Legendarische liefde: Natalie Wood en Robert Wagner

Was er ooit een meer noodlottige Hollywood romance?

Ze trouwden maar liefst twee keer met elkaar en zijn altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden gebleven. Ook omdat hij nog steeds een person of interest is in de zaak rondom haar mysterieuze dood.

Een once in a generation acteertalent. Dat was Natalie Wood. De dochter van Russische immigranten (eigenlijk Natalia Nikolaevna Zakharenko) ging van kindsterretje in de jaren veertig naar de jongste actrice ooit met drie Oscarnominaties. Ze was jong, mooi, populair en talentvol. Geen wonder dus dat ze opviel bij een van de sekssymbolen van dat moment, de acht jaar oudere Robert Wagner. En dat hun romance een van de meest besproken liefdesgeschiedenissen ooit werd.

Publiciteitsstunt

“Ik was tien en hij 18 toen ik hem voor het eerst zag in de gangen van 20th Century Fox. En ik zei toen al tegen mijn moeder: met hem wil ik trouwen.” Natalie Wood wist kennelijk al jong wat ze wilde. Noem het de jongvolwassenheid van een kindsterretje dat al sinds haar vijfde aan de weg timmerde in Hollywood. Noem het een vooruitziende blik. Maar negen jaar later zou ze inderdaad trouwen met de man die ze toen zag lopen bij die filmstudio. En vijftien jaar later nog eens.

Het waren andere tijden, dat staat wel vast. Op haar vijftiende scoorde Wood de rol die haar uiteindelijk wereldberoemd zou maken: die van Judy, naast James Dean in de legendarische film Rebel Without a Cause. Het leverde haar eerste Oscarnominatie op. En een mini-romance met niemand minder dan Elvis Presley, al was die van korte duur. De combinatie van die twee dingen zette haar in elk geval fel in de spotlight bij de studio waar ze onder contract stond. Haar rijzende ster moest aan een andere rijzende ster gekoppeld worden, en snel een beetje.

Op haar achttiende verjaardag (ja, ze verspilden geen moment daar bij 20th Century Fox) werd ze bij wijze van publiciteitsstunt op date gestuurd met een ander aankomend talent dat verbonden was aan de filmstudio. Ze kon haar geluk niet op: het was Robert Wagner. En om te zeggen dat de vonk oversloeg, is een understatement.

Donkere wateren

Dolverliefd stapten de twee een jaar later, in 1957, in het huwelijksbootje. Hun huwelijksreis vierden ze onder andere met een uitgebreide road trip, en al snel werd duidelijk precies hoe interessant Amerika hun nieuwste sweethearts vond. Natalie: “We reden in een Corvette het hele land door. De radio kondigde dan vaak aan waar we gezien waren, zodat mensen ons in het volgende stadje stonden op te wachten.”

In een poging wat meer privacy te vinden, kocht Wagner een jacht: de Splendour. De rest van hun huwelijksreis zeilde het koppel langs de Florida Keys. Het was hun gedeelde passie, vertelden ze graag. Ook al kon zij niet zwemmen en deelde ze in een interview eens: “Ik ben altijd doodsbang geweest voor water, donker water, zeewater.”

Hun huwelijk kende zijn eigen donkere wateren. De twee stonden enorm in de aandacht, en hun relatie werd gekenmerkt door hun beider temperamenten. Uiteindelijk bleek in 1961 de koek op. Te midden van geruchten dat zij was vreemdgegaan met Splendor in the Grass-tegenspeler Warren Beatty en ze Robert betrapt zou hebben in bed met een andere man, vroegen ze een scheiding aan. Haar bij de rechtbank opgegeven reden: mental cruelties. Nota bene in het jaar waarin ze weer een enorme filmhit scoorde met West Side Story (waarin ze Maria speelde, maar niet echt zong) stond haar privéleven volledig op zijn kop. Vijf keer in de week meldde ze zich bij een therapeut om de breuk te boven te komen.

Tweede ronde

Ook Wagner worstelde met de breuk. Evengoed vonden ze allebei weer de liefde bij een hele rits bekende en minder bekende partners. In 1963 hertrouwde hij met actrice Marion Marshall, met wie hij in 1964 een dochter kreeg, Katie. Natalie vond uiteindelijk ook een nieuwe echtgenoot in de Britse producent Richard Gregson, met wie ze in 1969 in het huwelijksbootje stapte. Ook zij kregen een dochter: Natasha. Toch stroomde het bloed waar het niet gaan kon: in 1971 gingen beide stellen weer uit elkaar. Een paar maanden later spraken Natalie en Robert weer samen af. “We hebben altijd van elkaar gehouden”, zei Natalie er later over. “We waren in shock, spraken over wat er gebeurd was in onze huwelijken. Hij was een man geworden, geen jongen meer. We kenden elkaar beter dan onszelf.”

Het onmogelijke gebeurde: in 1972 bewandelden de twee samen de rode loper bij de Oscars, om hun tweede ronde als koppel aan te kondigen. In juli van dat jaar hertrouwden ze. Twee jaar later kregen ze hun eerste dochter samen: Courtney. “Hun huwelijk stond te boek als een van de besten van Hollywood, en ze was zeker weten een toegewijde liefhebbende moeder en stiefmoeder”, deelde haar zus Lana over die periode. “Zij en Robert begonnen met liefde, en bouwden daar op voort. Ze overwonnen elkaars problemen en waren echt veranderd. Ze waren meer vastberaden dan de meesten om het deze keer wél te laten werken.”

Om die vastberadenheid kracht bij te zetten nam Natalie afstand van haar carrière: ze maakte in de hele jaren zeventig slechts drie films, al deed ze nog wel wat (minder arbeidsintensief) televisiewerk. “Werk speelt niet meer dezelfde rol in mijn leven als vroeger”, zei ze daarover. Ze wilde vooral nog moeder zijn.

Verdacht

In 1981 vond ze het tijd voor een grote filmcomeback. Brainstorm werd de film in kwestie, ver verwijderd van haar familie geschoten in North Carolina, samen met acteur Christopher Walken. Die tijdens het Thanksgiving-weekend, te midden van geruchten over een setverliefdheid, met Natalie mee naar huis kwam. Christopher, Natalie en Robert gingen dat weekend samen met de boot weg, naar het prachtige eiland Catalina waar Natalie en Robert vaak en graag kwamen. De datum: 29 november 1981. Die nacht sloeg het noodlot toe. Natalie werd de volgende ochtend in het water gevonden op anderhalve kilometer van de Splendour, naast het reddingsbootje dat bij het jacht hoorde. Ze was verdronken.

Over wat er aan haar verdrinking vooraf ging, is eigenlijk nooit duidelijkheid gekomen. Ja, ze had gedronken en een slaappil geslikt. Maar ze had ook verdachte blauwe plekken, vermoedelijk van vóór ze in het water belandde. De kapitein van de Splendour had Robert en Natalie die avond ruzie horen maken, iets wat Robert jaren later ook toegaf. Hoe zij precies in het water belandde, zegt hij niet te weten. Wellicht was ze het reddingsbootje aan het vastzetten, iets wat ze wel vaker deed als ze ‘m ’s nachts hoorde. Claims van de kapitein, die tegenwoordig beweert dat het uren duurde voor ze Natalie gingen zoeken, zijn niet meer te staven. Wel is de zaak Wood nog altijd geopend, en geldt Wagner sinds 2018 zelfs weer als person of interest.

Zelf ontkent hij alle betrokkenheid. Na Natalies dood werd hij de wettelijke voogd van haar dochter Natasha, toen elf. Zij gelooft haar stiefvader volledig en maakte zelfs een documentaire over haar moeders leven. Ook nu we ruim veertig jaar verder zijn, wordt zij keer op keer herinnerd aan haar moeders dood. Net als Robert. Hij is er nooit overheen gekomen, zegt hij (inmiddels 92) er zelf over. “Ze was de liefde van mijn leven. Ik geloof niet dat iemand ooit over het verlies van een geliefde heen komt, dat draag je altijd bij je. Toen Natalie overleed, dacht ik dat mijn leven voorbij was. Ze was zo’n bijzondere, geweldige vrouw.”

Dit artikel is eerder verschenen in de printeditie van NOUVEAU. Wil je meer? Neem dan nu een abonnement met 40% korting.

Beeld: Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in