Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Cisca Dresselhuys holt hijgend door de Hema

'Ik moest voort, want er diende nog een pyjamabroek te worden gescoord.' Zaterdagmiddag kwart voor vier: ik mocht één tijdsslot lang winkelen in de Hema. Ruim op tijd stond ik voor de winkel, die geheel bemand leek door jeugdig personeel, dat eruit zag of ze daar, volgens het kinderwetje van Van ...

Cisca Dresselhuys holt hijgend door de Hema

'Ik moest voort, want er diende nog een pyjamabroek te worden gescoord.'

Zaterdagmiddag kwart voor vier: ik mocht één tijdsslot lang winkelen in de Hema. Ruim op tijd stond ik voor de winkel, die geheel bemand leek door jeugdig personeel, dat eruit zag of ze daar, volgens het kinderwetje van Van Houten, nog helemaal niet mochten werken.

Streng vroeg een meisje me naar mijn naam en de tijd, waarop ik gereserveerd had. Het klopte allemaal.  Ze duwde me een mandje in de hand en daar ging ik, me terdege bewust van mijn bevoorrechte positie, waardoor ik hier in coronatijd op zoek mocht naar eierlepeltjes en vitamine D.

Om de een of andere reden had ik ook koelkastmagneetjes op m’n lijstje staan. Die zouden zich, volgens de site, in ruime mate op de tweede verdieping  bevinden. Omdat ik maar zeer beperkte tijd had – een kwartier – vroeg ik direct aan een winkelmeisje of zij wist waar deze magneetjes zich bevonden.

'Ze haalde er een collega bij, ook van het Pippi Langkous-genre'

Ze keek of ik naar een plutoniumbom vroeg. Maar het was haar eer te na om de enige klant op haar verdieping ‘nee’ te verkopen, ze haalde er een collega bij, ook van het Pippi Langkous-genre. Die bracht haar zakcomputer in stelling. Ja, die magneetjes moesten ze hebben en wel in vak A1. Niet dus. Maar ze lieten het er niet bij zitten, uiteindelijk bleken ze bij de papierwaren te liggen.

Onverbiddelijk klonk inmiddels een stem door de omroepinstallatie, die zei, dat mijn tijd erop zat en dat ik naar de kassa moest gaan. Wat zouden mannen dit een prima systeem vinden in alle winkels, waar zij in normale tijden ellenlang staan te wachten op hun winkelende vrouwen, dacht ik nog. Maar ik moest voort, want er moesten nog een pyjamabroek, vitamine D, boxershorts voor mijn man en eierlepeltjes gescoord worden.

‘Het is echt haastwerk binnen’, waarschuwde ik'

Dus de roltrap af en in sneltreinvaart alle gewenste artikelen bij elkaar gegraaid en naar de kassa. Hijgend verliet ik de winkel binnen de mij toegemeten tijd. Buiten stonden al weer begerige vrouwen te wachten. ‘Het is echt haastwerk binnen’, waarschuwde ik. ‘Ik heb een dubbele winkeltijd aangevraagd’, zei een van hen. Dat bleek te kunnen. Dom van mij, niet aan gedacht.

Tien minuten later was ik al weer thuis, waar mijn man me stomverbaasd aankeek. ‘Nu al terug ?’

Innig tevreden hing ik even later met de nieuwe magneetjes de uitgeprinte ‘Agenda voor de Tweede Levenshelft’ van filosoof Joep Dohmen op mijn whiteboard .

’Ontdek wat je wilt en kies een zinvolle oriëntatie’, las ik .

Vertel mij wat. 

Deze column verscheen eerder in Meer over Medisch.

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in