Voor leuke 40+ vrouwen met stijl
Sylvia Schaffrath

Een beetje (meer) respect is best op z’n plaats 

Mijn ervaringen met de politie zijn, gelukkig, beperkt. Ooit, toen ik nog een jonkie was, hebben ze me naar huis gebracht nadat ze mij in schemerdonker op het fietspad zagen lopen, (iets met een gemiste bus) en een aantal jaren geleden na een akelige inbraak bij ons thuis. Beide keren heb ik moge...

Mijn ervaringen met de politie zijn, gelukkig, beperkt. Ooit, toen ik nog een jonkie was, hebben ze me naar huis gebracht nadat ze mij in schemerdonker op het fietspad zagen lopen, (iets met een gemiste bus) en een aantal jaren geleden na een akelige inbraak bij ons thuis. Beide keren heb ik mogen meemaken dat agenten er voor je willen zijn. 

Maandag was de eerste aflevering van Bureau Burgwallen  bij RTL4. Hierin loopt Ewout Genemans mee met een team politiemensen die waken over het hart van Amsterdam. En dat is heel andere koek.

Rotte appels

Zijn er rotte appels? Ja, absoluut. Vorige week nog een marinier die kilo’s drugs het schip in had gesmokkeld. En zo heb je ook enge zwemleraren. En buren die wiet kweken, en medewerkers/collega’s die stelen van ‘de baas’. Kortom: rotte appels tref je overal.

Bottom line echter is dat je hier mensen aan het werk ziet die zich inzetten voor een betere, veiliger maatschappij. Die uit overtuiging kiezen voor een beroep waarin ze, dag in dag uit, létterlijk bereid zijn hun leven te geven voor jouw en mijn veiligheid. 

De politie provoceert

Met enige regelmaat hoor ik geluiden als ‘de politie moet zelf niet zo agressief zijn’, ‘ze lokken het uit, ze provoceren’.  Mijn reactie is dan altijd dezelfde vraag: waarom houden mensen zich niet gewoon aan de regels? Zó heel moeilijk is het namelijk niet. 

Regels zijn noodzakelijk

We leven hier in een democratie. Een samenleving met een stuk of 17 miljoen persoontjes, allemaal individuen. Dan moét je regels hebben. Daar kun je spastisch over doen, en zeuren over ‘betutteling’, maar zo is het gewoon. Net zoals kleine kinderen moeten leren dat ze hun snavel houden wanneer volwassenen praten, dat je niet praat met je mond vol, dat je naar school moet en op tijd naar bed. 

Daarna krijg je een baan, teken je een contract. Heb je weer andere afspraken. Kortom, onze samenleving staat en valt met afspraken over hoe we met elkaar omgaan. Hou je je daaraan, is er niks aan de hand. Hou je je er niet aan, dan kom je daar misschien heel lang (relatief) makkelijk mee weg, maar dat geluk kan een keertje opraken, en dan zijn er wel consequenties.

Consequenties

Die gevolgen komen veel sneller als mensen, hoe verrassend, alcohol en/of drugs gebruiken. Dan vervagen grenzen en helaas gaat dit vaak gepaard met veel ellende. En dát viel me gisteren heel erg op: mensen gedragen zich volslagen idioot, agressief, en ook gewoon ronduit gevaarlijk. Daar tussendoor lopen dan weer andere ‘pareltjes’ van de maatschappij: de drugsdealers, de straatrovers en de inbrekers. Beide groepen worden hard aangepakt. Ik vond het heftig om te zien. En toch heb ik er alle begrip voor. 

Heeft het nut?

Het is natuurlijk ernstig frustrerend als je zo’n gastje hoort zeggen dat ‘ie zich niet druk maakt “want over twee uur sta ik toch weer buiten”. Maar dat is niet aan de agenten die hem opgepakt hebben. Dat is aan de wet. Voor de agenten is het minstens zo frustrerend als voor ons. ‘Minstens’ omdat zij er elke dag opnieuw mee geconfronteerd worden en het tóch blijven doen.

Petje af

We zijn in dit land nogal snel met het leveren van commentaar, met ‘beter weten’. Misschien is het een goed idee om, vóór je kritiek levert op de politie, je te realiseren dat ze er zijn voor ons. En dan is wat meer respect best op zijn plaats. Ik neem in ieder geval mijn pet af voor deze mensen.

Heb je het gemist? Geen nood, je kunt het terugkijken.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in