Terugblik op een spraakmakend 2020.
Slim, uitgesproken, strijdlustig een makkelijk doelwit voor het Commentariaat op Twitter: journalist en documentairemaker Fidan Ekiz (44) ging dit jaar van een beetje bekend naar heel bekend, als een van de presentatoren van De Vooravond.
Ze kreeg vaak te horen dat ze geen neutraal gesprekspartner zou zijn en daar is ze klaar meer. "Ik word in die hoek gezet, zo word ik geframed," zegt ze in de Volkskrant. "Als ik me uitlaat over de aanslag in Parijs of over het proces-Wilders veroorzaakt dat ophef, want dat is niet politiek-correct. Maar als ik zeg dat de kinderen uit kamp Moria in Nederland moeten worden opgevangen, hoor je niemand."
"Ik vind het echt onzin dat ik te opiniërend zou zijn. Ja, ik ben het wel, maar denk je nou echt dat andere journalisten het niet zijn? Ik ken collega’s bij landelijke kranten die zeggen: Fidan, bij ons wordt er echt wel over nagedacht of zus en zo’n kop boven een artikel misschien niet te veel koren op de molen is van een bepaalde partij. Daar zit een bepaald gedachtegoed achter, dan ben je toch al opiniërend bezig?
Ik wil kunnen zeggen wat ik denk, ja, dat was ook een voorwaarde van me om in zee te gaan met BNNVara. Ik moet mezelf kunnen zijn en daar past bij dat ik af en toe iets aanzwengel. Ik kan niet anders, ik ben heel erg – de een zegt authentiek, de ander noemt me een flapuit. Soms denk ik te weinig na."
Ekiz benadrukt geen bepaalde achterban te vertegenwoordigen. "Ik geloof prima dat je heel progressief kan zijn, wat ik ben, ik ben sociaaldemocraat in hart en nieren van huis uit, mijn ouders stemden altijd PvdA, en dat je tegelijkertijd ook kritisch kunt zijn op bepaalde zaken.
Als het gaat om de radicale islam, integratie, migratiezaken, vind ik dat bepaalde dingen gewoon benoemd moeten worden. En ik vind dat ik daar een rol in kan spelen omdat ik uit die gemeenschap kom en een soort rolmodel kan zijn.
Ik laat zien dat het niet per se slecht met je afloopt als je naar een discotheek gaat of op kamers – nou ja, op kamers mocht ik zelf ook niet. Maar ik had wel een bepaalde vrijheid, en ik hoor van meisjes dat ze over mij thuis kunnen zeggen: zij is toch ook een fatsoenlijke vrouw geworden met een succesvolle baan."
Foto's (c) Stef Nagel / DPG Media / Nouveau
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in