Actrice Jasmine Sendar (46) leefde van een tientje per week

Jasmine Sendar (46) droomde als meisje van glamour.

Die wens ging in vervulling toen ze in 1999 een rol in Goudkust kreeg, opgevolgd door Onderweg naar Morgen. Ze was zo bekend en beroemd als een soapster kan zijn, maar helaas voor haar zag geen castingbureau méér dan die soaprollen in haar.

Armoedestress

Ze ging door een diep dal: geen werk, vechtscheiding, alleenstaand moeder, schulden, deurwaarders , leven van een tientje per week, met een baan in de thuiszorg. "Ik weet dat ik niet de enige ben die het lastig heeft gehad of nu nog steeds heeft," zei ze eerder in Vriendin. "Als je kijkt naar de huidige situatie zie je dat steeds meer mensen financieel in zwaar weer komen, elk dubbeltje moeten omdraaien. Ook tweeverdieners. Het kan iedereen overkomen."

Van glamour naar armoede

Ze bleek creatief genoeg om overeind te blijven: "Het was een sport om alle aanbiedingen uit te pluizen. En ik bedacht gerechten die de volgende dag ook nog lekker of zelfs lekkerder smaakten. Ook maakte ik zelf kleding of ik kocht die tweedehands."

Hulp uit onverwachte hoek

Uiteindelijk durfde ze het ook aan om met anderen over haar situatie te praten. "Dat luchtte op én ik kreeg ook hulp aangeboden. Meestal uit onverwachte hoek. Moeders van school die aanboden op te passen op mijn zoon Sol als ik moest werken. En toen ik een belastingschuld moest terugbetalen en niet wist hoe ik dat geld bij elkaar kon krijgen, bood een collega spontaan zijn hulp aan. Zomaar, zonder erover na te denken. Heel lief. Het was anders nooit in mij opgekomen hem om hulp te vragen. Maar doordat ik open was en vertelde hoe de vlag erbij hing, kwam er een oplossing. We maakten afspraken en ik kon weer een tijdje ademhalen."

Inmiddels gaat het een stuk beter met Jasmine: ze heeft weer werk, heeft haar schulden kunnen aflossen ("Geldstress is verschrikkelijk"), er is een nieuwe liefde in haar leven en zoon Sol is geslaagd. Hij was degene die haar overeind hield. "Ik wilde er alles voor geven om hem te laten opgroeien tot een leuke volwassen man met een fantastische toekomst," zegt ze in Linda.

"Gelukkig heeft hij niet veel meegekregen van die donkere jaren. Op de dagen dat hij bij mij was, gedroeg ik me up en happy en zodra hij bij zijn vader was, stortte ik in.

Moeilijke tijd

Het voelde vaak alsof ik op de bodem van de zee zat en naar boven keek, naar mensen aan het oppervlak die plezier maakten. Kreeg ik een klusje, dan was het alsof ik een paar slagen naar boven kon zwemmen. Maar elke deurwaarder voelde weer als een ruk naar beneden."

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Mindset

"Uiteindelijk zorgden genoeg klusjes en positiviteit ervoor dat ik naar boven kon om adem te happen. Ik zag de kustlijn weer. Het klinkt zwaar en emotioneel, en dat was het ook. Mijn kracht is altijd mijn zoon geweest. Voor hem heb ik gevochten – en nog steeds. Het maakt me trots dat het me met de juiste mindset is gelukt om eruit te komen."

Over die mindset: "Kijken naar wat ik wel heb. Mijn trots opzijzetten en knallen met die hap. Mezelf niet beperken en alle baantjes aannemen die ik kon. Niet toegeven aan die donkerte."