Een ontmoeting die moest gebeuren
Onder de foto’s vertelt Susan hoe onverwacht haar nieuwe liefde in haar leven kwam. “Een wederzijdse vriendin drukte me op het hart om in te gaan op zijn uitnodiging samen een glas te drinken. Hé, jij bent het! Zoiets voelde ik,” schrijft ze.
Wat begon als een onschuldige afspraak groeide uit tot iets dieps en vanzelfsprekends. Acht maanden later blikt ze terug met een open hart: “Ik kan me geen leven meer voorstellen zonder hem lief te hebben. Dus hoog tijd om dat maar eens van de daken te schreeuwen.”
Liefde na stilte
In gesprek met Nouveau vertelde Susan eerder al over haar valkuilen in de liefde. Dat was volgens haar 'zijn liefde proberen te winnen. Liefde zoeken op de verkeerde plekken. Geen risico durven nemen. De ander willen redden – het Florence Nightingalesyndroom. Je verliezen in romantische waanbeelden: iemand romantiseren tot iets wat hij helemaal niet is. Op je tenen lopen en denken dat je liefde kunt verdienen als je maar je stinkende best doet. Langzaam kopje-onder gaan in een giftige relatie", aldus Susan
"Geen enkele van die valkuilen is mij vreemd. Ik ben nu alleen en dat is ook weleens gezond; ik ben in mijn volwassen leven pas één keer eerder single geweest en dat was een jaartje. Het voelt niet aan als wachttijd. Ik ben met volle tevredenheid alleen", zei ze toen.
- RTL Boulevard
- NL Beeld