Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

7 vragen aan Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren

'Met vrienden naar metalbandjes kijken. Dat mis ik enorm.' In de aanloop naar de verkiezingen op 17 maart vind je op Nouveau een reeks portretten van vrouwelijke politici die hoog op de kieslijst van hun partij staan. Vandaag: Esther Ouwehand, partijleider en lijstrekker voor de Partij voor de Di...

7 vragen aan Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren

'Met vrienden naar metalbandjes kijken. Dat mis ik enorm.'

In de aanloop naar de verkiezingen op 17 maart vind je op Nouveau een reeks portretten van vrouwelijke politici die hoog op de kieslijst van hun partij staan. Vandaag: Esther Ouwehand, partijleider en lijstrekker voor de Partij voor de Dieren.

Ouwehand (1976) is sinds 2002 betrokken bij de partij en zit sinds 2006 in de Tweede Kamer. Ondanks al die ervaring voelt ze zich nog steeds meer activist dan politicus. Opmerkelijk genoeg heeft Esther, die dol is op dieren, er zelf geen: 'Dat kan ik ze niet aandoen, ik ben er nooit.'

Haar eerste boek  'Dieren kunnen de pest krijgen, en dan?' is net uit, ze heeft alle seizoenen van The Crown gezien, t Hooge Nest van Roxane van Ieperen is haar favoriete boek en haar meest voorkomende google search is: 'makkelijk recept vegan curry'.

Waarom bent u  de politiek ingegaan?  

Esther Ouwehand: "Toen de Partij voor de Dieren werd opgericht wist ik meteen: dit is mijn partij. In die begintijd zag ik een vacature voorbijkomen waarin ze iemand zochten die het partijbureau wilde opstarten. Daar heb ik op gereageerd en ben ik voor aangenomen. Superleuke tijd! Echt pionieren met een toffe club idealisten.

Ik had niet per se een politieke ambitie maar toen ik in de aanloop van de verkiezingen van 2006 gevraagd werd om als nummer twee op de lijst te gaan staan, dacht ik: ja waarom niet, ik ga ervoor."

Wat is het zwaarste aspect van uw werk?

"Het zwaarste is dat je altijd ‘aan’ moet staan. We moeten elke kans die we voorbij zien komen voor de dieren, het klimaat, de natuur benutten en ze op de politieke agenda zetten.