Allebei een baan? Zó regel je het thuis

Couple Contracting is het nieuwe toverwoord.

De meeste loopbaanadviezen zijn gericht op individuen, maar in werkelijkheid hebben we vaak rekening te houden met een partner en misschien ook nog kinderen. Hoe kun je floreren in de liefde én in je werk?

Een relatie waarin beide partners een baan hebben, is vandaag de dag de norm. Van meer dan 65 procent van de stellen in Europa en Noord-Amerika werken beide partners, aldus een Brits onderzoek uit 2017. En uit een recente studie van McKinsey onder meer dan 35 duizend Amerikaanse professionals met een relatie blijkt dat 89 procent van de vrouwen en 70 procent van de mannen onderdeel vormen van een ‘dual career couple’. Los van de welkome gelijkwaardigheid en de financiële extra’s die het biedt, toont onderzoek van de Amerikaanse topvrouwen Sharon Meers en Joanna Strober aan dat als beide partners werken, ze meer respect hebben voor elkaars carrière, waardoor ze zich emotioneel meer verbonden voelen.

NOUVEAU EN INTERMEDIAIR DRAGEN POWERVROUWEN EEN WARM HART TOE EN WERKEN REGELMATIG SAMEN. DIT ARTIKEL VERSCHEEN EERDER OP INTERMEDIAIR

Stellen die werken, hebben bovendien minder conflicten, een bevredigendere relatie en meer seks als beide partners een aanzienlijke bijdrage leveren aan het huishouden. Het opvallendst is misschien wel dat stellen waarvan de partners ongeveer evenveel verdienen en het huishoudelijk werk eerlijk verdelen, een maar liefst 48 procent kleinere kans op een scheiding hebben dan gemiddeld.

Zorg dat je het huishoudelijk werk eerlijk verdeelt, menigeen zal dat als het succesvolle ingrediënt beschouwen. En het is zo eenvoudig gezegd. Een makkelijk verteerbaar advies voor wie probeert te jongleren met haar of zijn ambities, een gelukkige relatie, een gezellig sociaal leven en al dan niet de zorg voor (jonge) kinderen. De realiteit is weerbarstiger, weet je ongetwijfeld zelf ook uit ervaring.

Grote kans dat je jezelf herkent in het verhaal van mid-dertigers Aanya en David, die over hun ervaringen vertellen in een artikel in The Atlantic. Beiden lééfden voor hun werk, en toen hun eerste kind werd geboren, waren ze vastbesloten de ouderschapstaken gelijk te verdelen, zodat ze allebei evenveel aandacht voor hun werk konden blijven houden. Na een paar maanden waren ze echter ver verwijderd van hun ingebeelde ideaal. Een nacht eindigde de opbouwende spanning in een verhitte discussie over hoeveel tijd Aanya die dag wel niet aan hun kind en huishoudelijk werk had besteed. Zij was het zat, hij voelde zich schuldig en beiden schrokken van hun eigen bitterheid.

Het was toen dat ze durfden te erkennen dat ze eigenlijk helemaal niet gelukkig waren binnen hun relatie en de manier waarop het ging. Dankzij deze wake-upcall besloten ze bepaalde taken expliciet te verdelen, zodat daar geen misverstand meer over kon ontstaan. Zo nam David voortaan de gezondheid van hun zoontje voor zijn rekening: hij regelde de vaccinaties en bracht hem naar de huisarts als hij ziek was, en maakte kenbaar dat híj het centrale aanspreekpunt was, en niet (automatisch) zijn vrouw. Voor Aanya was dat al een hele zorg minder.

Aanya en David zijn een van de ruim honderd stellen die de in Frankrijk wonende Britse Jennifer Petriglieri de afgelopen vijf jaar sprak voor haar onderzoek naar gelijkheid onder dual career couples. Petriglieri is professor Organisational Behaviour aan businessschool INSEAD. Over haar bevindingen schreef ze onlangs het boek Jouw carrière, mijn carrière: hoe je samen succesvol wordt in leven en werk (Business Contact). Op gelijke voet carrière maken, gaat in ieder geval een heel stuk verder dan ‘gewoon even’ het huishoudelijk werk eerlijk verdelen, zegt ze. Sowieso gaat het vaak niet eens zo zeer over de hoeveelheid tijd die aan die taken wordt besteed (gemiddeld 16 uur door een man tegenover 26 uur door een vrouw), maar eerder over de zichtbaarheid ervan: groot pijnpunt is vaak de een die niet weet of ‘ziet’ hoeveel de ander doet. Bij heteroseksuele stellen gebeurt het al snel dat een vrouw eerder de taken op zich neemt die komen kijken bij een huishouden en het ouderschap.

Los van het huishouden: het bewust gelijk verdelen van carrièrekansen en het beiden kunnen najagen van ambities is minstens even belangrijk, aldus Petriglieri. Dat vereist eerlijke gesprekken met elkaar over wat ieder van jullie wil in het leven. Een onderdeel daarvan vormt het stellen van grenzen. Ze noemt als voorbeeld een oud-student die bij haar kwam omdat hij aangenomen was voor zijn droombaan: leidinggeven aan het Afrikaanse kantoor van een grote ngo in Kenia. Zijn opwinding sloeg echter snel om in teleurstelling toen zijn vrouw zei dat ze nooit naar Kenia zou verhuizen. ‘Waarom had hij dan op deze functie gesolliciteerd, vroeg ik hem. Als ze samen vooraf hun grenzen hadden gesteld, hadden ze niet op deze manier te maken gekregen met onenigheid en teleurstelling.’

'Couple contracting', noemt Petriglieri het onderhandelen over ieders carrièrewensen. ‘Dat idee maakt sommige mensen nerveus: stel dat mijn partner en ik het niet eens worden? Stel dat het leidt tot conflicten en relatieproblemen? Maar het is nu eenmaal zo dat moeilijke gezamenlijke keuzes in het leven nooit worden gemaakt op basis van gemakkelijke gesprekken.’ Ze vervolgt: ‘Het voelt misschien een beetje gekunsteld, maar ik zie dat stellen het al snel heel normaal vinden en bovendien zinvol. Als je ze tot een vast onderdeel van je relatie maakt, zal het zijn vruchten afwerpen. Het is simpelweg niet realistisch om te verwachten dat jullie waarden, grenzen en angsten gedurende je relatie onveranderd blijven. Daarom is het verstandig om ze een keer per jaar of bij elke grote transitie nog eens door te nemen.’

Die gesprekken helpen bovendien met het vaststellen van langetermijndoelen, aldus de professor. Ze hoopt dat stellen er op die manier extra voor waken om kortetermijnbeslissingen te nemen waardoor ze uit een zogenaamde paniekzone komen. Al te vaak gebeurt het dat een van de twee carrière-technisch concessies moet doen vanwege een situatie die zich opeens aandient en juist tijdelijk van aard is.

Het simpelste dat je kunt doen en dat vaak al bijdraagt aan meer gelijkheid, aldus Petriglieri: erken dat je allebei een carrière hebt, en niet gewoon ‘een baan’.

Foto (c) iStock

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in