Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Najib Amhali: 'Drie keer ben ik afgekickt en dan dacht ik na een maand: één drankje kan best'

Najib Amhali: 'Drie keer ben ik afgekickt en dan dacht ik na een maand: één drankje kan best'

Lekker lang lezen: verhalen uit een huwelijk vol vuur en vlam. 

Najib Amhali kickte cold turkey af. Zijn Niama is trots op hem, maar ook op haar eigen geduld. Want dat heb je nodig als je partner niet kan stoppen met een verslaving. Nu heeft ze de man terug op wie ze verliefd is geworden. ‘Geweldig!’

Najib – De liefde voor Niama

‘Ik ontmoette Niama voor het eerst in een club in Amsterdam. Leuke vrouw, dacht ik meteen. Ze zei: “Ik heb een eigen kapsalon. Laat je een keer bij me knippen.” “Dat is goed,” zei ik, maar het duurde een jaar voordat ik bij haar in de stoel zat. We hadden het over van alles en ik vertelde ook dat ik getrouwd was. “Ik begin niks met een getrouwde man,” zei ze, en ik kon moeilijk zeggen: “Mijn huwelijk is al tijden slecht, dus wacht even.”

'Toen ik zei: “Jij wordt de moeder van mijn kinderen,” begon ze te lachen'

Niet lang daarna ging mijn huwelijk kapot. In die periode kwam ik Niama weer tegen, bij de afterparty van een Toppersconcert. Zij doet al jaren het haar van René Froger en Jeroen van den Boom, en ik ben bevriend met René. We raakten enorm aan de praat en bij het afscheid hebben we voor het eerst gezoend. Toen ik zei: “Jij wordt de moeder van mijn kinderen,” begon ze te lachen. Maar ik hield vol: “Let maar op!”

Ik was echt helemaal verliefd, maar zat nog middenin de afwikkeling van mijn scheiding. Eigenlijk wilde ik ook een beetje tot mezelf komen voordat ik weer aan een relatie begon. “Prima,” zei ze. “Neem je tijd.” Ik ben een maand in Zuid-Afrika geweest voor het WK voetbal van 2010 en daarna op vakantie gegaan met mijn familie. Maar al die tijd had ik ook contact met Niama, via pingen. Best intieme gesprekken waren dat. Toen ik vertelde dat ik heel graag kinderen wilde, reageerde ze met: “Ik ook. Wanneer dan?” Waarop ik antwoordde: “Zo snel mogelijk!”

'Ze had voor me gekookt en heeft me uren gemasseerd. Om me binnen te halen, zei ze later'

We hadden sowieso veel overeenkomsten: allebei geboren in Noord-Marokko, opgegroeid in Nederland, eigen baas. We werkten allebei ook heel hard: ik deed vijf dagen per week een show, zij stond vaak zes dagen in haar kapsalon, van vroeg tot laat. Eenmaal terug uit het buitenland ging ik bij haar langs. Ze had voor me gekookt en heeft me uren gemasseerd. Om me binnen te halen, zei ze later. Ook leuk: in haar kast zag ik al mijn dvd’s staan.

Toen Niama bij me was ingetrokken, kreeg mijn huis geleidelijk aan een make-over. Ze zocht ook al snel mijn kleren uit. Wel even wennen allemaal. Ineens had ik behalve een vriendin ook een interieurontwerpster en een stylist aan huis. Maar voor knippen moest ik naar haar salon komen. Zo is ze ook weer.’

Niama – de liefde voor Najib

‘Ik was met mijn zus in een club en zag een man die omringd werd door Marokkaanse jongeren. “Dat is Najib Amhali,” zei mijn zus. “Je weet wel, die Marokkaanse cabaretier”. Ik had geen idee, want ik keek nooit tv, was altijd druk met mijn kapsalon. Marokkanen kwamen daar nog niet, dus ik dacht meteen: die Najib zou een mooie aanvulling zijn op mijn klantenkring. Hij keek ook naar mij, dus we raakten aan de praat en ik zei: “Kom eens langs!” Puur zakelijk.

Toen Najib maanden later een afspraak maakte, trok ik anderhalf uur voor hem uit. We hadden meteen een sterke klik. Maar goed, hij was getrouwd, dus dat was dat. Tot een klant een paar maanden later een blad opende en ik las dat Najib gescheiden was. Dat bericht maakte me nieuwsgierig genoeg om zijn dvd’s te gaan kopen. En alsof het zo moest zijn, kwam ik hem al snel tegen. Op de rode loper bij De Toppers.

'Ik voelde me ook gevleid. Helemaal toen bleek dat mijn nummer al in zijn telefoon stond'

Ik zei meteen: “Hé, grappig! Ik dacht al: waar blijf je nou?” Najib had namelijk beloofd nog eens terug te komen in mijn zaak. Hij draaide het meteen om en zei: “Ik sta hier de hele tijd op je te wachten!” We gingen wat drinken en hadden het zo gezellig dat verschillende mensen op ons reageerden: “Dat ziet er leuk uit samen!” Bij het afscheid zei Najib ineens: “Je weet het nog niet, maar je wordt de moeder van mijn kinderen.” Raar natuurlijk, maar ik voelde me ook gevleid. Helemaal toen bleek dat mijn nummer al in zijn telefoon stond.

'Dat hij soms te veel dronk en coke gebruikte, zoals hij eerlijk opbiechtte, zag ik niet als een enorm probleem'

Na een aantal weken pingen, nodigde ik Najib thuis uit. Dat is toch wat vrijer als je bekend bent. Onze tweede date was in een restaurant, waar we de hele oestervoorraad hebben opgegeten. Daarna waren we onafscheidelijk. Najibs levendigheid en open geest spraken me enorm aan. Ik dacht ook: een Marokkaanse vriend, daar zal mijn moeder blij mee zijn. Dat hij soms te veel dronk en coke gebruikte, zoals hij eerlijk opbiechtte, zag ik niet als een enorm probleem. Hij evenmin, trouwens. En ja, toen we eenmaal samenwoonden, kwam Najibs voorspelling al gauw uit.’

Hoe voelde het dat jullie vader en moeder werden?

Najib: ‘Onwerkelijk. Ik had de hoop al een beetje opgegeven.’

Niama: ‘We waren allebei heel blij met Noah.’

Najib: ‘Maar het was geen onbezorgde tijd.’

Niama: ‘Het begon ermee dat ik na een loodzware bevalling nachtenlang niet kon slapen van de pijn. Al gaven ze me een paardenmiddel in het ziekenhuis, ik bleef klaarwakker. Tel daar de gierende hormonen bij op en je hebt hét recept voor een psychose. Na een week was ik helemaal de weg kwijt. Sommige vrouwen verwaarlozen dan hun pasgeboren kind, maar ik was juist dwangmatig met Noah bezig. Hij moest stipt op tijd eten, slapen, badderen…’

Najib: ‘Je was ook fanatiek in de weer met hygiëne. Bij de deur hing een briefje met: “Schoenen uit!” Je zus stuurde je zelfs naar de douche toen ze een dagje kwam helpen. En je vertelde iedereen in je omgeving keihard de waarheid, om pal daarop weer keihard te gaan lachen.’

Niama knikt: ‘Die stemmingswisselingen horen ook bij zo’n kraambedpsychose. Tussendoor besefte ik wel dat ik niet normaal deed, maar ik had mezelf niet in de hand.’

Najib: ‘Ik was precies toen een film aan het opnemen, maakte dagen van veertien uur en gebruikte cocaïne om wakker te blijven. Intussen deed jij ’s nachts geen oog dicht, ook al ontfermde mijn jongste broer zich dan over de baby. Het ging van kwaad tot erger. De ziekenhuisarts had bij het afscheid gezegd dat je altijd kon bellen. Nou, dat heeft hij geweten. Eén keer moest en zou je hem spreken om twee uur ’s nachts. Toen hij gek genoeg niet opnam, stuurde je een sms: “Moge u branden in de hel.”

Niama: ‘Omdat hij slaapmiddelen had meegegeven die niet werkten. Ik raakte totaal in paniek, terwijl ik overdag genoeg gelegenheid had om rust te nemen. Maar ja, zo dacht ik niet.’ 

Najib, schuldbewust: ‘Ik zorgde ook voor spanning, doordat ik continu weg was en vaak onder invloed thuiskwam, denkend: dat heeft ze niet door. Maar je was superalert en wist álles.’

Hoe is het allemaal weer goed gekomen?

Najib: ‘Uiteindelijk heeft Niama zich laten onderzoeken in een privékliniek in Zwitserland. Daar werd vastgesteld dat ze helemaal vol zat met verkeerde medicatie. Ze kreeg andere slaapmiddelen, waarmee je volgens mij een olifant kunt omleggen. Maar goed, die psychose ebde langzaam weg.’

Niama: ‘Binnen twee maanden was ik weer de oude. Ook door jouw steun, al had je het zelf niet makkelijk in die periode. Bij mijn tweede zwangerschap ging alles gelukkig anders. Ik kreeg een keizersnee en preventief lithium. Na twee weken slikte ik alleen nog paracetamol.’

Najib: ‘Met de kinderen veranderde ons leven. Jij bent wat minder gaan werken, ik ging terug van vijf shows naar drie of vier per week. En we kregen een nanny. Best heftig, vond ik eerst: iemand in je eigen huis. Maar het geeft ook veel vrijheid.’

Wat heeft die dip met jullie relatie gedaan?

Niama: ‘Onze band is alleen maar sterker geworden. Niet dat we het altijd eens zijn met elkaar. Vooral ik kan soms best eigenwijs zijn...’

Najib, plagerig: ‘Haha, serieus?’

Niama: ‘Laatst belde je, of het klopte dat onze personal trainer die middag speciaal voor Noah zou langskomen.’

Najib: ‘Ik zei: “Hij is zeven, wat denk jij nou?”’

Niama: ‘Snap ik, maar ik vind sporten voor een kind gewoon nodig. En een-op-eenbegeleiding werkt het best.’

Najib: ‘Het gaat niet eens zozeer om dat sporten, maar soms mis ik overleg. Jij zet ineens grote potten met planten in de huiskamer en zegt dan: “Dat zijn vrouwendingen.” Terwijl we heel geëmancipeerd zijn.’

Niama: ‘Zoiets heeft natuurlijk een oorzaak. In de jaren dat jij verslaafd was, moest ik alle beslissingen nemen. Jij was óf aan het werk, óf aan het gebruiken, óf aan het slapen. Sinds anderhalf jaar ben je weer de echte Najib, de man op wie ik verliefd ben geworden. Geweldig, maar blijkbaar moet ik er soms nog aan wennen.’

Najib, ernstige blik: ‘Dat snap ik ook wel weer.’

Hoe kon het zo ver komen, Najib? Je had een fijn gezin, de carrière die je wilde…

Najib: ‘Het was een knop die ik moest omzetten, maar blijkbaar was ik daar heel lang niet klaar voor. Drie keer ben ik afgekickt in een kliniek, en dan dacht ik na een maand: één drankje kan best. Het tweede ging stiekem, en hup, ik was weer terug bij af.’

Niama: ‘We sliepen ook niet meer in één bed, want jij lag vaak in de logeerkamer je roes uit te slapen. Uren heb ik met de kinderen op je zitten wachten. Dan wilde ik bijvoorbeeld naar je moeder, of gezellig naar Artis of zo. Maar als je eindelijk wakker werd, zei je: “Ik ga niet.” Ik kon sowieso vaak geen goed doen in jouw ogen.’  

Najib: ‘Allemaal omdat ik mezelf waardeloos vond, als vader en echtgenoot. Elke dag dacht ik: ik stop gewoon, en dan mislukte het toch. Steeds weer die cirkel...’

Niama: ‘Intussen zat ik wekelijks bij een psychiater, die schrok van hoeveel je dronk. Hij adviseerde me te vertrekken met de kinderen. Tough love. Maar dat wilde ik niet. Ik was veel te bang dat ik je dood zou terugvinden, gestikt in je eigen kots of zo.’

Was je boos?

Niama: ‘Soms wel. Dan vond ik Najib een grote egoïst. Maar mijn medelijden won altijd. Ik hield van hem als van een kind.’

Waarom lukte het anderhalf jaar geleden wel?

Najib: ‘De laatste keer in de kliniek zeiden ze: “Als je nu niet stopt, kun je niet meer stoppen.” Ik besefte dat ik op het punt stond alles te verliezen en ben uiteindelijk van de ene dag op de andere gestopt, cold turkey. Dat kán, als je erin gelooft.’

Niama: ‘Ik ben zó trots op je, en ook een beetje op mijn eigen geduld. Nu weet ik zeker: het was het waard.’  

Wat hebben jullie van elkaar geleerd?

Najib: ‘Ik was van het type “veel zeggen en weinig doen”, maar Niama heeft me geleerd de daad bij het woord te voegen.’

Niama: ‘Ik maakte me vroeger vaak vreselijk druk, maar Najib zegt altijd: “Alles komt goed.” Daar durf ik nu meer op te vertrouwen.’

Kunnen jullie elkaar vergelijken met een plek, een muziekstuk en een gerecht?

Najib over Niama

Plek ‘Marrakesh. Omdat ze een mysterieuze, oosterse en een westerse kant heeft, en met veel verschillende mensen kan omgaan.’

Lied ‘Iets Latijns-Amerikaans, een mambo of een rumba. Niama heeft temperament en danst graag en goed.’

Gerecht ‘Frutti di mare, omdat ze dol is op alles wat uit de zee komt. Haar achternaam “el Bahri” betekent zelfs “zee”.’

Niama over Najib

Plek ‘Zwitserland. Najib blijft altijd zichzelf: neutraal en ruimdenkend. Daardoor weet hij alle geloven en culturen samen te brengen.’

Muziekstuk ‘Een drumsolo. Lekker druk, dynamisch en gevarieerd.’

Gerecht ‘Couscous, omdat je daar je fantasie op kunt loslaten. Najib is creatief en van alle markten thuis.’


Najib Amhali (48) won in 1998 zowel de jury- als de publieksprijs op het Leids Cabaret Festival. Hij speelde in diverse films, waaronder Shouf Shouf Habibi en Valentino, was te zien in verschillende tv-programma’s en trad in 2017 samen met Jandino Asporaat op in De Kuip. Momenteel staat hij in de theaters met zijn negende onemanshow: Waar was ik? Meer informatie op: najibamhali.nl.

Niama Amhali-el Bahri (41) heeft in hartje Amsterdam een eigen kapsalon: Le Boudoir. Samen hebben ze twee zonen: Noah (7) en Novèll (4).

Deze aflevering van Relatiegeheimen heeft eerder in de printeditie van Nouveau gestaan 

Tekst: Monique van de Sande / Fotografie: Yvette Kulkens (c) Nouveau 2019