Waarom één Windsor ooit wit droeg als rouwkleding

In koninklijke kringen is voor (bijna) alles een protocol.

Op de begrafenis van prins Philip zullen de vrouwen vandaag klassiek zwart dragen. Het was koningin Victoria die binnen de familie de lat hoog legde door na de dood van haar geliefde prins Albert alleen nog maar zwart te dragen. Het is niet de verwachting dat koningin Elizabeth dat zal doen, maar vandaag zal ze beslist kiezen voor rouwkleding.

Black Ascot 

Eerdere Britse royals bleken overigens creatief met zwart: Victoria's kleding was weliswaar zwart, maar wel schitterend geborduurd met zwarte edelstenen en ze droeg er sieraden van zwart marcasiet bij die mateloos populair werden.

Barones Rosencrantz  en Mrs Frank Mackey bij Black Ascot.

En toen Edward VII in 1910 een paar weken voor Royal Ascot stierf, werd het event niet afgezegd, maar verschenen de dames in prachtige zwarte looks, wat die editie de bijnaam Black Ascot opleverde.

Dilemma

De grote uitzondering op zwart als rouwkleding dragen was in 1938, toen de moeder van de toenmalige koningin Elizabeth (de moeder van de huidige. ze dragen dezelfde voornaam) voor een dilemma kwam te staan.

Haar eigen moeder, de gravin van Strathmore (hier zie je ze samen in 1923) overleed enkele weken voor een heel belangrijk officieel bezoek aan Frankrijk.

Positiviteit gezocht

Het was niet zomaar een diplomatieke aangelegenheid, het was het eerste buitenlandse bezoek van de nieuwe koning en koningin na het aftreden van Edward VIII (die volk en vaderland verliet voor Wallis Simpson)...

De kroning van George VI in 1935, vooraan de huidige koningin Elizabeth als kind en haar zusje, prinses Margaret

...dus het was zaak een goede indruk te maken. Boven het bezoek hing bovendien de dreiging van oorlog in Europa, niets was belangrijker dan een beetje optimisme te verspreiden.

Diplomatic dressing 

Koninklijke couturier Norman Hartnell verdiepte zich in de witte rouw ('deuil blanc') die op Middeleeuwse royal schilderijen te zien is en die Mary Queen of Scots omarmde nadat ze in 1560 in korte tijd haar schoonvader, moeder en man verloor.

Hij liet de kleurige garderobe die hij had samengesteld voor wat het was en leverde in noodtempo een complete witte collectie: twaalf jurken, zeven jassen, een cape, acht hoeden en een kanten parasol.

Hij had er slim de Franse pompadour look in verwerkt, maar ook Victoriaanse silhouetten en Engelse bloemmotieven, om de banden tussen beide landen te onderstrepen. Er kwam zelfs een crinoline aan te pas.

White wardrobe

Hoewel de reden voor de witte rouw triest was, werd de look zeer enthousiast ontvangen en pikten alle grote modehuizen de 'white wardrobe' op voor hun najaarscollecties.

Linksboven en rechts: Schiaparelli, linksonder koningin Elizabeth in een van haar White Wardrobe japonnen

De normale stijl van de Queen Mum werd ook trend: Schiaparelli en Molyneux gebruikten prompt wit (en Schotse ruiten, als verwijzing naar de afkomst van Elizabeth).

Cecil Beaton

De koningin was zelf eveneens in haar nopjes met haar witte look (én haar kersverse status als stijlicoon). Ze liet zich later dan ook door Cecil Beaton in Buckingham Palace fotograferen in een van de japonnen van het Franse bezoek.

De witte garderobe beïnvloedde bovendien haar look tijdens de oorlog: in plaats van sombere kleren droeg ze juist vaak vrolijke tinten om de mensen een beetje op te vrolijken. De luchtige modellen – pastels, flonkers, voile, laagjes, wijd – zouden de rest van haar leven een vertrouwde look blijven.

Foto's (c) Getty Images

Elke week het laatste nieuws ontvangen in je mailbox? Het beste van Nouveau.nl, Máxima en cultuur voor leuke vrouwen met stijl. Schrijf je in