Zo gaat het nu met Farah Diba, voormalig keizerin van Perzië (Iran)

Van keizerin tot cultureel icoon: Farah Diba blijft ook ver buiten Iran een vrouw met koninklijke allure en een onverminderde missie.

Het gezicht van een nieuw Iran

In 1959 trad ze op 21-jarige leeftijd in het huwelijk met de sjah van Iran. Niet veel later schreef Farah Diba geschiedenis: in 1967 werd ze gekroond tot shahbanu, oftewel keizerin van Iran.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De eerste vrouw in de moderne Iraanse geschiedenis die deze titel officieel mocht dragen.

In de jaren die volgden groeide Farah uit tot een cultureel icoon en een modern gezicht van het toenmalige koningshuis. Ze zette zich actief in voor vrouwenrechten, onderwijs en gezondheidszorg, maar haar grote liefde lag bij de kunst. Onder haar beschermheerschap werd het Museum voor Moderne Kunst in Teheran opgericht – en gevuld met een collectie die vandaag de dag tot de waardevolste buiten Europa en de VS behoort. Denk aan werken van Rothko, Picasso en Warhol.

Ook op wereldniveau genoot Farah bewondering. Haar stijl werd vergeleken met die van Jackie Kennedy, en haar publieke optredens – vaak in couture van Dior of Yves Saint Laurent – straalden kracht en elegantie uit. Ze was een graag geziene gast op internationale fora en een boegbeeld van een Iran in verandering.

Maar in 1979 viel het doek. Na de islamitische revolutie moest de keizerlijke familie het land ontvluchten. Wat volgde, was een leven in ballingschap – van Egypte tot Panama en uiteindelijk de Verenigde Staten. Haar man overleed in 1980 in Caïro. Farah bleef achter met hun vier kinderen en een leven dat voorgoed veranderde.

Vandaag de dag

Tegenwoordig verdeelt Farah haar tijd tussen Parijs en Washington D.C., waar ze zich blijft inzetten voor culturele projecten en het behoud van het Perzisch erfgoed. In 2024 ontving ze nog de prestigieuze Architect of Peace Award van de Nixon Foundation voor haar jarenlange inzet voor dialoog en culturele uitwisseling.

Nieuwe projecten

In 2025 staan er opnieuw indrukwekkende initiatieven op de agenda: zo verschijnt er een luxe fotoboek met als titel Farah, én werkt regisseur Emily Atef aan een speelfilm over haar leven, op basis van een script van Juliette Towhidi (The Long Song). Daarnaast is Farah betrokken bij een cultureel centrum in Portugal, dat moet uitgroeien tot een ‘ambassade voor Perzische beschaving’.

Bekijk ook

De 3 mooiste kroonjuwelen van Farah Diba | Nouveau

Als voormalig shabanou (keizerin) van Iran zat Farah Diba jarenlang op de legendarische Pauwentroon. Wonderschoon getooid met parels en diamanten van ongekende klasse, die ze vermoedelijk nooit zal terugzien. Met de liefde voor sjah Reza Pahlavi zat het wel goed, maar door de Iraanse revolutie kw...

Verlies en veerkracht

Het leven in ballingschap kende niet alleen verlies van land en titel, maar bracht ook diepe persoonlijke tragedies met zich mee. Twee van haar kinderen overleden door zelfdoding. Dit noemde ze ‘het grootste verdriet denkbaar’. Juist daarom koestert Farah Diba de band met haar familie nu des te meer. Ze is nauw betrokken bij het leven van haar overgebleven kinderen en kleinkinderen. Zo deelde ze onlangs op Instagram nog een foto van de bruiloft van haar kleindochter, prinses Iman Pahlavi.

Ook vond ze haar kracht in kunst. Farah schildert zelf en doneert de opbrengsten aan de Ali Reza Pahlavi Foundation, die zich inzet voor educatie en mentale gezondheid.

Zelf noemt ze zich geen feministe, maar haar toewijding aan vrouwenrechten, kunst en educatie maakten haar in de jaren ’60 en ’70 al tot een baanbrekend voorbeeld voor vrouwen in het Midden-Oosten. Die rol draagt ze vandaag nog altijd met waardigheid.