BUCHINGER DAG 10

Dag 10

De dagen gaan nu wel heel snel voorbij. Morgen ga ik alweer naar huis. Ik ben nu 6 kilo afgevallen. Ik had eerlijk gezegd op -10 kilo gehoopt maar dat zou 5 kilo per week zijn en dat is echt knap. Omdat ik er ook zoveel bij sport ( heb zwemmen aan programma toegevoegd) krijg je meer spieren waardoor afvallen langzamer gaat. Ik moet geduld hebben en de laatste 4 kilo thuis doen om mijn eerste doel van -10 te halen. Dan ga ik verder met de 2e tien kilo. Het schijnt dat je na Buchinger nog een lange tijd blijft afvallen omdat je metabolisme is aangezet. Hieronder enkele van de gerechten die ik op 1 (!!) dag geserveerd krijg.

Ondertussen eet ik nu helemaal mee en krijg ik 3 grote maaltijden per dag en om 11u watermeloen of druiven en om 15u krijg ik Kefir. Het valt me wel op dat ze hier van papjes houden, alles wordt gemixt en door elkaar gemaald. Ik heb er moeite mee. Maar ook met de hoeveelheid van het eten. Het is zoveel dat ik alles voor de helft laat staan. Mijn tafelgenoten, bestaande uit 4 Spaanse dames en Diva de Italiaanse, lachen me steeds uit, omdat ik volgens hun de eerste tekenen van anorexia vertoon. Ik eet overal maar steeds paar hapjes van. Ergens hebben ze wel gelijk, want mijn mind zegt inderdaad, eet de helft (het bekende VDH Dieet, Vreet de helft dieet). Het is echt zonde dat ik steeds een half leeg bord terug naar de keuken moet sturen. Tegen de obers blijf ik zeggen hoe heerlijk het was maar dat mijn maag inmiddels zo klein is dat ik zo’n heel vol bord niet kan leeg eten. Ik maak dan het gebaar met mijn vingers hoe klein mijn maag is en wijs dan op mijn buik. Iedereen moet hard lachen omdat mijn maag er namelijk helemaal (nog) niet zo klein uit ziet. Je ziet de ober hetzelfde denken, maar hij houdt wijselijk zijn mond.

Voor de lunch heb ik mijn laatste consult met mijn knappe arts. Ik kom aan in sportkleren maar wel mijn haar mooi gestyled en met lipstick op. Om een goede ‘last impression' achter laten zeg ik altijd maar. Maar bij binnenkomst val ik direct door de mand, want McDreamy geeft me meteen een zakdoekje. ‘Nee', zeg ik nog, 'ik ben helemaal niet van plan om te gaan huilen.’ Hij begint te lachen en zegt me dat er lipstick op mijn tanden zit. Ik begin te blozen. Het wordt nog erger, ik zeg dat ik me fantastisch voel op wat duizeligheid na. Voordat ik het weet pakt hij mijn hand en voelt met zijn beiden handen mijn pols. Mijn hartslag verhoogt tot ongekende hoogte. (Deze zin past overigens zo in een Bouquet reeks). Gelukkig zegt hij dat er niets aan de hand is en haalt vervolgens zijn meetlint tevoorschijn en meet me op. Ik ben 6 cm bij de heupen afgevallen en 7 cm in mijn taille. Ik ben heel blij.

Maar het afvallen doet schijnbaar niet alleen iets voor je goede humeur maar ook het één en ander met je libido.

Einde dag kan ik gelukkig wat afkoelen in Puerto Banus. Mijn vrienden Dennis en Deirdre komen mij met al hun kinderen inclusief mijn jongste, even ophalen voor een drankje. Zij hebben heel lief voor Lily gezorgd de afgelopen 2 weken. Voor het eerst dat ik Buchinger verlaat. Heerlijk, even een drankje drinken in Puerto Banus wat tegenwoordig door de Arabieren bezet is met de meest idiote grote auto's. Soort Disneyland geworden. We staan bij ons Barretje Sinatra, waar ik in het verleden alles dronk behalve water. Nu bestel ik zonder enige twijfel een Pellegrino. Kan het zelf ook bijna niet geloven...

www.buchinger-wilhelmi.com