Strijdlustige Oekraïense First Lady Olena Zelenska laat van zich horen

'Als we Poetin niet stoppen, zal er geen veilige plek in de wereld zijn.'

First Lady Olena Zelenska, de vrouw van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky, heeft een open brief aan media wereldwijd geschreven.

Momenteel word ik gevraagd voor interviews door media van over de hele wereld.

Ik wil iedereen tegelijk antwoorden met deze brief.

Dit zijn mijn woorden uit Oekraïne.

Kort geleden was wat er op dit moment gebeurt nog ondenkbaar. Mijn land was vredig en de metropool, steden en dorpen waren gevuld met de genoegens van het dagelijks leven.

Op 24 februari worden we wakker met de aankondiging van het begin van de oorlog. Tanks staken de Oekraïense grens over, vliegtuigen vallen ons luchtruim binnen. Steden werden omringd door raketwerpers.

Ik ben getuige: ondanks de getuigenis van de propagandisten van het Kremlin dat de invasie een 'speciale operatie' is, is het eigenlijk de moord op vreedzame burgers.

Het ergste van al is het lezen over kinderslachtoffers. De achtjarige Alisa die stierf in de straat van Okhtyrka, wiens grootvader haar met zijn lichaam probeerde te beschermen. Of Polina uit Kyjiw die samen met haar ouders is overleden bij een schietpartij. Of over de 14-jarige Arsenij die gewond raakte aan zijn hoofd in een ooit rustige buitenwijk van de hoofdstad, waar de ambulance door hevige brand gewoon niet bij kon komen.

Als Rusland nog eens beweert 'dat het geen oorlog tegen de burgerbevolking' is, dan zal ik de eerste zijn die deze namen noem.

Ik getuig hierbij dat onze vrouwen en kinderen nu in schuilkelders leven. Ik denk dat iedereen wel de foto’s gezien heeft vanuit de metro van Kiev en Charkov waar mensen met hun baby’s en huisdieren op de grond liggen. Voor sommigen zijn het spectaculaire beelden, maar voor Oekraïners is het de nieuwe verschrikkelijke realiteit. Er zijn steden waar gezinnen en families dagenlang niet uit de schuilkelders kunnen komen.

Onze kinderen krijgen les op de schuilplekken. Sommigen zijn er ondergronds op de wereld gezet. Het eerste oorlogskind, dat niet de vreedzame lucht, maar het betonnen plafond van een kelder zag, werd geboren op de eerste dag van de invasie. Inmiddels zijn er tientallen kinderen die nog nooit vrede hebben gekend in hun leven.

Ik ben getuige: deze oorlog treft wel degelijk de burgerbevolking: mensen die afhankelijk zijn van constante behandeling en zorg kunnen deze niet krijgen.

Is het makkelijk om insuline te injecteren in de kelder? En astmamedicatie te vinden als er wordt geschoten? Om nog maar te zwijgen over de duizenden kankerpatiënten voor wie vitale chemotherapie en bestraling moet worden uitgesteld.

De bevolking van de steden is vol wanhoop, afgesneden door oorlog. Mensen met een beperking, rolstoelpatiënten, zieke en eenzame ouderen zijn afgesneden van familieleden en hulp.

Een oorlog tegen zulke mensen is een dubbele misdaad!

Onze wegen zijn verstopt met vluchtelingen – in veel van uw landen kun je de vermoeide vrouwen en kinderen al met verdriet en pijn in hun ogen zien. De mannen brengen ze naar de grenzen en keren terug naar het gevecht.

Ondanks al deze verschrikkingen geven de Oekraïners niet op.

De bezetter dacht dat de Oekraïense steden door een blitz krieg veroverd kon worden.

Maar onverwachts was het verzet groot, niet alleen van het Oekraïense leger, maar van de hele bevolking. Oekraïense of Russisch sprekende Oekraïners met verschillende politieke overtuigingen, religies en nationaliteiten verenigen zich ten opzichte van de invasie zoals nooit tevoren.

De propagandisten van het Kremlin beweerden dat de Oekraïners hen zouden verwelkomen met bloemen als bevrijders. Maar de Oekraïners begroeten hen met Molotovcocktails.

De inwoners van de aangevallen steden communiceren via sociale netwerken en patrouilleren langs de huizen, helpen de eenzamen, bereiden voedsel, verzamelen medicijnen en munitie voor de verdedigers. Ze doen gewoon hun werk – in apotheken, bedrijven, in vervoer, in openbare diensten – zodat het leven doorgaat en wint.

Ik dank alle Oekraïners die bij het leger zijn gegaan en zich vrijwillig hebben aangemeld zodat de plannen van de aanvaller werden doorkruist.

Ik ben getuige: hoewel de aanvaller het verbergt, zijn de militaire verliezen aan Russische zijde in de duizenden. We hebben een meldpunt opgezet voor moeders uit Rusland zodat ze weten dat hun zoons niet in een militaire oefening zitten, zoals het Kremlin meldt, maar sterven terwijl ze proberen Oekraïne te veroveren.

Ik ben getuige: Oekraïne wil vrede! Maar Oekraïne zal zijn grenzen en identiteit beschermen en nooit capituleren.

Wat we nodig hebben en waar we over praten over de hele wereld – sluit het luchtruim! Doe eindelijk je witte handschoenen uit, neutraliteit kan je sowieso niet handhaven. Want de volgende keer komt Poetin misschien naar jou. Sluit het luchtruim, alleen zo kunnen we het halen.

In steden waar de brand voortduurt, waar mensen onder puin liggen en dagenlang niet uit kelders kunnen komen, zelfs niet om voedsel te krijgen, hebben we veiligheidscorridors nodig voor de levering van humanitaire hulp, en voor hulp en vervoer van de burgerbevolking naar een veilige plek.

Bij deze gelegenheid vraag ik u om ons humanitair te helpen en wil ik  degenen te bedanken die dat al doen. En ook mijn dank aan degenen die onze vrouwen en kinderen beschermen.

En ik bedank alle mensen in hun landen die op plaatsen samenkomen om Oekraïne te steunen. Wij zien en waarderen het! Jullie zijn geweldig!

Ik doe een beroep op u, waardige media: blijf tonen wat er in Oekraïne gebeurt en laat de waarheid zien. In de informatieoorlog die de Russische Federatie heeft gevoerd, is elke getuigenis van cruciaal belang.

Met deze brief getuig ik ook en wil ik de wereld laten weten: de oorlog in Oekraïne is geen oorlog 'ergens daarbuiten'. Dit is oorlog in Europa en aan de EU-grenzen.

Oekraïne stopt een macht die morgen uw steden op de meest agressieve manier kan binnenvallen onder het voorwendsel 'burgers te redden'.

Als we Poetin – die met een nucleaire oorlog dreigt – niet stoppen, zal er geen veilige plek in de wereld zijn.

Ik weet het – het is als een nachtmerrie en kort geleden leek het overdreven – maar dit is de realiteit waarin we momenteel leven. En we weten niet hoe lang het gaat duren.

Maar we gaan zeker winnen. We staan op voor elkaar en we hebben een wapen dat eenheid heet. Eenheid in onze liefde voor Oekraïne.

Glorie aan Oekraïne!

Olena Zelenska

Foto (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in