/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F03%2FOGvJEmNr8fF0Y21742552328.png)
Roberta, die haar avontuur omschrijft als “een hele mooie ervaring,” deed aanvankelijk mee omdat ze nieuwsgierig was. "Het was haast een moment van verstandsverbijstering dat ik mij aanmeldde. Maar uiteindelijk heb ik er geen seconde spijt van", vertelt ze wanneer we haar opbellen.
Eerste indruk
De eerste indruk van Gerard was niet per se hoe ze die op voorhand verwacht had. “Ik ben 1,77 meter en ik draag altijd hoge hakken,” legt ze uit. “Toen ik hem voor het eerst zag, dacht ik: 'ik kan hem niet eens een kus geven zonder naar beneden te bukken.’” Voor Roberta, die lengte doorgaans belangrijk vindt, was dat even slikken. Toch zegt ze: “Ik heb het absoluut een kans gegeven, ook al was hij kleiner dan ik had verwacht.”
Of ze die kans ook terugkreeg, is een tweede. "Gerard had duidelijk zijn voorkeur voor het type ‘blond poppetje' – ook een beetje kleiner, zodat hij haar lekker in zijn armen kan steken en mee kan pronken. En dat is oké, dat mag,” zegt ze eerlijk. ‘’Ik val tenslotte zelf op het type ‘lange man.’”
Stevig in je schoenen staan
Een van de belangrijkste lessen die Roberta uit het avontuur heeft gehaald, is dat je stevig in je schoenen moet staan als je aan zo’n programma meedoet, met zoveel verschillende type vrouwen. Ze vertelt dat ze, als een vrouw van kleur met afro, ze soms het gevoel had dat haar uiterlijk extra werd belicht. “Als je in een blonde wereld terechtkomt, is er altijd die druk om in een bepaald beeld te passen.’’ En hoewel het niet altijd te zien viel in de afleveringen, moest ze naar eigen zeggen haar best doen om niet teveel de nadruk te leggen op haar uiterlijk.
Toch was ze vanaf moment één vastbesloten om zichzelf te blijven. ''What you see is what you get. Ik ben mezelf gebleven, en dat is voor mij het belangrijkste,” zegt ze trots. En ook Opa G, zoals Roberta de Golden Bachelor gekscherend noemde, gaf haar een soortgelijk compliment. ''Toen ik mijn allereerste roos ontving, zei hij: ‘Een dame die staat als een huis’. Daar voelde ik me versterkt in.''
Geen moment spijt
Roberta blijft achter met mooie herinneringen. Ze denkt nog vaak terug aan de gezellige momenten achter de schermen, zoals het dansen met de andere dames. “Dan stonden we bijvoorbeeld in die grote kamer met muziek aan en dan gingen we met z’n allen los. Dat was echt heel leuk,” zegt ze. De connectie met de andere vrouwen is dus iets wat haar bijblijft. Vooral de vriendschap die ze met Karin opbouwde. “Vanaf het moment dat ik haar ontmoette, voelde het gewoon goed. Ik wist meteen dat dit een speciale band zou worden,” vertelt ze met een lach.
Of ze ooit nog mee zou doen aan een datingprogramma? "Dat zie ik niet zo snel gebeuren. Alleen als het écht iets is wat bij me past", zegt ze. "Als er iets komt zoals in Australië, waar kinderen hun ouders helpen bij het kiezen van een partner, zou ik het misschien overwegen.’’
- Jasper Suyk/Rob Jacobs