/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F06%2FtfaYtKTuFQPnj91750921088.png)
Claudia is vijftig geworden, en met deze mijlpaal merkt ze ook dat het leven verandert. ‘Ik zou graag willen zeggen dat het voor mij geen punt was, maar dat is niet waar. Jessica is twee jaar ouder dan ik en toen zij vijftig werd, zei ik heel wijsneuzig: ‘Als je vooruitkijkt, zie je dat er minder mogelijk wordt, maar als je achteromkijkt, staat er heel veel’’.
Ouder worden
‘Alleen toen werd ik zelf vijftig en dan ben je nergens met die boekenwijsheid. Gelukkig heeft Jessica een geweldig feest voor mij georganiseerd en dat hielp. Nu ik vijftig bén, vind ik het ook wel weer leuk. Er is geen ontkomen aan: je bent vijftig, je hoeft ook niet meer te doen alsof je jonger bent, dit is het gewoon.
John Mayer zingt: ‘I am so scared of getting older, I am only used to being young’. Daar moet ik vaak aan denken. Ik ben heel jong gaan werken, dus ik was gewend dat ik overal de jongste was. Maar bij Hadestown ben ik de oudste. Edwin Jonker is achtenveertig, de rest is allemaal veel jonger. Dat is toch wel confronterend. Ik ben blij dat ik me fit voel, anders zou ik het toch wel moeilijk vinden.’
‘De overgang is ook zo’n punt waarop je weer kiest wie je wilt zijn. Of je neerlegt bij wie je bent’
De overgang
Claudia heeft wel een manier gevonden om de bijkomende overgang makkelijker te maken voor zichzelf. ‘Lang leve hormoontherapie. Ik raad dat iedereen aan’, deelt ze. ‘Ik smeer ’s ochtends oestrogeengel op mijn armen en neem ’s avonds een progesteronpilletje. Het is een beetje alsof je niet doorhebt dat het in de kamer te donker is en iemand opeens een lamp aandoet. Dat je denkt: oh, nou zie ik het weer zoals altijd. Toen ik zo in de puinpoeier lag, stuurde mijn oude gynaecoloog mij een berichtje. Hij had gehoord dat ik mijn tournee had afgezegd en schreef: realiseer je je dat je ook als je nog regelmatig menstrueert, last kunt hebben van hormoonveranderingen? Toen ben ik dat gaan checken. Het hielp enorm, die hormonen. Kijk, je komt niet in een burn-out terecht door de overgang, maar het heeft wel met elkaar te maken.’
‘Je komt ook op een ander punt in je leven terecht. Ik zie het aan mijn twee zoons, die nu aan het puberen zijn. Dat is een leeftijd waarop je gaat kiezen wie je wilt zijn. De overgang is ook zo’n punt waarop je weer kiest wie je wilt zijn. Of je neerlegt bij wie je bent. Maar niet bij wie je was opgedragen te zijn, maar wie je werkelijk bent.’

Nieuwe plannen
‘Ik heb nu de leeftijd waarop mensen vragen: ‘Is het geen tijd voor iets heel anders?’ Maar ja, ik denk al zolang ik werk: het is tijd voor iets heel anders. Ik heb veel verschillende dingen gedaan: radio, televisie, schrijven, zingen. Ik doe altijd al van alles. Maar ik denk niet dat ik ineens aerobicsinstructeur zal worden. Dit is wel het palet.’
Toch staat er nog iets nieuws op de planning, namelijk een podcast. ‘Naar voorbeeld van Rachel Maddow, maar ik kan journalistiek natuurlijk niet haar veters strikken. De werktitel van die podcast is De moed erin. Ik wil met mensen gaan praten over hoe zij de moed erin weten te houden, in deze barre tijden. Ik vind wat vrouwen als Beatrice de Graaf of Marcia Luyten slimme dingen zeggen, maar dat doen ze niet altijd voor een heel breed publiek. Ik wil dat soort denkers in een wat laagdrempeliger setting neerzetten. Want wie leest er nog een krant? Ja, ik. Maar ook die generatie niet of nauwelijks.’
‘Ze wil de omslag maken naar een wereld die wél geïnteresseerd is, maar waarin mensen op hun telefoon alleen nog bepaalde stemmen horen. Het lijkt mij ook leuk om eens een aflevering met iemand als Frans Bauer te maken, omdat hij óók iets hoopvols meebrengt onder het nieuws en over de wereld. Ik denk dat je dat met veel mensen kunt bespreken. Maar ik wil die podcast mét én de tournee én mijn rol in Hadestown doen en toen zei Jessica: je kunt niet alles tegelijkertijd doen.’
‘Ik denk dat je altijd met jonge mensen in contact moet blijven om te zien: slaat het nog ergens op wat ik doe?’
Leermomenten
Haar burnout bleek een belangrijk leerpunt. Ze had jarenlang hard had gewerkt om ‘er te komen’. En wat ‘er komen’ dan precies is, realiseerde ze zich pas na haar derde oudejaars in 2022. Ze had die voorstelling zo strak in elkaar gezet, dat er een bepaalde spanning ontstond. Maar juist daardoor ging ze uiteindelijk fysiek onderuit. ‘Ik was zo gewend aan het gevecht, het was ook een motor. Ik realiseerde me dat het einde van die show, met danseres Olga Smirnova, eigenlijk beter was dan ik werkelijk ben. Toen dacht ik: en nu dan? Ik was ook heel moe, fysiek moe.’
Ondanks de passie voor haar werk, weet Claudia dat haar carrière niet eindeloos zal zijn. ‘Toen ik veertig was, dacht ik al: ik weet niet of ik zoals sommige oudere collega’s, altijd mannen eigenlijk, mijn hele leven het rondje Groningen-Maastricht blijf maken en daar mijn voldoening uit haal. Ik vind het heel tof om te doen, maar het is voor mij geen voorwaarde om gelukkig te zijn. En je moet er niet van uitgaan dat je tot op hoge leeftijd relevant blijft. Ik denk dat je altijd met jonge mensen in contact moet blijven om te zien: slaat het nog ergens op wat ik doe?‘

Aan de andere kant, zegt ze, werd Leonard Cohen alleen maar gaver naarmate hij ouder werd. ‘Hij werd een soort sjamaan in wat hij meebracht. Dus je hoeft jezelf niet op de reservebank te zetten vanwege je leeftijd. Maar ik plan dingen nooit lang vooruit. Ik ben daar heel bijgelovig in. Ik laat nooit voor de grap mijn hand lezen, ik laat nooit iemand tarotkaarten voor me leggen. Wegwezen. Afblijven van de toekomst. Je moet niet denken dat jij daarover gaat. Ik heb nooit van mijn leven een tienjarenplan gemaakt. Dat vind ik zo’n onzin. Je moet maar hopen dat je er nog bent over een paar jaar.’
Verder lezen?

Het hele interview met Claudia de Breij lees je vanaf volgende week in de nieuwste Nouveau. Deze is vanaf donderdag 3 juli te koop in de winkels of bestel je via tijdschrift.land.
- Tekst: Renate van der Zee
- Roger Neve