'Hello gorgeous!'
Het heeft even geduurd (tien jaar om precies te zijn) en het is een hele pil geworden (970 pagina's; 48 uur als luisterboek) maar Barbra Streisand is dan toch eindelijk tevreden met haar memoires. "Ik hoop dat mensen het leuk vinden, ik ben vergeten wat ik tien jaar geleden schreef, toen ik ermee begon."
Getty Images | Barbra in 1965
De reden voor de autobiografie is dat ze één keer haar eigen verhaal wil vertellen. "Er is zoveel onzin over me geschreven, in mijn vroege interviews kreeg ik altijd kritiek voor van alles – ze vonden me maar een raar wijf," zegt ze in Variety. "Dus ben ik gestopt met interviews geven."
In My Name Is Barbra interviewt ze als het ware zichzelf "en met alles wat ik heb gedaan had ik wel tien jaar voor nodig. Ik vond het nog aan de korte kant."
Getty Images
Fans zullen haar taalgebruik en humor onmiddellijk herkennen – ze heeft het echt zelf geschreven. Voor iemand die heel kritisch is, vooral op zichzelf, is het ook mooi om te lezen hoe wat milder naar zichzelf is gaan kijken. "Ik was een raar kind en een vreemd ogende puber. En toch ben ik in mijn gezicht gegroeid zonder kunsttanden of een nosejob of wat dan ook. Daar ben ik trots op. Ik ben trots dat waarheid en realiteit me daar hebben gekregen waar ik heen wilde, zonder compromissen te hoeven sluiten."
Getty Images
Het luisterboek is door Barbra zelf ingesproken en een feestje voor de fans, veel mensen laten zich voorlezen en lezen intussen zelf mee. De tekst is niet helemaal zoals in het boek, ze gebruikt wat vaker spreektaal, waardoor het lijkt alsof ze naast je op de bank zit te babbelen. Het bevat ook muziek en ze heeft er zes weken over gedaan om het op te nemen: "Zes weken! Ik was doodziek van mezelf. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb."
Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in
- Getty Images