Rosalynn (47) moet samenwonen met haar ex

Iedere week vertelt een lezeres over haar liefdesleven. Deze week de 47-jarige Rosalynn, die door omstandigheden nog steeds met haar ex samenwoont.

Door Marloes Keizer

Rosalynn (47): “Nog steeds slapen we in hetzelfde bed, alleen niet meer tegelijk. Mijn ex en ik wonen om de beurt een halve week in ons oude huis. We kunnen het allebei niet alleen betalen en als we het huis nu verkopen, zouden we met een grote schuld achterblijven. Bovendien lijkt het een goede oplossing voor onze kinderen van dertien en zestien jaar, zij hoeven nu niet tussen ons heen en weer te pendelen.

Een bizarre situatie

Ik ga eraan onderdoor. ’s Nachts lig ik wakker. Ik huil veel en heb een heel kort lontje. Er hoeft maar iets mis te gaan, of ik schiet uit mijn vel. Het is een bizarre situatie. De geur van zijn aftershave hangt in het huis. Zijn post ligt op tafel. En aan de aangebroken taart in de koelkast zie ik dat hij met zijn vriendin iets te vieren had. Het is allemaal zo vertrouwd. Eigenlijk te vertrouwd.

Oude patronen blijven

Het was mijn beslissing om anderhalf jaar geleden te scheiden, na achtentwintig jaar samen. Alleen kom ik op deze manier niet van hem los. Ik ben veranderd door de scheiding, maar kan ook niet ontdekken wie ik nu wel ben, omdat ik nog steeds in het oude patroon zit. Bovendien regel ik nog alles voor de kinderen en doe ik het hele huishouden. De dagen dat ik niet in ons huis ben, slaap ik bij mijn nieuwe vriend.

Ik wil door

In mijn auto liggen standaard drie tassen met kleding die ik steeds meezeul. Om gek van te worden, want de broek die ik wil aantrekken, ligt altijd net in het andere huis.

Mijn vriend is niet blij met deze regeling en vraagt me regelmatig wanneer ik daar echt wegga. En hij heeft gelijk, zo gaat het niet. Misschien wordt het toch tijd dat ik aan mijzelf ga denken en in de buurt een huis voor mij en de kinderen ga zoeken.

Ik verdenk mijn ex ervan dat hij hoopt dat ik bij hem terugkom zo lang we het huis nog steeds delen. Ik heb het wel eens overwogen - het zou zoveel dingen eenvoudiger maken - maar het is geen optie. De aantrekkingskracht is weg, ik lach niet meer om zijn grappen. Ik wil door. Dan maar in een piepklein huisje, maar gelukkig. Daar hebben de kinderen toch ook baat bij.”

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De namen in dit verhaal zijn om privacyredenen gefingeerd.

Je las een verhaal uit Libelle, elke dag nieuws over royalty, entertainment, reizen, koken, bijzondere interviews, aangrijpende verhalen, columns en nog veel meer.