De relatiegeheimen van Kees Hulst en Esther Scheldwacht

'Zelfs 's nachts hebben we nog discussies.'

Een nieuwe liefde op leeftijd heeft zo z’n voordelen, weten Kees Hulst en Esther Scheldwacht. Meer zelfvertrouwen bijvoorbeeld, een dieper besef van je geluk. ‘En cut the crap: ik wil geen tijd meer verdoen.’

Een mooiere liefdesidylle dan die van dichter en bioloog Leo Vroman en zijn vrouw Tineke is moeilijk te vinden. Liefde op het eerste gezicht, een aanzoek bij het eerste afspraakje. De oorlog drijft hen uit elkaar, maar daarna blijven ze onafschei­delijk tot Leo in 2014 overlijdt, kort voor zijn 99ste verjaardag.

Je kunt dus rustig stellen dat actrice en theatermaker Esther Scheldwacht (53) en acteur en regisseur Kees Hulst (69) elkaar vier jaar geleden treffen onder een gunstig gesternte: samen zullen ze Leo en Tineke Vroman gestalte geven in de voorstel­ling 'Hoe mooi alles'.

'Hun levens zijn allang niet meer zo ongerept als die van hun personages'

En tijdens het spelen ontstaat er dat vlam­mende zeker weten, dat ook Leo Vroman in de herfst van 1938 trof: zij en hij, ze horen bij elkaar. Eén groot verschil: hun levens zijn allang niet meer zo ongerept als die van hun personages. Esther en Kees praten over de pijn van scheiden, maar vooral ook over de oogst van samenzijn, en over die grote, gezamen­lijke liefde voor het acteren.

ESTHER: ‘Ik denk dat ik viel voor de speelsheid van Kees. Hij stond zonder enige vrees op het toneel, bijna alsof hij uit de losse pols acteerde. Betoverend vond ik dat. Ik kon zelf weleens moeilijk doen en dacht: zo kan het dus ook. De stijl van Kees heeft me later ook geholpen om nieuwe rollen anders aan te vliegen.’

KEES: ‘Dat zeg je nu wel, maar jij speelt ook heerlijk vrij. Ik vond je ontwapenend, ontroerend, heftig, geestig. Alles waar de rol om vroeg. Bovendien voelde ik me bij jou ongelofelijk op mijn gemak.’

Geweldig dat het op werkniveau zo goed klikte. Gold dat ook voor het echte leven?

ESTHER: ‘Dat is bij ons zo enorm vervlochten. Ons werk is een manier van leven. Vlak voor dit interview was ik Kees bijvoor­beeld nog aan het overhoren. Het werk is er altijd, door alles heen. We kunnen zelfs ’s nachts nog een discussie hebben over een kostuum of hoe een zin gezegd moet worden. Ik ken nie­mand anders die dat met mij zou willen.’

'Dan stelde ik je gerust door je te overhoren en met je over de rol te praten'

KEES: ‘Jij speelt de hoofdrol in De eeuw van mijn moeder, een voorstelling van viereneenhalf uur. Daar moest je zoveel woor­den voor leren, dat je soms in paniek raakte. Dan stelde ik je gerust door je te overhoren en met je over de rol te praten. Ik ben ook gaan kijken bij de repetities, om jou én omdat het zo’n prachtig stuk is. Al die uren vliegen voorbij. Zelf doe ik natuur­lijk ook van alles, maar ik ben niet meer zo ambitieus als jij. Dat maakt het nog leuker om dingen samen te doen. Scenario’s bedenken bijvoorbeeld, want je schrijft ook.’

ESTHER: ‘Ik heb dit jaar een bewerking gemaakt van een boek van Dido Michielsen, Lichter dan ik. In die voorstelling spelen we allebei een rol, dus we gaan vanaf eind september samen op tournee.’

KEES: ‘We proberen zoveel mogelijk bij elkaar te zijn en tot nu lukt dat heel aardig.’

Om bij elkaar te zijn, moesten jullie allebei een andere relatie verbreken. Maakt dat het lasti­ger om blij te zijn met elkaar?

ESTHER: ‘Als de ene partner de andere verlaat, zijn mensen geneigd te denken dat er maar één is die pijn ervaart, terwijl ik ervan overtuigd ben dat er pijn is aan beide kanten. Ik vond de verantwoordelijkheid van het verlaten heel zwaar, heb vaak gedacht: was het maar andersom.

'Je wilt de ander geen verdriet doen, maar dat blijkt onontkoombaar'

Want je wilt de ander geen verdriet doen, maar dat blijkt onontkoombaar. Verdrietloos is geen optie. Dus ja, het voelde tweeslachtig. Al ben ik nu, na vier jaar, heel blij dat we samen zo gelukkig zijn en dat het goed gaat met mijn ex.’

KEES: ‘Ik vind het ook heel fijn zo. Als deze liefde er voor ons mag zijn, is dat voor mij genoeg. De rest moet er maar mee leven.’

Een nieuwe relatie beginnen als je de vijftig al gepasseerd bent, is dat anders?

KEES: ‘Het valt me wel op dat Esther mij heel gauw naar de dokter wil hebben als er iets mis is. En ook als er niets mis is in mijn ogen, haha. Al begrijp ik dat ze wil dat ik nog een tijdje met haar doormodder, wat ik natuurlijk ook van plan ben. Het leuke vind ik dat ik haar nog heel erg kan verrassen, zelfs met mijn ouwelullenverhalen.’

ESTHER, BREDE GLIMLACH: ‘Want voor mij zijn ze nieuw!’

KEES: ‘En ik vind het wel leuk om een beetje swag te hebben, mijn meisje te imponeren. Dat is ook een voordeel: dat je meer ervaring en zelfvertrouwen hebt.’

ESTHER: ‘Ik ben me bewuster van het geluk dat we hebben en besef ook beter dat dat niet vanzelfsprekend is. Daar komt een hoog cut the crap-gehalte bij. Ik wil geen tijd verdoen, maar al het mooie dat me in de schoot geworpen is, koesteren en hele­maal opsouperen.’

KEES: ‘Toch vergeten we dat vaak. Dan zijn we gewoon weer bezig onze agenda vol te plempen voor het volgende seizoen. Jij bent ook zo druk dat ik denk: misschien moeten we toch eens op vakantie.’

ESTHER: ‘Je hebt gelijk. Onze reizen naar Afrika en Thailand waren fantastisch. Dat moeten we zo vaak mogelijk doen.’