Zus Dieuwertje Blok over media-aandacht na haar dood: 'Als ze het had meegemaakt, had ze gezegd: 'Doe even normaal''

Het gemis is nog steeds onwerkelijk voor Tessel Blok, die slechts een jaar jonger was dan haar geliefde zus.

Bijzondere band

"Vaak voel ik de neiging om haar een berichtje te sturen of een nieuwtje met haar te delen. Dan denk ik ineens: oh, dat kan niet meer," vertelt ze. Die realisatie komt telkens weer als een schok.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De band tussen de zussen was uitzonderlijk sterk. "Veel meer dan alleen maar een zus zijn. Heel veel liefde. Ontzettend veel van elkaar houden. Elkaar onvoorwaardelijk vertrouwen. We belden bijna dagelijks.'' Ook deelden ze een groot gevoel voor humor. "We huilden van het lachen, en lachten om maar niet te huilen."

Een geliefde televisiepersoonlijkheid

Als presentatrice van onder andere het Sinterklaasjournaal was Dieuwertje een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Haar warmte en oprechte uitstraling maakten haar geliefd bij jong en oud. De massale reacties op haar overlijden hadden Tessel en haar familie niet voorzien. "Het barste werkelijk los," zegt ze. "Als Dieuwertje het had meegemaakt, had ze gezegd: 'Jongens, kom op. Doe even normaal.'"

In de laatste weken van Dieuwertjes leven was Tessel vrijwel dagelijks bij haar. "Ik sliep op een matrasje naast haar," vertelt ze. Die nabijheid bracht troost en riep herinneringen op aan hun jeugd, waarin ze vaak samen sliepen.

Bekijk ook

Dieuwertje Blok hield volgens zus tot het laatst de regie: 'Laat de dokter maar komen en mij rustig, zachtjes wegglijden. Het is oké geweest' | Nouveau

Een week na het overlijden van Dieuwertje Blok deelt haar zus Tessel in het NPO Radio 1-programma Wat blijft ontroerende herinneringen aan haar laatste momenten. 'Mijn Dieuw', zoals ze haar liefdevol noemt, had geen angst voor de dood. 'Na nog genoten te hebben van een laatste maaltijd – een hapje hachee met rode kool en aardappeltjes – overleed ze in alle rust.'

Geen angst voor de dood

Wat haar zus overkomen is, blijft hartverscheurend, maar Tessel vindt troost in de manier waarop Dieuwertje met haar lot omging. Angst voor de dood had ze niet. "Nee, helemaal niet. Geen seconde," vertelt Tessel. "‘Weer een nieuw avontuur, ik zie wel,’ zei ze." Wat haar wél bezighield, was de angst voor pijn en lijden.

In 2024 werd bij Dieuwertje huidkanker vastgesteld, wat leidde tot een ingrijpende neusamputatie. Hoewel de operatie aanvankelijk succesvol leek, keerde de ziekte terug. Uiteindelijk koos ze ervoor om haar laatste dagen thuis door te brengen, omringd door haar dierbaren. De houding van Dieuwertje Blok tegenover doodgaan heeft haar nabestaanden door haar ziektebed heen gesleept, vertelt Tessel.

Nu kijkt Tessel met andere ogen naar de vele beelden die na haar overlijden opdoken. Eerst overweldigend, maar nu zijn het gekoesterde herinneringen. "Haar authenticiteit maakte haar zo geliefd," zegt ze met trots. En die authenticiteit blijft voortleven, in haar werk en in de harten van velen.