Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Interview Sigrid Kaag: 'Ik ben vaker op mezelf teruggeworpen dan ik van tevoren besefte.’

Wie is die stoere, blonde vrouw die jarenlang als diplomaat in het buitenland werkte en in oktober 2017 aanschoof bij het derde kabinet-Rutte als minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking? Nouveau onderwierp Sigrid Kaag (57) aan een spervuur van vragen en kreeg verrassend ope...

Interview Sigrid Kaag: 'Ik ben vaker op mezelf teruggeworpen dan ik van tevoren besefte.’

Wie is die stoere, blonde vrouw die jarenlang als diplomaat in het buitenland werkte en in oktober 2017 aanschoof bij het derde kabinet-Rutte als minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking?

Nouveau onderwierp Sigrid Kaag (57) aan een spervuur van vragen en kreeg verrassend openhartig antwoord. In Nouveau lees je heel het interview, hier alvast een voorproefje

De dag van het interview is er een van de druilerige soort die Sigrid Kaag totaal ontwend moet zijn geraakt tijdens haar jarenlange verblijf in het Midden-Oosten.

Ter begroeting staat ze al in de deuropening van haar eigen werkkamer. Haar hartelijke handdruk neemt onmiddellijk elke perceptie van afstand weg. En anders zorgt haar opmerking, dat ze die nacht een beetje kort geslapen heeft, daar wel voor.

‘Niet erg handig,’ zegt ze met een glimlach. Een krachtige professional is ze, maar gelukkig ook een mens.   

'Ik heb een drive om iets bij te dragen'

U bekleedde hoge functies bij de Verenigde Naties en u bent nu minister. Hoe ver strekt uw ambitie?

‘Ik heb een drive om iets bij te dragen, relevant te kunnen zijn. Maar ik plan nooit functies. Het is meer zo dat ik in dingen rol. Je zet je in, grijpt soms kansen, steekt je nek uit, en dan komen er soms dingen op je af.’

Wat raakt u?

‘Dat mensen soms gewoon maar onbeschoft zijn tegen elkaar. Ik wil van mezelf geen heilige maken, maar die ruwheid vind ik niet nodig. Je kunt de wereld met z’n allen ook prettiger maken, denk ik dan.

Gelukkig is er meer wat me in positieve zin raakt. Ik ben vaak geroerd door mensen die zich op een mooie manier inzetten voor anderen. Maar ook door ontheemden en mensen die zich op een andere manier in een uitzichtloze situatie bevinden.

Dan vraag je je af: waar halen ze toch elke dag weer de moed vandaan? Hun ellende is ook een spiegel, die je doet beseffen hoeveel mazzel je zelf hebt en die je leert dat je de dag moet plukken.’

Modern moederschap

U hebt vier kinderen tussen de 16 en de 23. Hoe zou u uw moederschap willen typeren?

‘Als hectisch, maar wel heel betrokken, soms té betrokken misschien. Het is vooral een modern moederschap. Omdat ik altijd veeleisende banen heb gehad, was mijn man thuis ook ingeschakeld en hebben we veel betaald voor hulp om ons heen. Dat moet je wel organiseren.’

Wat wil of wilde u meegeven aan uw kinderen?

‘Van mezelf uit: liefde, steun en begeleiding, en als het om lessen gaat, denk ik aan het belang van onderwijs. Mijn moeder leerde mij vroeger al dat je het aan jezelf en anderen verplicht bent om de gaven waarmee je op de wereld komt, te ontwikkelen, er iets mee te doen.

Verder heb ik vooral humanistische opvattingen overgedragen. Ik ben zelf katholiek en de kinderen zijn weliswaar gedoopt, maar niet gelovig. Dat vind ik prima, zolang ze maar weten wat goed en fout is en het belang inzien van naastenliefde.’

Wat hebt u geleerd in de praktijk?

‘Dat je zelf heel veel fouten maakt, dat het een kwestie is van vallen en opstaan. Maar ook dat dingen er van de ene op de andere dag totaal anders kunnen uitzien, in goede of slechte zin. Eigenlijk leerde ik dat laatste al in mijn jeugd.

Tijdens mijn puberteit werd mijn moeder ernstig ziek. Ze onderging diverse hersenoperaties, waarvan vooraf niet vaststond dat ze die zou overleven. Omdat mijn vader precies in die periode zwaar overspannen was, zijn mijn zus en ik tijdelijk ondergebracht bij andere gezinnen.

Ineens was het hele leven anders, ook mijn moeder is nooit meer de oude geworden. Nog altijd neem ik niets voor lief, ga ik van heel weinig uit. Als je veel reist en regelmatig moet verhuizen, heb je eigenlijk alleen jezelf om op terug te vallen.

In mijn geval komt daar gelukkig een hecht gezin bij, maar daarmee houdt het op. Ik ben vaker op mezelf teruggeworpen dan ik van tevoren besefte.’

Geldt dat ook voor het ministerschap?

‘Waarschijnlijk wel, ja. Hoewel je door dit werk onverwacht ook weer heel fijne, bijzondere mensen tegenkomt met wie je soms bevriend raakt.’

Spottende blik: ‘Waarmee ik niet de suggestie wil wekken dat ik zo’n bruisend sociaal leven heb. Ik heb wel altijd allerlei mooie plannen, ook dat ik aan yoga ga doen en zo, maar dan lacht mijn agenda me weer keihard uit. Al geef ik niet op!’

U noemde bijzondere mensen en het belang van onderwijs. Ik zeg: Rihanna.

‘Ha, ja, ik heb haar nog niet ontmoet, hoor, maar er is contact met haar kantoor sinds mijn reactie op haar tweet waarin ze vroeg om extra steun voor onderwijs in arme landen.

Heel goed natuurlijk, dat zo’n superster het onderwerp in de schijnwerpers zet, maar in het budget van het kabinet stond de financiering van onderwijs allang vermeld.

Best komisch dat ik daardoor, dankzij Rihanna, ineens ook aandacht kreeg van de pers. Het feit dát we in Nederland en daarbuiten praten over het belang van onderwijs aan de allerarmsten en vooral ook aan de vrouwen en meisjes, is belangrijk genoeg.’

Wat is uw eigen toekomstdroom?

‘Als ik het dicht bij mezelf hou, dan hoop ik dat ik nog een hele tijd van Nederland mag genieten. Ik wil niets afdoen aan de woningtekorten of aan individuele problemen op het gebied van werk, geld of gezondheid, maar het is relatief gemakkelijk om hier prettig te leven.

Je kunt je vrij bewegen, op cultureel gebied is er voor elk wat wils en je hoeft ook lang niet zo hard te werken om rond te komen als bijvoorbeeld in Londen of New York. Dat is best iets om vaker bij stil te staan.’   

In het kort

Sigrid Kaag (1961) groeide op in Zeist. Haar vader was musicus, haar moeder onderwijzeres. Vanaf 1994 werkte Sigrid Kaag, die zes talen vloeiend spreekt, in diverse functies voor de Verenigde Naties.

Sinds oktober 2017 is ze namens D66 minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking in het kabinet-Rutte III.

Sigrid Kaag is getrouwd met de Palestijnse tandarts en vredesactivist Anis al-Qaq en heeft vier kinderen: Janna (23), Makram (20), Adam (19) en Inas (16).

Tekst: Monique van de Sande / Fotografie: Anne Timmer.

Heel het interview met Sigrid Kaag, waarin ze meer vertelt over haar ministerschap en familieleven, lees je in Nouveau. Nu in de winkel!

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in