij mij via Twitter ruim tweeënhalf jaar later vroeg naar een leuk restaurant in Barcelona.

In eerste instantie antwoordde ik dat ik haar niet kon vergezellen: mijn kinderen hadden een etentje voor mij georganiseerd. Direct daarna dacht ik: wat een lul ben je eigenlijk. Mijn kinderen vonden het prima om die afspraak te verzetten voor wat ik ‘een misschien wel belangrijk etentje’ noemde.

Sacha de Boer voor Nouveau

Ik had na de dood van mijn vrouw tweeëntwintig jaar geleden al eerder relaties gehad, maar die waren voorbij. Kort na die geweldige avond deed ik verslag van de aanslag op de Ramblas. Zij appte: ‘Ben je ok?’ Al zoomend en append werd ik vervolgens via het scherm verliefd.

Vijf weken later vloog ik voor onze tweede date naar Nederland. Ik zei vooraf: ‘Maak je geen zorgen, als het niks wordt, ga ik bij mijn ouders logeren. Dat was niet nodig. Ik vroeg haar daarna gelijk mee naar het eiland Menorca waar ik een huisje had gehuurd om te werken aan mijn nieuwe roman. In tegenstelling tot anderen die voorzichtig beginnen met daten, zaten wij direct langere tijd 24 uur op elkaars lip’.

Edwin, jij woont in Sitges, Janneke, jij in Den Haag. Leidde die afstand tot twijfels toen jullie merkten dat het serieuzer werd?

JANNEKE: ‘In het begin dacht ik af en toe even: shit wat nou als het niet werkt? Maar hij appte: ‘Maak je geen zorgen over de afstand, dat lossen we wel op’.’

EDWIN: ‘Ik heb er geen seconde over nagedacht. Ik denk niet lang vooruit. Voor mij was het geen issue: dan gaan we toch heen en weer.’

JANNEKE: ‘Nu zie ik het als een cadeau. Naast een heel leuke man, heb ik nu ook een huis in Spanje. Ik heb altijd in een mediterraan land willen wonen. Nu kan ik daar naartoe wanneer ik wil. Een feest. Ik weet niet of we waren gaan samenwonen als we in hetzelfde land leefden.’

Sacha de Boer voor Nouveau

EDWIN: ‘Door Janneke heb ik Nederland opnieuw leren kennen. Ze heeft een hotelrubriek in NRC gehad en daar­door ontdekte ik nieuwe plekken. Heel leuk. Daarvoor kwam ik soms maar een of twee keer per jaar. Ik ben nu vijfendertig jaar weg en zie me niet meer permanent in Nederland wonen. In Spanje kan ik losser leven, de rust, het ritme en het weer spreken me aan. In Nederland moet je agenda’s trekken om af te spreken.’

Jullie hebben elkaar ontmoet op latere leeftijd. Wat is het verschil met daten als je jong bent?

JANNEKE: ‘Ik vond het juist makkelijker: je weet zoveel beter wat je wilt en daardoor kun je die hele fase van wel of niet hard to get overslaan. Het is simpeler. Aan het einde van die tweede date bracht ik Edwin naar Schiphol. Hij fluisterde bij het afscheid bij de auto: ‘Ik hou van je’. Ik moest lachen en zei: ‘Ik geloof ik ook van jou’.’

EDWIN: ‘Je weet ook beter wat je niet wilt. Ik hoef niet per se meer samen te wonen, heb ik ontdekt nadat het in een vorige relatie niet werkte. Ook belangrijk: ik wil geen relatie met iemand die alleen maar zeurt over kleine dingetjes. Janneke zeurt nooit. Ja, ze zegt af en toe dat ik me iets beter zou kunnen kleden. Ze heeft ook gelijk, maar ik geef er niet veel om.’

JANNEKE: ‘Als je jong bent, wil je elkaar nog veranderen. Ik heb dat vroeger met mijn ex wel geprobeerd. Met Edwin voel ik die behoefte totaal niet.’

EDWIN: ‘Ik ben op jonge leeftijd mijn vrouw verloren, we waren achtendertig. Daardoor ben ik gaan focussen op zaken die ertoe doen: vriendschappen, met elkaar genieten. Want je bent niet voor altijd weduwnaar, het leven gaat door.’

Sacha de Boer voor Nouveau

JANNEKE: ‘Het scheelt ook heel veel dat we samen geen kinderen hoeven op te voeden, dat is al gebeurd. Onze kinderen hebben elkaar natuurlijk ontmoet en dat ging meteen prima. Ze wonen ver uit elkaar en kunnen zelf beslissen wanneer ze meegaan. Ook Edwin en ik hoeven niks van elkaar, we kunnen er elke dag voor kiezen samen te zijn. Dat maakt de liefde misschien wel puurder.’

EDWIN: ‘Ik heb in mijn leven met jaloezie te maken gehad. Dat wil ik nooit meer. Janneke is niet jaloers. Ze laat mij vrij. Als ik naar Nederland kom en drie dagen achter elkaar op mijn racefiets doorbreng en met vrienden afspreek, vindt ze dat prima.’

Wat hebben jullie van elkaar geleerd?

JANNEKE: ‘Meer in het moment leven en genieten van het nu, iets wat ik vroeger best een uitdaging vond. Toen Edwin onlangs zestig werd, hebben we dat uitgebreid gevierd, stond hij tot twee uur ’s nachts te koken voor vierentwintig man. Dat kan hij geweldig goed. Cajungarnalen, Thaise gestoomde vis met basilicum, Koreaanse pulled pork. Ik had nooit gedacht dat ik kon vallen op een man die kookte. Had daarbij vaak de associatie met opschepperige types zo van: ik heb dit en dat bij dat ene slagertje gehaald. Daar heb ik weinig mee.’

EDWIN: ‘Ik heb geleerd beter over gevoelens te praten. Ik ben close met mijn ouders, kom uit een Utrechts arbeidersgezin, daar werd minder gecommuniceerd. Je toonde je liefde, maar sprak er niet over. Verder heb ik geleerd om korter te koken.’

JANNEKE: ‘Totaal niet waar. Ik kan een gerecht maken in twintig minuten. Edwin staat vaak twee uur in de keuken. Daarna is het alsof er een bom ontploft is. Daaraan erger ik me weleens. Mijn keuken is mijn werkterrein, dat ik ook zie als werkterrein, dus het voelt dan alsof hij mijn bureau overhoop heeft gehaald.’

Beiden werken jullie in de journalistiek, hebben jullie het vaak over werk?

EDWIN: ‘Voor Janneke dacht ik: ik moet echt niet iemand hebben thuis die hetzelfde doet. Ik ben allang genoeg met werk bezig. Nu denk ik: halleluja, het is niet storend om je liefde voor het vak te delen. Maar juist leuk om het samen te hebben over schrijven en elkaars werk te verbeteren. We hebben nu zelfs samen een kookboek over tapas en plekken in Spanje gemaakt.’

JANNEKE: ‘Mijn ex vond het weleens vervelend dat ik in het weekeinde ook bezig was. Ik begrijp dat je als journalist werkt wanneer dat nodig is. Dat we als we op Lanzarote zijn de auto aan de kant moeten zetten omdat Edwin een radio-interview moet geven. Dan wacht ik even. Prima.’

EDWIN: ‘Ik verbaas me hoe lang Janneke over een tekst van vijfhonderd woorden kan doen. Ik ben dan wel langzaam in de keuken, zij is uren bezig met haar column. Ze is daarin heel perfectionistisch’.

Janneke Vreugdenhil (54) specialiseerde zich na haar rechtenstudie in de culinaire journalistiek. Ze werkte onder meer voor Elsevier, Allerhande en Tip Culinair. Daarna begon ze met bijdragen voor radio- en tv-programma’s en haar kookcolumns voor NRC, waarvoor ze ook ruim honderd kookvideo’s maakte. Janneke heeft ruim vijftien boeken op haar naam staan waaronder I love groente (in 2014 verkozen tot lekkerste vegetarische kookboek), De Koolhydraatarme Bijbel, Solo Food en Eten als medicijn: overgang. Samen met Edwin publiceert zij in oktober Tapas, verhalen en recepten, een kookboek over Spanje.

Edwin Winkels (60) vestigde zich na een periode gewerkt te hebben voor Het Vrije Volk in 1988 in Catalonië, Spanje. Daar werkte hij onder meer als (sport)journalist voor El Periódico. Ook was hij Spanje-correspondent voor Algemeen Dagblad en de NOS. Als gast schuift hij regelmatig aan bij Nederlandse talkshows. Edwin schreef bijna 20 boeken waaronder de reisgids Catalonië & Barcelona, De tranen van Messi en De 101 dingen die je moet weten over Oranje. Op zijn cv staan ook de romans Haar laatste vlucht en Xiringuito

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in