Constantijn: 'We kregen thuis ruimte en vertrouwen'

Highlights uit zijn bijzondere tv-interview

Prins Constantijn is geen man die uit zichzelf de spotlights zoekt. Maar áls hij een keer meewerkt, doet hij het ook goed. In de documentaire die Diana Matroos voor RTL4 over hem maakte ter ere van zijn vijftigste verjaardag, biedt een aardig inkijkje in zijn leven: hij staat gewoon langs de lijn als zijn zoon voetbalt. Een paar highlights

Over zijn jeugd in Baarn:

Constantijn vertelt hoe gastvrij zijn ouders waren: "Ze hadden het gevoel dat wij buitenshuis niet zoveel vrijheid hadden als andere kinderen, dus ze zeiden altijd: je mag iedereen meenemen. Ze hebben ons behoorlijk wat ruimte en vertrouwen gegeven." Deze foto is uit 1974, Constantijns eerste dag op de kleuterschool. 

Over het moment dat zijn moeder Beatrix vertelde dat zijn oma Juliana zou aftreden:

"Het moment dat mijn moeder vertelde dat ze koningin werd. Het was een bom die insloeg." Ze werden met z’n drieën bij hun ouders geroepen: Willem-Alexander, Friso en Constantijn. We moeten jullie iets vertellen, was de boodschap. "Ik weet nog waar ik zat", zegt de prins. "Ik dacht: nu gaat alles veranderen. Mijn leven is over. Mijn vrijheid, onbezonnenheid. We zouden toen ook van Baarn naar Den Haag verhuizen." Deze foto is gemaakt in Tavernelle, zomer 1980.

Hoe dat verder ging - was zijn leven ook echt voorbij?

"Ten dele wel", zegt hij. "Ik had ook het gevoel dat men naar mij keek. Zeker wat later, in de puberteit. Vinden mensen me nou leuk omdat ik ben wie ik ben, of om mijn naam? Dat vond ik wel een moeilijke periode." Maar hij had altijd wel een groep goede vrienden. "Binnen die groep heb ik me altijd heel veilig gevoeld, en ook binnen de familie, dus ik heb het niet als heel nadelig ervaren." Deze foto met zijn broers is gemaakt in 1989. 

Over hoe hij daar mee omging

Tijdens zijn studententijd (deze foto is uit 1988)  stond zijn 'sensor' weleens te scherp afgesteld op mensen die het niet zozeer om hem ging, maar om zijn familie. "Ik kon daar vrij meedogenloos in zijn. Als ik het gevoel had dat iemand net iets te aardig was, ging meteen het licht op rood. Ik denk dat mensen mij af en toe best arrogant vonden. Maar ik dacht dan: waarom ben jij zo geïnteresseerd? Achteraf zijn veel van die mensen trouwe vrienden geworden. Ik heb nu wel geleerd mijn oordeel uit te stellen."

Zijn kinderen over hem:

Matroos mocht ver komen in Constantijns privéleven: mee naar de AH ("Mensen verwachten niet dat de broer van de koning in de supermarkt rondloopt) en tot in de keuken, waar hij  melanzane alla parmigiana (een Italiaanse overschotel) maakt. Aan tafel geen telefoons, zo vertellen zijn dochters Eloise (17) en Leonore (13) en zoon Claus-Casimir (15). Soms is-ie heel streng", zegt Leonore: "En soms heel los." Claus-Casimir: "Heel streng? Niet echt. Of nou ja… Trouwens. Nu ik erover nadenk…" Leonore: "Soms heeft hij van die moods en dan maakt-ie alleen maar grappen."

Over de verhouding tussen Willem-Alexander, Friso en Constantijn

"We spraken wel met z’n drieën over wat die rol betekende. Misschien hebben we wel te weinig respect gehad voor die uitzonderingspositie van Alexander. Wij hadden zoiets van: we zijn hetzelfde, drie broers. We hebben weinig aan Alexander gevraagd hoe hij erin stond. Voor ons was het evident: dat is jouw toekomst. Het pad lag in die zin redelijk uitgestippeld voor hem."

Over Friso

Als de naam Friso (hier een gezinsportret uit 1989) valt, valt er even stilte. "Ja", zegt Constantijn. "Dat gebeurt weleens. Ik kan het niet beschrijven. Soms kun je zó over hem praten" – hij wuift met zijn hand – "en het volgende moment lukt het totaal niet." Friso is overal, zegt hij over zijn oudere broer die in 2013 overleef aan de gevolgen van een skiongeluk. "Hij is een belangrijk deel van ons gezin. Ik ben peetoom van zijn oudste dochter, ik vertel ook af en toe verhalen over Friso." Hij omschrijft zijn broer als een 'rationele, analytische sparringpartner' die hem aanmoedigde over te stappen van de overheid naar het bedrijfsleven: "Daardoor ben ik met ondernemerschap en technologie in aanraking gekomen."

Over zijn vader, prins Claus:  

"Als iemand verdwijnt, herinner je je die persoon in zijn beste vorm", vervolgt Constantijn. "Toen mijn vader overleed… Ik herinner me hem niet meer als een zieke man, maar als een energieke vader die af en toe best wel lastig was." Hij zit hier bij hem op schoot in Porto Ercole, in 1971.

Over prins en vijftig zijn:

"Iedereen krijgt het leven zoals het hem aangeboden wordt. Daarna moet je het zelf maken. Ik heb de afgelopen vijftig jaar geprobeerd die bevoorrechte positie in te vullen met kennis en ervaring. Ik haal er plezier uit om er iets mee te doen, een waardevolle bijdrage te leveren aan Nederland, de medemens, maar ook mijn familie. Dat is hoe ik erin sta."

Foto's (c) ANP, RVD, met dank aan RTL4