Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

Lekker lezen: Relatiegeheimen van Dirk Zeelenberg en Suus

Ze sprak eerlijk uit wat ze dacht en voelde. Dat trok acteur, presentator en trouwambtenaar Dirk Zeelenberg meteen aan in Suus. Vijftien jaar later staat openheid nog steeds voorop, ook al komen ze elkaar weleens tegen. ‘Als je confrontaties uit de weg gaat, raak je elkaar kwijt.’  Dirk – De lief...

Lekker lezen: Relatiegeheimen van Dirk Zeelenberg en Suus

Ze sprak eerlijk uit wat ze dacht en voelde. Dat trok acteur, presentator en trouwambtenaar Dirk Zeelenberg meteen aan in Suus. Vijftien jaar later staat openheid nog steeds voorop, ook al komen ze elkaar weleens tegen. ‘Als je confrontaties uit de weg gaat, raak je elkaar kwijt.’ 

Dirk – De liefde voor Suus

‘Naast het acteren heb ik jarenlang met een compagnon een eigen evenementenbureau gehad. Dat werk bracht ons in september 2002 naar de Mambo Beach Club op Curaçao. Daar ontmoette ik Suus, die al drie jaar als onderwijzeres op het eiland werkte en bevriend was met de eigenares.

Een dag later bracht ik mijn compagnon naar het vliegveld en dacht: nu even fijn een drankje drinken aan zee. Toen ik weer bij de Beach Club kwam, zag ik Suus aan de bar zitten, samen met haar zus. Dat was het begin van een heel gezellige avond, totaal niet flirterig, maar wel met een heleboel plezier.  

Het mooie is dat Suus míj heeft versierd. Ze had me die avond weggebracht naar het resort waar ik sliep en belde de volgende ochtend al vóór half tien om weer iets af te spreken. Overrompelend vond ik dat.

Toen we die middag samen aan de lunch zaten, dacht ik: jeetje, ik heb nu wel echt een heel leuke vrouw ontmoet. Behalve dat ik haar een ongelofelijke verschijning vond, klikte het fantastisch. Het gesprek ging vanzelf, we lachten om dezelfde dingen en ik voelde me volledig gekend en begrepen.

Dat is toch wat je krijgt als je elkaar leuk vindt: een soort impliciet ja op alles wat je doet en zegt.

Toen Suus in de herfstvakantie neerstreek bij haar ouders in Nederland, was het al snel echt aan, met een eerste kus in de skylounge van het Okura-hotel.

In november zat ik alweer op Curaçao en heb ik haar verteld dat ik een wereldreis wilde maken. Even de stekker uit mijn bestaan in Amsterdam. Suus heeft daarop ongevraagd haar baan opgezegd en half december vertrokken we. Aanvankelijk voor zes maanden, maar uiteindelijk zijn we tweeënhalf jaar weggeweest.

Ik had mijn aandeel in het bedrijf verkocht. Geen miljoenendeal, maar genoeg om al die tijd niets te doen en langs de meest exotische bestemmingen te trekken.

We waren zó verliefd, klommen in en op elkaar en praatten en praatten en praatten. Suus is niet alleen ontzettend lief, maar ook zuiver, zonder de trucs en verborgen agenda’s die ik zo vaak tegenkwam in de lariekoekwereld waarin ik in Nederland verkeerde.

Ik vond het fijn dat ze eerlijk uitsprak wat ze dacht en voelde, net als ik. Alles kwam voorbij in onze gesprekken. Ook kinderen, die ik aanvankelijk niet wilde. Het knappe van Suus is dat ze daar nooit druk op heeft gelegd. Dat gaf zoveel ruimte en vertrouwen dat ik helemaal om ben gegaan.’ 

Suus – de liefde voor Dirk

‘Dirks leuke kop kende ik al van de serie All Stars, die ook te zien was op BVN. Bij onze ontmoeting vond ik hem meteen al gezellig en vrolijk. Toen ik de volgende dag met mijn zus bij de Beach Club zat en hem zag komen aanlopen, riep ik enthousiast: “Kom erbij!” Met z’n drieën zijn we wat gaan eten. Dat was zó leuk. Ik wist direct: deze man wil ik beter leren kennen.

De volgende ochtend vroeg belde ik hem al: “Wanneer zien we elkaar weer?” Totaal tegen mijn gewoonte in, maar nu had ik iets van: wat kan mij het schelen? Ik voelde me heel goed bij Dirk en moest alleen al vreselijk lachen om zijn mimiek. Dat hij druk was, vond ik ook heerlijk. Verder was hij lief, galant en gelukkig totaal niet arrogant of ijdel, want dat vind ik afstotelijk in een man.   

Het was vanzelfsprekend dat we elkaar in oktober zouden terugzien. We hadden zo’n sterke klik dat ik besefte: ik hoef niets uit te leggen, dit is echte liefde. Toen Dirk me vertelde over zijn reisplannen en vroeg of ik mee wilde, zei ik: “Heel graag, maar van mijn salaris kan ik dat nooit betalen.”

Dat vond hij geen probleem, dus heb ik de kinderen in mijn klas verteld dat ik heel verliefd was en op reis zou gaan. Natuurlijk vond ik het afscheid verdrietig, en zij ook. Met een aantal van hen – twintigers nu - heb ik nog steeds contact. 

Die reis was een sprong in het diepe, maar ik ben geen seconde bang geweest. Dat had te maken met mijn vertrouwen in Dirk, maar ook in mezelf. Als je 30 en 34 bent, zoals wij waren, dan ben je niet meer naïef; je persoonlijkheid is al gevormd.

Hoe we ook in elkaar opgingen, we bleven twee onafhankelijke individuen. Dat heb ik altijd belangrijk gevonden: dat die ander een meerwaarde is, maar niet de basis van je bestaan. En dat je elkaar niet probeert te veranderen.

Dirk accepteerde mij zoals ik was, mét mijn golven van heimwee naar mijn vriendinnen op Curaçao, door alle verliefdheid heen. Hij begreep het ook, zoals ik begreep dat zijn huiver voor het vaderschap te maken had met zijn onveilige jeugd.

We leefden onze droom, dus het was totaal geen halszaak. En gelukkig is het dat ook nooit geworden.’   

Hoe was de confrontatie met de alledaagse realiteit?  

Dirk: ‘Pittig. Op mijn eerste werkdag stond Suus bovenaan de trap te huilen.’
Suus: ‘We waren zon en strand gewend en kwamen terecht in de kou en de sneeuw. Amsterdam was voor mij ook nog eens een vreemde stad. Maar het wende. Na een tijdje ging ik aan de slag als invaller in het onderwijs, om al vrij snel zwanger te raken van onze oudste zoon Zoé. Hij is nu tien.’

Dirk: ‘En heeft inmiddels een broer van acht en een zusje van zes. Geweldig!’ 
Suus: ‘Toen ik zwanger was van de jongste, zijn we tamelijk spontaan naar Ibiza verhuisd. Toch dat verlangen naar de zon. Het eiland is ook prachtig, maar in de winter vonden we het er te stil.’    

Dirk: ‘In oktober 2011 waren we terug. Kort daarna begon ik aan de serie Divorce. Die grappig genoeg leidde tot een nieuwe carrière, als trouwambtenaar.’

Wanneer zijn jullie zelf getrouwd?
Suus: ‘Op 15 juni 2010, binnen een kwartier.’
Dirk: ‘We hadden niets met trouwen, maar kozen ervoor omdat je dan alles in een keer goed regelt voor de kinderen.’

Hebben jullie überhaupt iets met romantiek?
Dirk: ‘Tijdens onze wereldreis hebben we in totaal veertien weken op Bora Bora in de Stille Oceaan gezeten. The Blue Lagoon in het echt. In combinatie met onze ontluikende liefde was dat toch wel het summum van romantiek.’
Suus: ‘Fantastisch inderdaad. Maar je moet bij mij niet aankomen met rozenblaadjes en zo. Dat soort romantiek vind ik tuttig; zo bedacht ook.’

Dirk: ‘Jij zorgt liever thuis voor een fijne sfeer, en dan wel met kaarsjes erbij.’
Suus knikt: ‘Gewoon zo’n dag dat niemand haast heeft. Ik vlecht het haar van de jongste in, de oudste twee doen een spelletje en jij maakt in de keuken iets lekkers klaar. Dat vind ik superromantisch.’

Dirk: ‘Voor mij is romantiek ook: voluit voor iemand gaan. Daarom vind ik mijn werk als trouwambtenaar ook zo leuk. Ik weet best dat 35.000 van de 72.000 huwelijken die jaarlijks in Nederland worden gesloten, eindigen in een scheiding, maar wat doet dat ertoe?

Twee mensen willen op dát moment iets met elkaar en ik zorg ervoor dat de huwelijksplechtigheid helemaal wordt zoals zij dat willen. Als mensen dat een schnabbel noemen, denk ik hoezo?! Het is ontzettend mooi, maar ook heel veel werk. Ik ben er dagen druk mee.’

Jij bent zo langzamerhand een specialist in andermans romantiek, Dirk.
Dirk: ‘Klopt, en juist de diversiteit daarin spreekt me aan. De ene bruiloft is op een kasteel, compleet met koetsen met paarden en een bruid in zó’n suikerspinjurk, een andere weer in een achtertuin in Diemen, op een strand in Brazilië of in de Amsterdamse grachtengordel, met kaviaar op toast.

Ik heb mannen met mannen getrouwd, vrouwen met vrouwen, miljonairs, een winterschilder, iemand van een motorclub…’
Suus: ‘En elke keer kom je terug met zó’n smile en prachtige verhalen.’

Zijn jullie door al die bruiloften anders gaan denken over relaties?
Dirk: ‘Over het hele leven zelfs. Ik vind nog steeds dat je best sterk moet zijn om in deze wereld overeind te blijven, en in de acteurswereld helemaal, maar ik ben beslist een positiever mens geworden. Minder oordelend vooral. In relaties bestaat er geen objectieve waarheid, iedereen doet het gewoon op zijn of haar manier en ik vind daar helemaal niets van.’
Suus: ‘Het mooie is dat twee mensen elkaar in die ene manier weten te vinden, en wij in de onze, nog steeds.’  

Je zei eerder dat jullie twee zelfstandige individuen zijn gebleven. Waarin uit zich dat?
Suus: ‘Ik hou bijvoorbeeld van sporten en Dirk niet.’
Dirk, plagerig: ‘Jij bent veel rustiger dan ik. Mijn hoofd staat nooit stil en dat van jou alleen maar, hahaha! En dat je dan zegt: ik ga even liggen…’
Suus: ‘Nou, ik sport tenminste.’

Dirk: ‘Ook pas sinds een halfjaar. Doe even normaal, man!’
Suus, onverstoorbaar: ‘Gezond eten en op mijn lijn letten vind ik ook belangrijk. Ik wil absoluut niet dik worden.’  
Dirk, ironisch: ‘En ik absoluut wel!’

Suus: ‘Het zijn míjn dingen. Ik verwacht niet van jou dat je erin meegaat, of hooguit een beetje.’
Dirk: ‘Precies. Ik vind dat je in een relatie zo dicht mogelijk langs elkaar heen moet leven. Natuurlijk moet je genoeg raakvlakken hebben, maar ook je eigen dingen. En daar moet je elkaar vrij in laten.’

Suus: ‘Jij bent regelmatig ’s avonds weg of naar het buitenland, met vrienden of alleen. Dan vragen mensen: “Vind je dat niet lastig?” Nee, natuurlijk niet. Als jij daar behoefte aan hebt.’
Dirk: ‘En ik heb Marrakech na twee keer wel gezien, maar jij bent er dol op, dus moedig ik jou aan om er vaak heen te gaan. Vooral doen!’

Weinig aanleiding tot wrijvingen, begrijp ik?
Suus: ‘Nou, Dirk is echt ongelofelijk slordig. Dat irriteert me soms, al vind ik dat wel weer getut van mezelf.’
Dirk, gespeeld boos: ‘Ik ook! Straks lees je het terug in Nouveau, dat wordt toch een stom artikel?!’ 

Suus: ‘We hebben allebei temperament, dus we komen elkaar echt weleens tegen. Bijvoorbeeld als jij rond kinderbedtijd zegt: “Ach laat ze nog even, het is zo gezellig!”, terwijl ik denk: ja hallo, morgen is het wel weer vroeg op. Dat zeg ik dan ook. Ik geloof heilig in uitspreken, opengooien. Als je confrontaties uit de weg gaat, raak je elkaar kwijt.’

Dirk: ‘We zeggen soms ook tegen de kinderen: “Mama is even boos op papa” of omgekeerd. Dan leren ze dat je zoiets snel de wereld uit kan helpen. Tien minuten later knuffelen we weer.’

Wat hebben jullie van elkaar geleerd?
Suus: ‘Soms lak hebben aan wat anderen vinden. Als iedereen nee zegt en Dirk vindt ja, dan gaat hij daarvoor. Heel inspirerend.’
Dirk: ‘Suus is een uitzonderlijk lieve vrouw. Daar probeer ik iets van over te nemen, al is dat lastig binnen de acteurswereld. Als je daar lief bent, red je het precies één dag en dan ga je eraan. Waarschijnlijk vind ik het sluiten van huwelijken ook daarom zo leuk. Op zo’n bruiloft ontmoet ik alleen maar positiviteit; het gáát over lieve dingen, dat is het mooiste.’

Kunnen jullie elkaar vergelijken met een geur, een plant en een dier?

Dirk over Suus
Geur: ‘Lavendel. Een heerlijke geur die staat voor rust, ontspanning, thuiskomen.’
Plant: ‘Een witte roos. Schoonheid, liefde, zuiverheid en Suus houdt er erg van.’
Dier: ‘Een poema, die ook grrr terug kan doen als een ander zijn tanden laat zien. Suus is onwaarschijnlijk lief, maar ze staat wel haar mannetje.’

Suus over Dirk
Geur: Patchoeli. Een warme, volle, aanwezige geur die ik heel prettig vind.’
Plant: ‘Een zonnebloem. Dirk is kleurrijk, levenslustig en hij beweegt mee met de zon.’
Dier: ‘Een bever, omdat die staat voor hard en constructief werken, doorzettingsvermogen, harmonie en het beschermen van het gezin.’

Dirk Zeelenberg (50) kennen we van talloze tv-series, zoals Divorce. Daarnaast is hij trouwambtenaar. Over zijn belevenissen in die ‘rol’ schreef hij het boek Ode aan de Liefde. Zijn vrouw Suus Schenk (46) werkt bij kledingmerk 10 Days, dat werd opgericht door een vriendin. Samen met hun drie kinderen wonen ze in Amsterdam.

Fotografie: Mark Groeneveld
Styling: Inge Holkenborg
Visagie: Florence Hagen
Interview: Monique van de Sande