/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F07%2FPv7Q8NlnDPcm0H1751445484.jpg)
Haar handtas was een onmisbaar onderdeel van haar 'werkuitrusting'. En die hing vrijwel altijd aan haar linkerarm, met een goede reden.
De handtas als geheime code
In koninklijke kringen draait alles om discretie. Openlijk zuchten of wegkijken als je ergens niet wilt zijn? Ondenkbaar voor een Queen. Maar met een klein, goedgekozen gebaar kun je veel zeggen. En daar kwam de handtas van pas.
Zo werkte haar 'tas-taal':
- Tas aan de linkerarm: alles onder controle, er is niets aan de hand
- Tas verplaatst naar de rechterarm: teken voor haar hofdame dat het tijd is om het gesprek subtiel af te ronden
- Tas op tafel: tijd om het evenement binnen afzienbare tijd af te sluiten
- Tas op de grond: noodsituatie, dit is het geheime signaal om haar direct te 'redden' van het gesprek of de situatie
Met deze subtiele signalen hield Queen Elizabeth, tot op hoge leeftijd, volledig de regie over haar publieke optredens, zonder dat iemand in het publiek iets in de gaten had.

Wat zat er eigenlijk in die handtas?
Natuurlijk werd er ook gewoon praktisch gebruikgemaakt van een tas. Volgens verschillende biografen en voormalig personeel bevatte de tas van de Queen doorgaans:
- Een spiegeltje en een lippenstift voor een snelle touch-up
- Een klein doosje pepermuntjes
- Een reservebril
- Soms een klein religieus boekje of een miniportret van haar familie
- En een haakje om haar tas aan tafel te hangen
Dat haakje was typisch Elizabeth: praktisch én stijlvol, tot in de kleinste details.
Het merk: alleen het beste
Elizabeth koos vrijwel altijd voor tassen van het Britse luxemerk Launer London. Het bedrijf leverde al decennia handgemaakte leren tassen aan het Britse hof. Klassiek van snit, praktisch van formaat, en bovenal discreet en stijlvol. Naar schatting had de Queen meer dan tweehonderd Launer-tassen in haar collectie.
- The Telegraph, The Times, Town & Country Magazine
- NL Beeld