Iris Hond en Bart van Olphen over hun onvoorwaardelijke liefde: ‘We hebben dezelfde hartslag’

Midden in de hustle and bustle van de hoofdstad, niet ver van de grachten, hebben Iris Hond en Bart van Olphen een eigen wereld gecreëerd. Een huis gevuld met muziek, kookboeken en warmte. Een cocon van liefde. Sinds de levens van Iris en Bart verweven raakten, staan hun zintuigen op scherp en maken ze tezamen de wereld een beetje mooier.

Een toevallige ontmoeting

BART: ‘Mei vorig jaar ontmoetten we elkaar op een tweedaags event. Op dit event zou ik op zaterdag koken, Iris op zondag spelen. Met deze planning zouden we elkaar eigenlijk niet kunnen tegenkomen, maar ik besloot op zondag toch even te gaan kijken. Daar zag ik Iris in gesprek met mijn zakelijk partner.’

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

IRIS: ‘Ik stelde me aan jou voor, het was niet eens een heel lang gesprek. Toen ik van Bart wegliep, zei ik tegen een vriend: ‘Je mag niet omkijken, hoor, maar ik vind dat zó’n leuke man.’’

BART: ‘Ik schoot ter plekke vol in de actie. Ik bleek die zondag net het optreden van Iris te hebben gemist en ik zocht op waar ze die zomer nog zou spelen. Ik zag speeldata in onder meer Het Concertgebouw, de plek waar mijn zoon werkt, en kocht direct kaartjes.’

IRIS: ‘Later zag ik dat Bart me was gaan volgen op Instagram. Ik volgde terug. Die eerste keer dat ik hem zag, had ik hem meteen knap en sympathiek gevonden. Het voelde heel normaal en eigen. Alsof het klopte tussen ons.’

BART: ‘Bij Iris had ik een twinkeling opgemerkt. Ze sprankelde en de manier waarop ze zich aan me voorstelde... boem. Krachtig. Later die week stuurde ik haar via Instagram een berichtje dat ik het leuk had gevonden haar te ontmoeten. Vanaf dat moment schreven we wekenlang elke dag met elkaar.’

IRIS: ‘We zijn nooit meer gestopt. Het ging meteen heel erg de diepte in. We deelden lief en leed, dus toen we elkaar na twee weken zagen, kenden we elkaar al door en door. Die eerste weken zijn bepalend geweest voor hoe we nu zijn met elkaar.’

BART: ‘Terugdenkend aan toen en hoe we ons nu voelen, daar zit niet eens zoveel verschil in. Op het event kenden we elkaar niet, ook niet publiekelijk. We startten vanaf het nulpunt en gingen er met open hart in.’

'De liefde komt wanneer je het niet verwacht'

Onverwacht moment

Iris: ‘Ik zat helemaal niet op de liefde te wachten. Ik had het onwijs naar mijn zin met werk, lieve vrienden en familie. De liefde had gewoon niet mijn focus. Toen ik Bart zag staan, gebeurde er gelijk heel veel in me. Het liet me niet los. Over mijn pianospel heb ik nooit hoeven nadenken of ik het wilde of niet. Er was geen keuze, ik hoef er geen seconde over na te denken. Precies dat voelde ik ook bij Bart. Soms gebeuren er dingen in je leven waarbij je voelt: dit is de weg. Het was er en het was goed.’

Bekijk ook

Iris Hond: ‘Waar ik totaal niet op was voorbereid, was de liefde die je kunt voelen voor kinderen die niet de jouwe zijn’ | Nouveau

Toen pianist en componist Iris Hond vorig jaar Bart van Olphen ontmoette, veranderde haar leven op manieren die ze nooit had voorzien. Beiden kwamen ze uit een rijk gevuld leven, maar de liefde vond hen precies op het juiste moment. In hun gezamenlijke cocon in Amsterdam delen ze niet alleen hun passies voor muziek en duurzaam eten, maar ook de warmte van een samengesteld gezin.

De woorden die hun liefde vangen

IRIS: ‘Diep. Open. Intens.’

BART: ‘Warm. Liefdevol. Respectvol. Vriendjes.’

IRIS: ‘We zijn alles. Elkaars beste vriend. Soulmates. We weten dat we elkaar in alles steunen, maar er is ook heel gepassioneerde liefde en oneindig respect. Bij Bart voel ik veiligheid.’

BART: ‘Iris is heel lief. Dat heb ik voorheen nooit op deze manier mogen meemaken. ‘Vertrouwen’ is een te zacht woord voor wat ik bij haar voel. We bewegen in complete vrijheid met elkaar en zijn dag en nacht samen. Tijdens de fotografie van zonet hoefde de fotograaf ons niet aan te sporen fysiek te zijn. Ook hier denken we nul over na. Elkaar kussen en omhelzen doen we voortdurend. Mensen om ons heen vinden dat bijzonder. Vrienden moeten erom lachen en zetten ons liefst niet naast elkaar tijdens een etentje. ‘Anders blijven jullie maar aan elkaar zitten.’ Nou, dat gaat mooi niet door. We kunnen elkaar letterlijk niet loslaten. Ik heb zoiets zelden gevoeld. Met Iris is vierentwintig uur per dag te kort en elke seconde is fijn. Ik vind het een cadeau dat ik dit nog mag meemaken.’

' Ik heb zoiets zelden gevoeld'

Levensmissies

Bart reist al twintig jaar de wereld over om visserijen te zoeken die duurzaam werken. Tachtig procent van de oceanen is overbevist en Bart heeft het tot zijn missie gemaakt om ons voor altijd van de oceanen te kunnen laten genieten. Zijn werk en missie heeft hij tot kunstvorm verheven en in boekvorm gegoten. Iris creëert concert­ belevingen, waarbij ze vanzelfsprekend tekent voor de muziek, maar zich ook buigt over de podiumcompositie, de visuals die worden geprojecteerd op het scherm achter de vleugel, het licht en de teksten. Ze bemoeit zich vol overgave met alle ­ ingrediënten, zoals ook Bart zijn visie heeft op alle onderdelen van zijn missie. Ze begrijpen elkaars ­ functioneren.

IRIS: ‘We herkennen onszelf in de ander. Als Bart muziek aanzet, denk ik: oh fijn, dit is precies de muziek die ik nu wilde horen. Lopen we een restaurant in, dan voelen we gelijk de sfeer en wat we daar beiden van vinden.’

BART: ‘We hebben dezelfde hartslag. Dat komt in zo veel dingen terug. Al vanaf het eerste moment stappen we graag in elkaars werelden.’

IRIS: ‘We gingen ook meteen samen reizen. Beiden moesten we voor afspraken naar het buitenland. Al op de tweede dag nadat we elkaar voor het eerst zagen, boekten we tickets om met de ander mee te kunnen gaan. ‘Ik moet voor werk naar Los Angeles.’ ‘Ik ga met je mee en daarna moet ik naar Milaan.’ ‘Dan ga ik ook met jou mee.’’

Verder lezen?

Dit artikel is onderdeel van een interview met Iris Hond en Bart van Olphen in de nieuwe Nouveau, vanaf donderdag 1 mei in de winkels!