/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F05%2FlX43rvSGxa5MJV1746531824.jpg)
Bij een klein beetje zenuwen moet jij al rennen naar de wc. Alsof je blaas zich ineens aanmeldt voor het hoofdprogramma van je stressreactie. Klinkt herkenbaar? Je bent niet de enige. Volgens psycholoog Jenny Shields is het een volkomen normaal verschijnsel: "De blaas is de megafoon van stress", vertelt ze tegen HuffPost.
Adrealine
Wanneer je gespannen bent, maakt je lichaam adrenaline aan. Dat kan op bepaalde momenten handig zijn. Maar het doet ook minder charmante dingen, zoals je blaas in de hoogste versnelling zetten. “De urinewegen zitten vol receptoren die gevoelig zijn voor adrenaline,” legt urologieprofessor Victor Nitti uit. “Die raken gestimuleerd bij stress, waardoor je aandrang voelt, zelfs als je blaas nauwelijks vol is.”
Daarbij komt dat stress de bloedstroom naar de nieren verhoogt. Resultaat? Je produceert sneller urine. Voeg daar een onbewuste aanspanning van je bekkenbodem aan toe – je hele lijf spant zich immers aan – en het effect is duidelijk: je blaas voelt voller en dringender dan normaal.
Van zenuwen naar zelfbeheersing
Gelukkig zijn er manieren om je zenuwachtige blaas onder controle te krijgen. Shields raadt zogenoemde timed voiding aan: “Stel een vast tijdstip in waarop je naar het toilet gaat – bijvoorbeeld elke twee uur – en verleng dat moment geleidelijk met een kwartier. Zo leert je blaas dat het niet bij elke zenuwreactie hoeft te lozen.”
Een tweede techniek: urgency suppression. Zodra je de aandrang voelt opkomen, pauzeer even. Adem twee keer diep in en uit, knijp je bekkenbodemspieren kort aan en loop vervolgens rustig naar het toilet. “Door deze routine leert je brein het signaal niet langer als spoed te interpreteren,” zegt Shields.
Ook Kegel-oefeningen kunnen helpen om je bekkenbodemspieren te versterken en beter te reageren op onverwachte prikkels.
Kleine aanpassingen, groot verschil
Vlak voor een spannend moment? Houd je vochtinname in de gaten. Sip kleine beetjes water in plaats van een hele fles in één keer te drinken. En vermijd cafeïne, alcohol en koolzuurhoudende dranken: deze werken blaasirriterend.
Shields benadrukt dat het niet nodig is om je hier voor te schamen: “Het is veel normaler dan je denkt. Als het je dagelijks leven beïnvloedt, behandel het dan net als elk ander gezondheidsprobleem.”
Mocht niets helpen, dan is een gesprek met je huisarts of een bekkenfysiotherapeut een logische volgende stap. Soms is er sprake van een onderliggende aandoening, zoals een overactieve blaas of bekkenbodemproblemen.
- HuffPost
- Adobe Stock