Angst en tranen in Boer zoekt Vrouw: 'Mezelf voor de gek aan het houden'

Met nog maar twee logees per boer staan de verhoudingen op scherp. Het verdelen van de aandacht blijkt een lastige klus en de verschillen tussen de kandidaten worden steeds duidelijker, wat leidt tot de nodige onzekerheid bij alle betrokkenen.

Tranendal

Vorige week zagen we hoe het groenteteler Roel allemaal te veel werd. Hoewel hij de dames wel ziet zitten, blijven zij nog terughoudend. Roel besloot de hulp van Yvon in te roepen en kreeg een broodnodige peptalk, waarna hij eindelijk meer toenadering en kwetsbaarheid durfde te tonen. Maar of dat op tijd komt, is de vraag, want zowel Karin als Simone geven toe nog een echte connectie te missen. Een huilende Roel, tranen bij Karin en Simone – de logeerweek verloopt voor hen allesbehalve soepel.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Ook Julius besluit de hulptroepen in te schakelen en belt Yvon voor advies. De melkveehouder is onzeker over het aanknopen van diepgaande gesprekken, en de afwachtende houding van zijn logees helpt daar zeker niet bij. Wanneer Yvon vraagt wat zou helpen, vraagt hij of zij eens met hen wil praten. Op het moment dat Yvon de kamer binnenstapt en Myrthe knutselend aantreft, komen de tranen al. "Ik zit heel erg in mijn hoofd," vertelt ze. "Zie ik mezelf hier? Ik vind het heel lastig om het voor me te zien." Yvon benadrukt dat het belangrijker is dat Myrthe zich eerst richt op het leren kennen van Julius en op het ontdekken of er een gevoel kan ontstaan, in plaats van nu al naar het grotere plaatje te kijken.

Bekijk ook

Ongemakkelijke stiltes en moeizame gesprekken bij Boer zoekt Vrouw-Julius | Nouveau

Bij sommige boeren lijkt het een gezellige boel en ontstaan er al gevoelens, maar helaas lijkt er bij anderen minder schot in de zaak te zitten. Vooral in Friesland, bij boer Julius, blijven de gesprekken aan de oppervlakte.

Vrijwillig vertrek

Maar niet alle logees zijn bereid om het nog wat tijd te geven. Na een dagje winkelen in Duitsland met boer Jan slaat de twijfel toe bij Karina. Als stadse dame gaat ze er graag op uit, maar tijdens het uitje werd duidelijk dat Jan in een klein, beschermd wereldje leeft. Van het bestellen op een digitaal scherm tot het scannen van een QR-code: het is voor Jan allemaal nieuw en onwennig. "Dan merk ik dat Jan toch een beetje wereldvreemd is," merkte ze op. "Dit had ik eigenlijk niet verwacht."

's Avonds besluit Karina dan ook te vertrekken en de logeerweek niet af te maken. Ze zoekt Jan op in de stal en deelt haar gevoel met hem. "Naarmate we verder komen, moet het gevoel ook groter worden, maar dat wordt het niet. Ik denk dat het goed is dat ik een stap terug doe." Jan is teleurgesteld, zeker omdat zijn voorkeur juist naar Karina uitging. Hij blijft achter met Dorien, met wie hij nog wat tijd kan doorbrengen.

Maar niet alle vertrekken verlopen vrijwillig. Ondanks de torenhoge muren bij Deedry heeft de paardenliefhebster toch een voorkeur ontwikkeld en besluit ze een keuze te maken. "Ik denk dat er gisteren al wel een beetje uit was, stiekem. Misschien dat ik mezelf ook wel voor de gek aan het houden was, want je wilt allebei de kans geven", vertelt ze over haar besluit. Vooral het teleurstellen van een van de heren valt haar zwaar. De heren tasten volledig in het duister en zagen totaal niet aankomen dat Sjoerd al voor het einde van de logeerweek het veld moet ruimen. Zelfs wanneer Deedry Roy het goede nieuws brengt dat hij mag blijven en ze samen op citytrip gaan, komt het gesprek niet verder dan de nodige 'leuk' en 'heb er zin in'.