Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Seyi Obakin: 'Mijn vriend prins William is geen racist'

Vrienden van Team Cambridge slaan terug. In het Trans-Atlantische schaakspel tussen de hertog en hertogin van Netflix (huidige woordvoerder: Gayle King, de BFF van Oprah) wordt nog altijd gelekt bij het leven. King meldde bekommerd aan de wereld dat een eerste telefoongesprek tussen Harry en zijn...

Seyi Obakin: 'Mijn vriend prins William is geen racist'

Vrienden van Team Cambridge slaan terug.

In het Trans-Atlantische schaakspel tussen de hertog en hertogin van Netflix (huidige woordvoerder: Gayle King, de BFF van Oprah) wordt nog altijd gelekt bij het leven. King meldde bekommerd aan de wereld dat een eerste telefoongesprek tussen Harry en zijn naaste familie 'niet productief' was geweest.

En intussen worstelen de Windsors nog altijd met het stempel racistisch, dat ze sinds het interview van Harry en Meghan met Oprah hadden. Als het Philip, Elizabeth noch Charles was, wie dan wel?

Uit de coulissen voor Team Cambridge komt ditmaal Seyi Obakin, de directeur van Centrepoint, een stichting die dakloze jonge mensen helpt.

William bezocht daklozenopvangen als kind al met zijn moeder (deze foto is uit 1994). Diana nam Harry en William mee naar shelters, omdat ze niet wilde dat haar kinderen zouden denken dat de hele wereld bestond uit Range Rovers, jachtpartijen en nanny's.

Zelf bezocht ze een van de centra in maart 1997, een paar maanden voor haar dood. 

Zestien jaar geleden nam William zelf het beschermheerschap op zich. Het was zijn eerste patronage ooit en hij heeft er al veel geld voor ingezameld (op deze fundraiser kreeg hij hulp van Taylor Swift en Jon Bon Jovi). Ook blijkt hij privé regelmatig te zoomen met jongeren die in de opvang zitten, om naar ze te luisteren, moed in te spreken en ze waar mogelijk te helpen.

'Hij heeft ons altijd met fatsoen, waardigheid en respect behandeld'

Toen William beschermheer werd, wilde hij het goed doen. "Hij zei: ik moet weten wat dit precies inhoudt, kan ik vrijwilligerswerk doen?" zegt Obakin in de Telegraph. "Hij kwam een aantal keren langs en werkte als lid van een multi-etnisch team voor multi-etnische jonge mensen, sprak met hen over hun problemen met woonsubsidies en belde met het subsidiekantoor voor hen. Ik heb nooit zelfs maar een glimp van racisme bij hem gezien. Nooit. Ik werk al jaren zeer nauw met hem samen. Hij kent mijn familie. Hij heeft ons altijd met fatsoen, waardigheid en respect behandeld."

William in een Centrepointopvang, in 2005

Om extra aandacht te vragen voor dakloosheid stelde Obakin voor dat de prins zelf eens een nacht op straat zou slapen. "Ik had nooit gedacht dat hij ja zou zeggen." Centrepoint houdt jaarlijks een 'sleep-out' voor sponsors op een afgesloten, veilig terrein, maar dat was de prins te tam. "Hij zei dat hij de authentieke ervaring wilde. We spraken af dat we het tegen niemand zouden zeggen. Zelfs mijn vrouw wist van niets."

'We lagen onder Blackfriars Bridge, op karton'

In december 2009 kropen ze 's nachts in hun slaapzakken, met verder alleen Jamie Lowther-Pinkerton, destijds de privésecretaris van William. "Mensen zeiden later dat er beveiliging moest zijn geweest, maar dat was niet zo, we waren alleen," zegt Obakin. "We deden precies dat wat dakloze jonge mensen doen. Als je op straat slaapt spugen mensen naar je, ze schoppen je. Dus we liepen rond om een plekje te zoeken en vonden iets onder Blackfriars Bridge, waar we op karton lagen en met rolemmers een plekje konden afzetten. Het was min vier, hij plaagde me omdat ik niet tegen de kou kan. Hij was gewend geraakt aan buitenslapen in het leger. Ik zei: 'Jij hebt makkelijk praten, ik ben ouder en ik ben geen soldaat!' We moesten allebei lachen. Dat is de prins William die ik ken.'

De volgende ochtend stonden ze om half zes op en liepen naar een Centrepoint opvang in SoHo waar de prins ontbijt maakten voor de jongeren die daar hadden kunnen slapen, voor hij doorging naar een lunch met de Queen in Buckingham Palace. "Hij zei dat hij zich er bewust van was geworden dat het in de stad altijd lawaaierig is. Echt slapen is er niet bij, je wordt wakker van iedereen die langsloopt. Hij zei dat hij het, ondanks zijn militaire training, moeilijk had gevonden om een beetje te slapen. En dat dit meemaken als je jong bent, nacht na nacht, zonder structuur en doel in je dag, een enorme wissel trekt op je geestelijke gezondheid."

Foto's (c) Brunopress, Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in