Als lezeres van Nouveau kan je nu gratis het bookazine De Grote goede dingen ontvangen van Alma Mathijsen.
Afscheid van een vader
In De Grote goede dingen beschrijft Alma Mathijsen de zoektocht van een dochter naar de symbolische nalatenschap van haar vader. Een autobiografisch boek, waarin de schrijfster afscheid neemt van haar vader, die stierf toen zij pas nagen jaar oud was. In de roman reist de hoofdpersoon Mila met de beste vriend van haar gestorven vader in diens voetsporen. De queeste voert onder meer naar Ruigoord en Eilat. Het verleden van haar vader, die een gevierd violist was, confronteert Mila met haar beeld van hem. Een verrassende ontknoping leidt uiteindelijk tot een afscheid, al blijven er vragen.
Cadeau van Nouveau voor jou
Wil je gratis het bookazine van Alma Mathijsen ontvangen, stuur dan een envelop met daarin een aan jezelf geadresseerde, voldoende gefrankeerde enveloppe naar:
Redactie Nouveau
Postbus 1710
2130 JC Hoofddorp.
Wij zullen het bookazine meteen naar je sturen zodat je op deze winterse dagen kan genieten van dit mooie boek.
Alma Mathijsen
Alma Mathijsen (1984) debuteerde in 2014 met Alles is Carmen, gevolgd door De grote goede dingen, een integere en lichte roman waarin ze afscheid neemt van haar legendarische vader. In september 2017 verscheen van haar Vergeet de meisjes, een roman over de grenzen van vriendschap en de angst voor verlies. Ze schreef ook een zestal toneelstukken en maakt essays voor NRC Handelsblad.
Lees hieronder het interview wat eerder in Nouveau 14-2017 verscheen met Alma Mathijsen.
Je nieuwe boek gaat over de intense vriendschap tussen twee vrouwen. Vanwaar die fascinatie?
‘Die is eigenlijk ontstaan door een lezing van Lenie de Zwaan. Ze is 84 en heeft zich haar leven lang ingezet voor singles, een status die ze wettelijk erkend wil krijgen. Toen kwam ik op het idee om mijn eigen vriendschappen en liefdesrelaties met elkaar te vergelijken. Ik plaats mijn vriendschappen niet minder op een voetstuk dan liefdesrelaties. Daar zat een verhaal in.’
Wat wil je met je boek vertellen?
‘Dat een vriendschap even intens en ingewikkeld kan zijn als een relatie.'
En soms ook even verstikkend?
‘Het is natuurlijk een literaire uitvergroting, een gedachtenexperiment, maar elke relatie is intens en kan misgaan. Alles wat de hoofdpersonen in mijn boek doen, komt voort uit liefde voor elkaar.’
Zijn je eigen vriendschappen ook zo complex en heftig?
‘Ze zijn zeker intens. Ik hoor niet tot de mensen die zeggen dat ze het prima vinden als ze elkaar soms drie maanden niet zien.’
Maar het boek gaat ook nog over andere dingen?
‘Ja, het gaat misschien nog wel meer over de angst om te verliezen en over het verlangen je ergens veilig te voelen.’
Verlies is een terugkerend thema in je werk.
'Ik ontkom er niet aan. Het is terug te voeren naar de dood van mijn vader (de violist Hub Mathijsen). Hij stierf toen ik negen jaar oud was. Dat is heel jong om erachter te komen dat niets in het leven zeker is. Ik ben daardoor wel een beetje geobesdeerd door het onderwerp. Ik heb over hem ook het boek De Grote Goede Dingen geschreven.'
Uit wat voor nest kom je?
‘Een nest waarin ik me heel erg thuis voelde. Ik ben enig kind, mijn vader was violist, mijn moeder hoogleraar Nederlands. Ik las als kind heel veel, maar ik was dyslectisch dus niemand dacht dat ik zou gaan schrijven.’
Hoe ben je uiteindelijk toch tot schrijven gekomen?
‘Ik schreef als kind al wel verhalen, maar die dicteerde ik aan mijn moeder. Toen duidelijk werd dat ik dyslectisch was, pushte mijn moeder dat schrijven niet meer. Dat is heel goed geweest, denk ik. Toen ik uiteindelijk op de middelbare school bij de schoolkrant kwam, viel alles op zijn plek. Dat vond ik geweldig.’
Inmiddels heb je vier toneelstukken, drie romans en een verhalenbundel geschreven. Heeft die dyslectie nog iets opgeleverd?
‘Misschien wel, ik kijk anders naar taal. Ik hield erg van lezen, maar ik moest me altijd elke regel die ik las, inprenten. Dan ga je anders met taal om.’
Heb je een droom?
‘Ik hoop dat ik nog heel veel boeken kan schrijven. Ik ben al trots op mijn vier baby’s en wil er graag nog meer.’
Wat is voor jou de tragiek van
de schrijver?
‘Dat het soms een gevecht is, ook het alleen werken. Maar als je iets moois maakt, moet je daar ook iets voor geven. Schrijven is een soort openhartoperatie, je legt alles bloot.’
Welke schrijvers bewonder je?
‘Hanna Bervoets, Roxane Gay. De Vegetariër van Han Kang vind ik een van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen. Het gaat over een vrouw die een boom wil worden, een prachtig gedachtenexperiment dat alleen in een boek werkt, het is niet eens te verfilmen.’
Heb je een kijk- of leestip?
‘Ja, Transparent. De mooiste serie die de afgelopen jaren is gemaakt. Over een man die er op zijn 65ste achter komt dat hij transgender is. De serie volgt zijn transitie van man naar vrouw en zijn familie. Ik kan 'm iedereen aanraden, ook als je denkt dat je niets met dit onderwerp hebt.’