Anne de Jong over Raymond van de Klundert: 'Ik was bang voor zijn image, maar grappig genoeg is Ray een van de veiligste mannen die ik ken'

Zij gaf les, hij was haar leerling. Uiteindelijk ontsteeg de relatie van Raymond – Kluun – van de Klundert en Anne de Jong het klaslokaal en bloeide deze uit tot een liefde gebaseerd op verbinding en verdieping. Kluun: ‘De inspiratie die ze me geeft, vind ik woest aantrekkelijk.’

Eigenschappen

Wat vinden jullie elkaars mooiste eigenschappen?
ANNE: ‘Ray is een verbinder. Onze vriendengroepen, de exen, hij weet alles en iedereen met elkaar te verbinden. Waar ik ook heel erg op val is dat Ray heel mannelijk en vrouwelijk tegelijk is. Hij is weleens gevoeliger dan ik, is praterig en zacht.’ Knipogend, aanvullend: ‘Maar dan wel in een mannelijke verpakking hè. Bier, voetbal, carnaval. O, en als hij danst vind ik hem niet te versmaden.’

RAYMOND: ‘Mijn dansleraar van vroeger zou er hoofdschuddend naar kijken.’

ANNE: ‘Op een festival of feest danst ie vol zelfvertrouwen en gaat hij helemaal op in de muziek.’

RAYMOND: ‘Wanneer ik Anne het meest sexy vind hou ik lekker voor mezelf, daar hebben jullie niets mee te maken. ‘Jij zal mij altijd blijven boeien,’ zei ik jaren geleden. Met Anne raak ik niet uitgepraat. Overdag ben ik vaak alleen thuis, schrijvend of werkend aan de podcast die ik maak met Yvanka van der Zwaan, Help, ik heb een puber! Of ik nu creatief, zakelijk of privé een vraagstuk heb, altijd denk ik: hoe zou Anne hierover denken? Dan popel ik om het met haar te bespreken. De inspiratie die ze me geeft, vind ik woest aantrekkelijk.’

Wat zijn minder fraaie eigenschappen? Wanneer verdient de ander een plek achter het behang?

RAYMOND: ‘Anne werkt heel hard. Haar bedrijf is enorm aan het groeien, ze is psycholoog en ze behandelt stellen als relatiecoach. Ze is zo iemand aan wie je je levensverhaal kwijt wilt. Heel veel mensen willen dicht bij Anne zijn. Ook in de kroeg of op een terras. Zit ik in de relaxstand lekker te ouwehoeren met vrienden, borrel en bitterballen erbij, zie ik een meter verderop Anne weer geclaimd worden door iemand. Ze kan slecht nee zeggen, wie er ook een beroep op haar doet. Vroeg of laat komt dat in de privésfeer terug. Dan is haar accu leeg.’

ANNE: ‘En krijg jij mijn leegheid. Ik vrees dat je gelijk hebt. Ray doet alles voor iedereen. Hij kookt het lekkerste eten, is zorgzaam en heeft de was al gedaan voordat ik er überhaupt aan heb kunnen denken. Doe maar wat minder, denk ik soms, want op een gegeven moment verlangt hij ook een soort dankbaarheid.’

RAYMOND, grijzend: ‘Dan komt er een wraakzuchtig kantje naar boven. Ik word er binnenkort aan geopereerd.’

'We zijn ons vaak niet bewust van wat we allemaal al hebben meegemaakt en wat voor wijze lessen we daardoor in onze zak hebben zitten. '

Bekijk ook

Froukje de Both: 'Het leven lacht je gewoon aan alle kanten toe na je veertigste!'

Voor altijd samen

Geloven jullie met meerdere relaties achter de rug nog in ‘voor altijd en tot we honderd zijn’?
RAYMOND: ‘Zeker. Mijn ouders leerden elkaar kennen op hun vijftiende en achttiende. Tot aan de dag dat mijn vader overleed, plotsklaps, terwijl hij een kruiswoordpuzzel in het Brabants Dagblad aan het maken was, bleven ze smoorverliefd op elkaar. Anne’s ouders zijn vierenveertig jaar samen. Fijn om zulke voorbeelden te hebben in verliefdheid en tederheid.’

ANNE: ‘In de liefde is het belangrijk dat je elke dag denkt: ik kies voor jou, ik blijf bij jou. In mijn relatiepraktijk hamer ik op het dagelijks lief doen voor elkaar. Ik weet bijvoorbeeld dat Ray melk lekker vindt en daarom zorg ik dat het in huis is. En hij geeft mij elke ochtend een kopje koffie in de badkamer. Elke dag nieuwsgierig zijn, al is het maar tien minuten écht luisteren naar elkaar. Het is bewezen: committeer je honderd dagen aan een nieuwe routine en je kunt een gedragsverandering bewerkstelligen. Met Ray heb ik voor het eerst gevoeld: jij bent het en voor jou wil ik elke dag kiezen.’

RAYMOND: ‘Op de brug naast onze woonboot zie ik weleens oude besjes, ver in de zeventig, gearmd over de Amstel starend. Dat wil ik ook. Hand in hand, kromme ruggetjes en al. Wat me opvalt bij oudere mensen die het samen goed hebben is de tederheid, de kleine aanrakingen die er nog steeds zijn. Dat wil ik ook met Anne. Hier in Amsterdam of op ‘onze’ berg in Spanje, waar we een huisje hebben.’

ANNE: ‘De tijd hebben samen, gewoon door de dag glijden en om vijf uur een potje schaak met port erbij. Ja, dat wil ik ook met jou.

Benieuwd naar de rest van het interview met Raymond en Anne? Je leest het in de nieuwe Nouveau. Vanaf nu in de winkel!