Guus Meeuwis en Manon Meijers over hun relatie

'Het knettert soms flink, maar wel constructief.'

Zij is van báf!, hij is bedachtzamer. Maar dat bewonderen Guus Meeuwis en Manon Meijers juist in elkaar. Hij bedacht de naam voor haar stijlplatform The Style Shrink, zij startte de thuisdisco. Muziek en mode blijken een vruchtbare combinatie.

MANON - DE LIEFDE VOOR GUUS

‘In het voorjaar van 2007 kreeg ik een telefoontje van Guus’ toenmalige managementkantoor. De Groots met een zachte G-concertreeks in het Philips Stadion stond voor de deur. Of ik de styling van Guus wilde doen. Ik hield mijn telefoon meteen iets verder van mijn hoofd omdat ik een lach moest onderdrukken.

Guus Meeuwis, dat was toch die zanger met die ruiten bloesjes? Wat moest ik met hém?! Het idee was dat we elkaar eerst zouden ontmoeten om te kijken of we een klik hadden. Dat was kort voor een ander optreden in een grote festivaltent. Guus gaf me een hand en ik was meteen onder de indruk. En al helemaal van de manier waarop hij daarna het publiek in die tent compleet platspeelde. Ik was om.

'Ik vond dat hij in zijn kleding ook best die stap naar volwassenheid mocht maken'

Zo begon onze samenwerking. Ik geloof niet zo in 180 graden-metamorfoses, wél in geleidelijk aankijken: wat past bij mij en hoe haal ik het leukste in mezelf naar boven? Guus had nog altijd dat studentikoze sfeertje om zich heen, terwijl hij intussen was uitgegroeid tot een volleerd vakman. Ik vond dat hij in zijn kleding ook best die stap naar volwassenheid mocht maken. Dat is gelukt. Al zeg ik de laatste tijd tot zijn verbazing: “Zo’n ruitje is ook wel weer eens leuk.”

Tussen de bedrijven door leerde ik Guus steeds beter kennen. Ik ontdekte dat hij een megaleuke bravoure over zich heeft. Ik weet nog dat ik een keer tegen mijn moeder over mijn toenmalige vriend zei: “Met hem kan ik niet zo lachen als met Guus.” Veelzeggend natuurlijk, en Guus is ook extreem grappig.

De liefde overkomt je, daar ben ik heilig van overtuigd. Bij Guus en mij zijn daar nog jaren overheen gegaan. In augustus 2016 was er iets tussen ons gegroeid waar we meer van wilden weten. We zijn samen naar Portugal gegaan en ontdekten daar dat we samen perfect vakantie kunnen vieren. We zijn vooral heel goed in lekker lummelen. Wandelen vinden we ook heerlijk en we kunnen uren doorbrengen in de supermarkt. Dat klinkt vast supersuf, maar voor ons is het een soort schatzoeken. Waarbij ik intussen weet dat Guus met het resultaat waanzinnige gerechten kan koken. Zelfs met restjes lukt dat hem al.’

GUUS - DE LIEFDE VOOR MANON

‘Toen dat managementbureau met het voorstel kwam om een styliste in te schakelen, dacht ik in eerste instantie: is dat dan nodig? Wat is er mis met mijn shirts en spijkerbroeken? Maar goed, daar kwam Manon, een heel mooie, frisse verschijning. Indrukwekkend vond ik haar. Na ons eerste gesprekje dacht ik: oké, hier wil ik me wel aan wagen, kom maar op met je adviezen!

'Intussen had ze wel visie, dus ze wist me al snel uit mijn ruiten bloesjes te krijgen'

In het vervolgtraject merkte ik dat Manon me goed inschatte en niet te hard van stapel liep. Intussen had ze wel visie, dus ze wist me al snel uit mijn ruiten bloesjes te krijgen. Figuurlijk dan. Ik voelde me ook meteen bij haar op mijn gemak. Manon heeft enorm veel humor. Vanaf het begin konden we keihard lachen samen en dat kunnen we nog steeds.

Die eerste vakantie in 2016 was een natuurlijke stap. Het voelde gewoon goed tussen ons. Voor mij waren die dagen samen ook een bevestiging van wat ik hoopte: dat wij het samen heel erg leuk konden hebben. Het was prettig om tijd met elkaar door te brengen zonder altijd gezien te worden. Gewoon lekker zwemmen, uitrusten, op stap gaan, eten in leuke restaurantjes... Maar bij elkaar zijn was het allerbelangrijkste.

Aantrekkelijk aan Manon vind ik de ongebreidelde energie waarmee ze zich in dingen stort. Ik kijk de kat wat meer uit de boom, ben van nature waarschijnlijk ook een tikje conservatiever; zo doe ik dat en zo heeft mijn familie dat altijd gedaan. In het begin schrok ik van de voortvarendheid waarmee Manon me soms buiten mijn comfortzone bracht. Dan heb ik het niet zozeer over mijn kledingkeuze als wel over alle andere kleine en grote dingen van het leven. Maar inmiddels vind ik het alleen maar fijn dat ze me triggert. Dat heb ik nodig.’

Manon, herken je wat Guus zegt?

MANON: ‘Zeker, al zie ik ook de andere kant van de medaille. Ik ben inderdaad erg van: báf! Snel en tamelijk fel, met een fanatiek randje. Ik kan ook echt al pratend mijn mening vormen. In het begin van onze relatie kwam daar direct achteraan: “En wat vind jij?” Dan zag ik Guus denken: o nee, help, ze wil nú iets horen...

'In mijn impulsiviteit had ik al wel tien domeinnamen geclaimd en Guus zat stilletjes te broeden'

Terwijl ik inmiddels weet: als ik hem de tijd geef, komt hij altijd met iets gedegens en doordachts tevoorschijn. Neem de naam van mijn e-platform. In mijn impulsiviteit had ik al wel tien domeinnamen geclaimd en Guus zat stilletjes te broeden, om ineens te zeggen: “The Style Shrink.” Zo goed gevonden. Dus ik heb Guus ook nodig.’

GUUS: ‘Om af en toe even pas op de plaats te maken?’

MANON: ‘Inderdaad. Voor mij kan het ook geen kwaad om ergens eerst een nachtje over te slapen.’

GUUS: ‘Maar ik kan weer eindeloos dralen en twijfelen. Over repertoire voor een nieuwe cd bijvoorbeeld. Als ik dan thuis iets laat horen, motiveert het mij enorm als jij zegt: “De basis is al goed. Maak het maar af!”’

Dat klinkt als vruchtbare communicatie. Gaat het altijd zo soepel?

MANON: ‘Nou... Wat we echt hebben moeten leren, is dingen uitpraten. Bij mij thuis hadden we vroeger aan tafel altijd toffe discussies en alles werd tot op de bodem uitgepraat. Dat wilde ik dus ook met Guus als er even iets niet helemaal lekker zat. Want hoezo zou je dat onder het tapijt vegen? Maar Guus maakte dan ontwijkende manoeuvres, liep soms letterlijk weg.’

GUUS: ‘Dat heb ik afgeleerd. Vroeger hoopte ik dat het daardoor zou overwaaien, maar nu weet ik dat je zo’n gesprek gewoon moet aangaan.’