Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

De vrouwen van... presentator Winfried Baijens

'Ik verzamel klaarblijkelijk karakteristieke dames in m’n leven.' Journaalpresentator Winfried Baijens (42) is geen man van idolen. Zijn liefde gaat vooral uit naar mensen uit zijn directe omgeving, met wie hij vertrouwelijk is en alles deelt. Vaak zijn dat stoere, eigenwijze vriendinnen, die hem...

De vrouwen van... presentator Winfried Baijens

'Ik verzamel klaarblijkelijk karakteristieke dames in m’n leven.'

Journaalpresentator Winfried Baijens (42) is geen man van idolen. Zijn liefde gaat vooral uit naar mensen uit zijn directe omgeving, met wie hij vertrouwelijk is en alles deelt. Vaak zijn dat stoere, eigenwijze vriendinnen, die hem figuurlijk, maar soms ook letterlijk op de been houden. ‘Ik 'verzamel' klaarblijkelijk karakteristieke dames in m’n leven.’

Winfried over zijn moeder Jopie de Does

‘Als er iemand bescheiden is, dan is het mijn moeder. Ze is de goedheid zelve, met een onuitputtelijke liefde voor mensen. Zelfs voor diegenen met wie ze het helemaal niet eens is, heeft ze begrip. Als ik van iemand heb geleerd empathisch te zijn, dan is het van haar. Soms wil ik haar door elkaar schudden: “Mamma, je mag ook best eens iets of iemand stom vinden”.

Ze verdiende meer ruimte dan ze in ons gezin met drie mannen kreeg. Bovendien zijn haar echtgenoot en één van de twee zoons, namelijk ik, ook nog eens flink eigenwijs. Als mijn vader en ik vroeger met elkaar spraken, ging dat soms op hoge toon, waardoor mijn moeder dacht dat we ruzie hadden. En als ze ergens een hekel aan heeft, is het ruzie.

Als ik aan haar jonge jaren denk, zie ik een paar fases: haar vroege jeugd in Zuid-Afrika en daarna haar kostschooltijd bij de nonnen in Brabant. Heel fijn vond ze het op de Antillen, waar zij en mijn vader vlak na hun huwelijk een paar jaar gewoond hebben.

'Als jong meisje hielp mijn moeder soms in dat café, wat ze niet fijn vond, verlegen als ze was'

Mijn vader, leraar techniek, werkte er, mijn moeder floreerde er; ze is een echt tropenmens, ze heeft het in Nederland eigenlijk altijd koud. Dat ze na terugkomst in Nederland uiteindelijk in Zeeland gingen wonen, was niet zo gek, daar kwam m’n moeder vandaan. Haar ouders hadden er, na een mislukt boerenbestaan in Zuid-Afrika, een kroeg annex vishandel gekocht. Als jong meisje hielp mijn moeder soms in dat café, wat ze niet fijn vond, verlegen als ze was.

Ze had talent voor ballet en dansen, er is nog sprake van geweest dat ze daarin zou doorgaan, maar uiteindelijk is ze onderwijzeres geworden. Ze is wel altijd blijven dansen en heeft ook lang dans- en balletles gegeven. Als kinderen gingen we naar haar uitvoeringen en dan zag ik echt wel het verschil tussen de goedwillende amateurs en m’n moeder.