Voor leuke 40+ vrouwen met stijl
Claudia Straatmans

En dan opeens heb je een buik! Maar vooral: hoe kom je er weer vanaf? Claudia blogt

Nouveau’s Claudia heeft een gezond gewicht, maar wel een buik. En daar wil ze van af. Maar hoe?“Mijn papa heeft een dikke buik, en mijn moeder dikke billen” zei mijn dochter altijd. Maar sinds een tijdje kwam daar nog een extra zin bij: “Mama, jij hebt ook best een buik”. Ai. Spijker op de kop. D...

Claudia Straatmans

Nouveau’s Claudia heeft een gezond gewicht, maar wel een buik. En daar wil ze van af. Maar hoe?

“Mijn papa heeft een dikke buik, en mijn moeder dikke billen” zei mijn dochter altijd. Maar sinds een tijdje kwam daar nog een extra zin bij: “Mama, jij hebt ook best een buik”. Ai. Spijker op de kop. Dat klopt. Ik heb een bolling ter hoogte van mijn navel. Ik sport. Ik eet gezond. Na ja, gezond, mijn dessert in de vorm van een halve zak marshmallows én 6 blokjes Tony Chocoloney krijgt vast geen eervolle vermelding in een Rens Kroes boek. Soms wel 10 blokjes Tony zelfs. Als ik vond dat het een zware werkdag was geweest. Kappen daarmee, riep mijn innerlijke criticus.

Maar hoe kom ik uit die groef die zich als een naald in mijn avondritueel heeft vastgezet?
Collega Kim zei: “Jij moet NewFysic” (nee, ze heeft geen aandelen), om daaraan toe te voegen dat zij al 20 pakjes boter kwijt was. Dat hielp haar: visualiseren in boter. De boterberg op mijn buik, die wilde ik laten smelten, dus op een dinsdag zat ik bij Esther van NewFysic. Wat ik vooral kende van de appeltjes en van Máxima. En als het Máxima kon lukken (ik weet uit betrouwbare bron dat ze van champagne houdt, net als ik) dan moest ik toch ook wel koninklijk sterk zijn?

Eerste opsteker: de appeltjesdag duurt maar tot 16 uur. Daarna mag je een gewone maaltijd.
Tweede opsteker: Je eet gewoon drie keer per dag, met drie tussendoortjes. Wel alles mager en suikervrij, uiteraard.
Derde opsteker: je krijgt supplementen mee om je hongergevoel te onderdrukken.
Vierde opsteker: Fatblockers. Mocht je onverhoopt toch de fout in gaan, dan zijn er de ‘no regret’-supplementen.
Vijfde opsteker: als ik magere melk gebruik mag ik heus wel eens een cappuccino.

Na de intake en de uitleg komt het weegmoment. Mijn BMI is goed. Wist ik ook eigenlijk wel. Mijn gewicht klopt, het is mijn figuur dat er steeds meer Michelin-achtig uit begon te zien: dunne benen & armen, wel een flinke romp. Maar ja, ik zit zoals Esther al zei, in de menopauze-categorie. En dan houdt het op. Althans, zo lijkt het. Want boekjes reppen over: “hoopt het vet zich op de verkeerde plaatsen op”.  Ik houd mijn buik in. Zo ver ben ik al gezonken, dat ik mijn buik inhoud bij iemand die me van mijn buik wil afhelpen. Een fikse 81 centimeter is het.

En dan plots voel ik de competitiedrift in mij opvlammen. AF! ER AF! Met die centimeters. Ik ga me aan NF houden.
De eerste dagen ben ik roomser dan de Paus. Dat betekent dat ik niet kan mee eten met mijn gezin. Ik kook 40 gram zilvervliesrijst apart, terwijl man & kind aan gewone spaghetti zitten. Doordeweeks moet ik ook wel serieus bezig, want ik vrees het gastronomische weekend dat op stapel staat. Met vriendin Karin ga ik naar Ierland. Officieel om te wandelen, maar met Karin - die bevriend is met Jonnie Boer en Sergio Herman - kun je dan niet op een kale cracker gaan zitten knabbelen.

Even probeer ik Esther er van  te overtuigen dat ik toch echt later moet starten met NF, maar ze reageert kordaat met: “Waarom zou je in de vakantie opeens de boel de boel laten?”
Dus doe ik een beetje van dit, en laat ik een beetje van dat. Ik weiger het brood bij de Ierse restaurants, maar klok wel samen met Karin een fles champagne weg. Terwijl ik heus wel weet dat de 'vier glazen van NF' niet betekent: per dag, maar vier per een week. Ik drink er extra veel water achteraan. De no regret-supplementen blijven in mijn tas, want ik ben mordicus tegen drugs - ook deze. Maar toch vind ik mezelf best stom, want over vijf dagen word ik bij Esther op het matje geroepen, na ja, op haar weegschaal dan. Godsamme, ben ik op mijn vijftigste zowaar zenuwachtig.

Esther slaakt een kreetje. Even denk ik dat ik ben aangekomen. Maar nee hoor: 2,5 kilo kwijt, waarvan één pond vet. Een pak boter is weggesmolten. Van mijn buik is 3 centimeter af, joehoe!!! Nu wil ik doorrrrrr. Over twee weken heb ik weer een weegmoment bij Esther. Ik zal haar eens versteld doen staan!

De Tony Chocoloney repen liggen al weken onaangeroerd in de la.

(Lees je mee op maandag 3 juli of het Claudia gelukt is nog meer pakjes boter te doen wegsmelten?)