/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F02%2Fn7T9jY6JOANhCV1739346235.jpg)
In 1999 was Máxima Zorreguieta vier maanden onder de radar gegund met toen nog kroonprins Willem-Alexander, die ze leerde kennen op de Feria de Abril in Sevilla. Toen haar naam eenmaal bekend was, ontstond al bliksemsnel het beeld van een knappe blondine, martini in de ene hand, sigaret in de andere, die het buitengewoon naar haar zin had op een feest.
Beatrix niet meteen fan
Nederland reageerde zoals alleen Nederland dat kan: men vroeg zich massaal af hoe de op dat moment nogal stroef ogende kroonprins zo’n spetter aan de haak had weten te slaan. Koningin Beatrix was minder enthousiast over de match, maar dat was haar reflex bij elke potentiële partner voor haar zonen die geen pips en kneedbaar Duits gravinnetje was.
Premier Lubbers, met wie ze het destijds goed kon vinden, maande haar tot kalmte: ‘Wees nou gewoon eens aardig.’ Beatrix volgde dat advies op. Máxima was die zomer al welkom in Toscane voor een nadere kennismaking. Toch ging het niet van een leien dakje.
Zwaar en moeilijk
Prinses Margarita vertelde in Oranjebitter dat Beatrix zich zo tegen de relatie verzette dat moeder en zoon elkaar maanden meden. ‘Ik heb een keer een etentje bij hem gehad en toen vertelde Willem-Alexander gewoon dat het heel zwaar en moeilijk was. En mijn tante heeft tegen mij gezegd dat ze dacht dat Máxima niet sterk genoeg was.’
La Zorreguieta wist zich te bewijzen met een leergierige houding en Beatrix was al snel zeer op haar gesteld. Intussen was er echter groeiende zorg over Máxima’s vader Jorge. Die was, toen Máxima nog maar een kind was, staatssecretaris van Landbouw geweest tijdens de Argentijnse militaire junta van Jorge Videla, die verantwoordelijk was voor dertigduizend ‘verdwijningen’.
Ophef rondom vader
De meeste mensen waren van mening dat de dochter niet mocht worden afgerekend op het verleden van haar vader. Zijn aanwezigheid bij het huwelijk lag echter wel zeer gevoelig: hij mocht er niet bij zijn. Máxima was daar begrijpelijkerwijs verdrietig over, maar schikte zich, zoals ook haar aanstaande schoonmoeder al vaak in haar leven had gedaan. Het hielp dat Beatrix haar reserves had laten varen: ‘Toen zijn we elkaar echt nagekomen, in die moeilijke tijd.’
Het huwelijk heeft drie leuke dochters opgeleverd en een sterk partnerschap: Willem-Alexander en Máxima vullen elkaar goed aan, respecteren elkaar en kijken vijfentwintig jaar na die eerste ontmoeting nog altijd naar elkaar alsof ze zin in de ander hebben. Je kunt het slechter treffen.
- Ella Vermeulen
- NL Beeld