Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Arno Kantelberg: 'Je moeder trots maken, dat wil elke gezonde jongen'

Cisca Dresselhuys in gesprek met 'de stijlpastoor'. Ze droomde ervan dat haar zoon homo was en dat Jos Brink dan haar schoonzoon zou zijn. Dat heeft hij haar niet kunnen geven, maar ‘stijlpastoor’ Arno Kantelberg (53) merkt wel dat hij nog altijd bezig is zijn moeder trots te maken: ‘De ambitie v...

Arno Kantelberg: 'Je moeder trots maken, dat wil elke gezonde jongen'

Cisca Dresselhuys in gesprek met 'de stijlpastoor'.

Ze droomde ervan dat haar zoon homo was en dat Jos Brink dan haar schoonzoon zou zijn. Dat heeft hij haar niet kunnen geven, maar ‘stijlpastoor’ Arno Kantelberg (53) merkt wel dat hij nog altijd bezig is zijn moeder trots te maken: ‘De ambitie van elke gezonde jongen.’

Arno over zijn moeder

'Ze was de liefste vrouw van de wereld, maar helaas ook de slechtste kok van de wereld. Ik heb m’n hele jeugd dood- gekookte andijvie met aard­appelen en spek, soep uit blik en een bakje yoghurt gegeten.

En pas toen ik op m’n achttiende het huis uit ging, heb ik een mes leren gebruiken; thuis waren een vork en lepel voldoende. Mijn moeder kwam uit een arm communistisch gezin uit Amsterdam.

Na de oorlog was ze om de een of andere reden – ze wilde niet deugen, zei ze zelf – door haar strenge moeder naar een klooster in Brabant gestuurd, waar ze in de huishouding werkte. Een van de nonnen liet een oogje op haar vallen. Daar moest ze niets van hebben.

Op een feestje heeft ze m’n vader ontmoet, administratief medewerker op vliegbasis Volkel. Toen ze trouwden, was zij negenendertig en hij eenendertig. Op haar eenenveertigste werd m’n broer geboren, op haar drieënveertigste kwam ik.

Toen ik drie was, stierf mijn vader aan een hersentumor. Ik heb totaal geen herinneringen aan hem. In ons gezin werd niet gepraat over het verleden. Er werd sowieso weinig gesproken over emotionele zaken.

'Mijn moeder was klein en rond en had het buskruit niet uitgevonden'

Ik besef nu pas dat ik m’n moeder veel te weinig gevraagd heb. Ik denk dat ik mijn postuur en hersens van mijn vader geërfd heb. Hij was lang, dun en slim. Mijn moeder was klein en rond en had het buskruit niet uitgevonden. Dat klinkt niet aardig, maar het is de waarheid.

Daarentegen had ze een flinke sociale intelligentie. Ze was lid, vaak zelfs bestuurslid, van elke denkbare vereniging; van de knutselclub en twee zangkoren tot de wijkraad en de carnavalsvereniging. Ze was altijd uit op gezelschap en gezelligheid, dol op zingen en een lachebekje.

Elk jaar ging ze als leidster mee op onze schoolreisjes. Ze ontfermde zich dan altijd over een stel sneue kinderen. Het eerste wat ze deed, was die onder de douche zetten en hun kleren wassen, zodat ze eindelijk eens fris roken.

'Mijn moeder had heel graag gezien dat ik homo was'

We leefden van de bijstand en het geld dat m’n moeder als poetsvrouw verdiende. Toen we tv kregen, keek ze graag naar Jos Brink, haar ideale schoonzoon. Ze had heel graag gezien dat ik homo was. Ik herinner me dat ze, terwijl ze stond af te wassen, zei: ‘Als het zo is, dan kun je dat gewoon tegen me zeggen.’

Na een paar seconden viel het kwartje: ze doelde op een onthulling over mijn seksuele geaardheid. Dat ze dat idee had, kwam waarschijnlijk doordat ik nooit vriendinnetjes mee naar huis nam en al jong bezig was met kleer­tjes en m’n haar.