Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Sharon Stone: 'Zeggen dat looks er niet toe doen is een vette leugen'

De filmster maakt op alle fronten een comeback. Sharon Stone (62) maak je niets meer wijs, ze weet precies hoe Hollywood werkt. Haar semi-naakte Playboy-shoot was een strategische zet om 'sekssymboolrollen' te kunnen krijgen. Pas toen die rollen opdroogden, stak ze energie in comedy's en drama's....

Sharon Stone: 'Zeggen dat looks er niet toe doen is een vette leugen'

De filmster maakt op alle fronten een comeback.

Sharon Stone (62) maak je niets meer wijs, ze weet precies hoe Hollywood werkt. Haar semi-naakte Playboy-shoot was een strategische zet om 'sekssymboolrollen' te kunnen krijgen. Pas toen die rollen opdroogden, stak ze energie in comedy's en drama's. En televisie heeft ze afgehouden, tot ze zich van een hoofdrol verzekerd wist.

Die heeft ze nu, in de Netflix-serie Ratched, een prequel van de film One Flew Over The Cockoo's Nest (1975. Het verhaal speelt zich af in de jaren veertig, in een psychiatrisch ziekenhuis in Californië, waar dubieuze experimenten op het menselijk brein worden uitgevoerd.

Ratched is de verpleegkundige die in de film een lobotomie laat uitvoeren op Jack Nicholson en wordt in de serie gespeeld door Sarah Paulson. Stone speelt al even getikte erfgename Lenore Osgood die vastbesloten is haar zoon te wreken. Maar wel in beeldige zijden peignoirs met een aapje op de schouder.

Het is een beeld dat garandeerd dat Stone tot haar honderdste werk zal hebben, zou ze het willen. "Ik denk dat mensen lang niet wisten wat ze met me aan moesten," zegt ze de Telegraph. "Ik zag eruit als een Barbiepop, maar mijn stem klonk alsof ik in een bar woonde en dan zei ik ook nog allemaal alarmerende dingen. Maar we zijn dertig jaar verder, alles went blijkbaar."

Die zegt ze nog altijd. Stone heeft een onverbloemde, meestal uitstekend onderbouwde mening over seksisme, mannen in Hollywood ('De term f*ckable werd gebruikt als norm om aan werk kon komen'), politiek en de aanpak van de coronacrisis, waar ze onthutsend kond van deed op haar Insta.

'Er was een regisseur die wilde dat ik elke dag op zijn schoot kwam zitten om regieaanwijzingen te krijgen. Als ik dat drie weken niet deed, werd ik drie weken niet gefilmd. En als ik tegen de studio zei: 'Ik heb thuis een baby van elf dagen, dus ik ben niet echt beschikbaar om bij een regisseur op schoot te gaan zitten' veranderde er niets."

Het heeft haar de reputatie van een 'moeilijk mens' opgeleverd, iets waar ze niet heel erg mee lijkt te zitten. Zelf zegt ze helemaal niet zo moeilijk te zijn: "soms is het een blik of een knikje en moet je gewoon weglopen of erom lachen. En soms moet je even laten merken dat je iets niet pikt."

Ze heeft moeilijke jaren gehad: na een hersenbloeding in 2001 had ze zeven jaar nodig om te herstellen. "Je staat helemaal achteraan, je moet jezelf helemaal opnieuw uitvinden," zegt ze over het 'beschadigde waar' stigma dat aan haar bleef plakken. "Het was alsof ik een heel mooi blinkend dingetje was dat door een deukje niet meer mooi was, laat staan blinkend."

Het heeft haar een mildere instelling bezorgd. "Trauma draait altijd om verandering," zegt Sharon (hier in 2018 met haar zonen). "Ik besef nu eerder als het leven weer eens aan verandering onderhavig is en kan daar beter mee omgaan. Grote, nare ervaringen veranderen je onherroepelijk en daarna volgt een wedergeboorte. Het interessante aan covid-19 is dat we het als collectief meemaken."

Op het thema wedergeboorte heeft ze haar memoires gebaseerd: The Beauty of Living Twice komt uit in 2021. Het is een ode aan het zelfvertrouwen van de zestiger, met een hoog tell it like it is-gehalte. "Laat je niet wijsmaken dat looks er niet toe doen," zegt ze. "Dat is een dikke, vette, stomme leugen. En trouwens, je krijgt pas door hoeveel ze ertoe doen als ze beginnen te vervagen."

Ze is helemaal "klaar met mensen die me vertellen hoe mijn gezicht en lijf zijn en beweren dat onderdelen niet oké zijn, compleet met close-ups van cellulitis. Alle vrouwenlichamen hebben die dingen, maar we hebben veel te veel foto's van panty's gezien waarbij het model een jongen was en teveel modeshows met 14-jarige Roemeense meisjes om nog een normaal zelfbeeld te kunnen hebben. Je hoeft niet je hele leven een mooi meisje te blijven, het is ook cool om een volwassen intelligente vrouw te worden. Als je partner dat niet begrijpt, is hij niet volwassen en heb je niets bij hem te zoeken."

Foto's (c) Brunopress 

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in