Wist je dat Charles óók koning is van Canada – waar hij nu op bezoek is?

Zijn rol is grotendeels ceremonieel, maar zeker niet betekenisloos.

Een koninkrijk van vijftien

De meeste mensen associëren Charles met het Verenigd Koninkrijk, maar dat is slechts één van de vijftien landen waar hij officieel koning van is. Denk aan Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Jamaica, de Bahama’s, en ook kleinere landen zoals Saint Lucia, de Solomoneilanden en Tuvalu.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Toch is Charles in deze landen geen politieke leider. Ze hebben allemaal hun eigen parlement en regering. De koning wordt vertegenwoordigd door een gouverneur-generaal, die vooral ceremoniële taken vervult. Er is dus geen sprake van inmenging uit Londen: Charles regeert op papier – en bij speciale gelegenheden.

Charles op officieel bezoek in Canada

Het koningspaar verblijft momenteel twee dagen in Canada, waar Charles formeel ook staatshoofd is.

Canada is sinds 1931 een constitutionele monarchie met Charles als koning in eigen recht (dankzij het Statuut van Westminster).

Hij wordt vertegenwoordigd door de gouverneur-generaal, benoemd op advies van de Canadese premier. Hoewel hij geen politieke rol speelt, worden wetten nog steeds formeel ondertekend ‘in naam van de koning’. Die koninklijke goedkeuring (‘Royal Assent’) verloopt via de gouverneur-generaal.

Symboliek in roze en esdoornblad

Tijdens het bezoek wordt alles wat Canadees is uitbundig geprezen. Koningin Camilla droeg bij aankomst niet voor niets een Maple Leaf-broche op haar zachtroze jas – een van de vijf esdoornbroches die de Windsors bezitten.

Het ontwerp gaat terug op koning George VI, die het aan zijn vrouw Elizabeth (de moeder van koningin Elizabeth II) gaf.

Niets aan het bezoek straalt toe-eigening uit. Alles staat in het teken van steun betuigen aan Canada als zelfstandig land. Dinsdag houdt Charles een toespraak vanaf de troon bij de opening van het 45ste parlement – een zeldzaam moment waarop zijn rol als koning zichtbaar wordt.

Bekijk ook

Dure maatpakken, perfect gepoetste laarzen en zilveren lucifers: koning Charles blijkt een ware luxepoes | Nouveau

Hij staat bekend als de milieubewuste monarch, die zich inzet voor een soberder en moderner koningschap. Maar achter de schermen blijkt koning Charles verrassend gehecht aan ouderwetse grandeur. Zijn verfijnde levensstijl doet sterk denken aan die van zijn flamboyante grootmoeder: de Queen Mother.

Populariteit onder druk

Toch is de relatie tussen Canada en de monarchie veranderd sinds de troonsbestijging van Charles. Waar wijlen koningin Elizabeth nog brede waardering genoot, ligt dat nu anders.

Peilingen uit 2023 en 2024 laten zien dat zo’n 50 tot 60 procent van de Canadezen vindt dat het land op termijn afscheid moet nemen van de monarchie. Slechts 20 tot 25 procent wil haar actief behouden. Charles is aanzienlijk minder populair dan zijn moeder.

Waarom Canada niet zomaar breekt

Toch is een breuk met de monarchie makkelijker gezegd dan gedaan. Als Canada een republiek wil worden, moet het zijn grondwet wijzigen – en daar moeten alle tien provincies én het federale parlement het mee eens zijn. Zelfs kleinere grondwetswijzigingen zijn in het verleden mislukt, laat staan een fundamentele zoals deze.

Bovendien is Canada al volledig onafhankelijk. De monarchie kost weinig, speelt amper een rol in het dagelijks leven, en het idee van verandering roept vooral de vraag op: waarom moeilijk doen als het zo blijft werken?

Dieper geworteld dan je denkt

Voor sommige inheemse gemeenschappen is de band met de Kroon bovendien belangrijk. Zij hebben verdragen gesloten met de monarchie en zien die relatie als een bescherming tegen de volledige macht van de Canadese overheid.

Daarnaast leeft er bij oudere generaties nog veel respect voor Elizabeth II, die werd gezien als een stabiele en waardige leider. Dat gevoel van continuïteit speelt nog altijd mee in het draagvlak voor het systeem.

Charmeoffensief met zachte hand

Hoewel de monarchie in Canada steeds meer ter discussie staat, verandert er voorlopig weinig. Er is simpelweg te weinig politieke wil én te veel bureaucratische rompslomp om er echt afscheid van te nemen.

En Charles? Die gebruikt zijn bezoek vooral als een charmant gebaar: zichtbaar zijn, banden versterken, en onderstrepen dat hij er is – als ceremoniële koning van een land dat hem niet nodig heeft, maar ook niet echt van hem af wil.