En die eindeloze benen heeft ze nog altijd.
Anna Mae Bullock, beter bekend als Tina Turner, vindt dat je het leven moet vieren. En haar tachtigste verjaardag in het bijzonder. Ze heeft dan ook een groot feest gegeven en er verschijnt er een bijzonder fotoboek met kiekjes van Tina en persoonlijke brieven van haar beroemde vrienden.
Eerst wilde ze het boek als cadeau aan haar verjaardagsgasten geven, maar besloot toch de fans voor te laten gaan. That’s My Life is verschenen in een limited edition box voor achthonderd van haar grootste fans. In de doos zit een replica van een ring van Tina en een stukje stof van haar Armani-jurk. Later volgt de reguliere versie, zonder deze extra's. "Kijkend naar het werk dat in dit boek zit, geeft me het gevoel dat ik door de pagina’s heen wil dansen", aldus het podiumbeest.
Tina (ze is het meisje met de basketbal) heeft dan ook een stormachtig leven achter de rug. Geboren in een niet al te welvarend, gebroken en vooral liefdeloos gezin had ze geen makkelijke start. Haar moeder Zelda liep weg toen Tina elf jaar was: "Ik had niet het gevoel dat ze van me hield, ze wilde me niet," zegt Turner. "Ze was al heel jong moeder geworden en wilde gewoon niet nog een kind. Ik had niemand, geen basis om op terug te vallen, dus ik moest wel sterk zijn om vooruit te komen. Ik geloof dat als je opstaat en gewoon gaat, het leven vanzelf voor je open gaat."
Haar carrière als zangeres en songwriter begon in 1957 in nachtclubs. Ze maakte naam met haar krachtige manier van zingen, door een DJ bewonderend omschreven als 'screaming dirt, heel funky'. Ze ging aan de slag met Ike Turner die haar Tina doopte omdat het zo lekker rijmde met Sheena Queen of the Jungle, die de inspiratie was voor haar podiumpersonage. Het moment waarop ze aangaf haar naam niet te willen veranderen, was ook het eerste moment dat hij mishandelde.
Tina en Ike hadden professioneel veel succes, maar privé een hopeloze relatie. Hij was zwaar verslaafd aan cocaïne en mishandelde haar. In haar wanhoop deed ze zelfs ooit zelfmoordpoging omdat ze zo bang voor hem was.
Pas in 1976 had ze eindelijk de moed bij hem weg te gaan en stond er toen alleen voor, met enorme schulden, door afgezegde concerten en achterstallige belasting. Twee jaar lang leefde ze van bonnen van de voedselbank en trad ze op in kleine clubs om alles af te betalen.
Het duurde even voor haar solocarrière op stoom kwam, maar vanaf 1983 was het niets dan hits, wereldtournees, superstardom en Welcome to the Thunderdome.
Naast een brutale, gruizige, zeer energieke performer die graag liet zien dat ze stevig op haar sterke benen stond, ontpopte Tina zich tot een powervrouw die zich niets meer liet zeggen. Zoals Oprah Winfrey tegen haar zei: "We hebben niet meer helden nodig, maar heldinnen zoals jij, Tina. Je maakt me trots dat ik een vrouw ben."
Die indrukwekkende metamorfose van slachtoffer tot leider is de basis voor de musical die volgend jaar te zien zal zijn in Nederland, met Nyassa Alberta in de hoofdrol. "Tina Turner zingt voor haar leven", stelt Albert Verlinde, die als algemeen directeur en producent van Stage Entertainment Nederland betrokken is bij de musical die vanaf 1 februari in Utrecht te zien is. "Na de scheiding van Ike had ze twee kinderen, maar geen geld. Waar een ander 'voor de leuk' zingt, was het voor haar pure noodzaak en dat klinkt door in haar muziek."
Tina woont al sinds 1985 in Château Algonquin in de buurt van Zürich met Duitse muziek executive Erwin Bach (rechts), met wie ze in 2013 alsnog trouwde. Toen gaf ze ook haar Amerikaanse nationaliteit op: ze heeft nu een Zwitsers paspoort.