/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F06%2FIRyACQIVmRkcYo1750074911.png)
Met een carrière vol iconische rollen wordt Monique van de Ven dit najaar feestelijk in het zonnetje gezet tijdens Film by the Sea.
Een leven vol film en gelaagde rollen
Vanaf haar legendarische debuut als Olga in Turks Fruit (1973) – nog altijd de best bezochte Nederlandse film aller tijden – groeide Monique van de Ven uit tot een van de meest geliefde en veelzijdige actrices van ons land. Haar carrière omvat tientallen memorabele rollen, van het feministische Een vrouw als Eva tot de spannende actiethriller Amsterdamned, en van jeugdfavoriet Lang Leve De Koningin tot intens drama in Romeo. Ook op televisie was ze jarenlang een vertrouwd gezicht in onder meer Spangen en Dokter Deen.
Niet voor niets wordt ze door Film by the Sea geëerd met de Career Achievement Award. Festivaldirecteur Jan Doense noemt haar “de absolute royalty van de Nederlandse film.”
Première van een bijzonder portret
Tijdens het festival gaat ook haar nieuwste film Een Vrouw Als Monique in wereldpremière. In deze unieke mix van fictie en documentaire, geregisseerd door Claire Pijman, speelt Van de Ven zichzelf. Ze blikt terug op haar leven en carrière vanuit een vakantiehuis in Bretagne, waar heden en verleden op poëtische wijze in elkaar overlopen.
Samen met Joes Brauers, haar tegenspeler in de film, brengt ze een gelaagd verhaal tot leven waarin herinnering, verbeelding en werkelijkheid door elkaar heen bewegen. Het resultaat is een intiem zelfportret dat vragen stelt over kunst, identiteit en ouder worden – en waarin Van de Ven opnieuw haar vakmanschap en kwetsbaarheid toont. De film draait vanaf 18 september in de Nederlandse bioscopen.
Carrière
Vorig jaar vertelde Monique in Nouveau nog hoe het succes van haar eerste film, Turks Fruit, haar leven heeft veranderd. "Ik heb dat heel erg leuk gevonden, helemaal niet vervelend of zo. Liep ik door Amsterdam en zag ik dat een kapper de ‘Monique van de Venlook’ aanbood: met heel kortgeschoren haar, weet je wel? Nog niet zo lang geleden heb ik in Tuschinski de film voor het eerst sinds de première in 1973 op groot scherm teruggezien. En ik vond ’m na vijftig jaar nog steeds zo mooi en bijzonder. Ik heb er echt met open mond naar gekeken. Hoe lief Rutger Hauer voor mij is in die film. Ik heb het een paar jaar geleden tijdens zijn memorial ook gezegd: Rutger was toen net verliefd op Ineke, zijn latere vrouw, en alle liefde voor haar heeft hij in die film op mij geprojecteerd. Daarom spetterde het zo. Daarna wilden alle mannen Rutger zijn. En Monique hebben."
- Film by the Sea, Archief
- Roger Neve