Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

BUCHINGER DAG 4

Dag 4

Om half 8 sta ik op om naar de verpleegster te gaan. Zij zal mijn bloeddruk meten en ....wegen. Ik ben zenuwachtig. Zal de weegschaal dit keer lief voor mij zijn.? Gelukkig, ik ben 1.3 kilo afgevallen. Had eerlijk gezegd iets meer verwacht maar ik kan ieder moment overvallen worden door die ene ellendige periode in de maand. Daarna kleed ik me snel om ( ik weeg me in mijn negligé, dat weegt niets) en loop, of eigenlijk huppel ik naar buiten. De kop is eraf. Iedere kilo eraf brengt me dichter bij mijn streefgewicht.

Dag 4

Buiten staat een enorme touringcar die ons naar het strand brengt. Je kunt zelf weten wat je daar gaat doen het komende uurtje. Lekker zwemmen of langs het strand lopen / rennen op een mooi geprepareerd pad waar veel joggers rennen. Ik zie ook een dame meteen een koffie tentje induiken. Foei !! In Italie viel het me op dat werkelijk iedereen aan de kust getatoeëerd is, hier valt me het aantal schoothondjes op. Stoere brede, maar ook kleine oude Spaanse mannen die met zo’n heel klein chihuahua-achtig hondje aan  een diamanten riempje lopen. De meeste hondjes zijn wit en lijken op een Swiffer.

Dag 4

Op het strand besluit ik mee te doen met een lesje powerwalken. Beginnersfout 1: ik heb slippers aan. Dacht dat we op het strand gingen wandelen. Iedereen heeft gymschoenen aan en rent achter de instructrice aan. Gelukkig weet ik ook met slippers haar goed bij te benen, hoewel het er wel beetje gek uit ziet. Het uurtje langs de zee is heerlijk. De warme temperatuur, koele windje, de zoute lucht, het geeft me allemaal energie. Je hebt doordat je niet kauwt geen honger. En ook nog eens veel energie. Het is vandaag mijn 3e vastendag en ik merk dat ook mijn hoofdpijn is verdwenen. Ik begin ook wat meer rust te krijgen. In het begin was ik nog erg met mijn telefoon bezig, maar iedereen raad je dat echt af. Teveel prikkels.

Het valt me op dat er ook een heleboel gasten (50%) heel erg mager zijn en toch met mij aan het vasten zijn. Hoezo, wat kom je hier doen??? Ik zie echt hele magere dames, ik noem ze de orthorexia's. Dat is tegenwoordig de nieuwe hype. Heb er laatst toevallig een column in de Happy in Shape overgeschreven. Dames die iedere dag naar de sportschool gaan en obsessed zijn met gezond eten. Het liefst dagelijks op Instagram een foto van zich zelf posten. Ik spreek een 31- jarig meisje uit Zwitserland aan. Is zij ook een orthorexia? Zij is hier nu voor de 2e keer ivm nierstenen. Door te vasten vergruizen deze stenen en heeft ze geen pijn meer is haar antwoord. Ook de oudere dames die hier zijn zijn allemaal even slank. Ook veel vrouwen die hun dochters hebben meegenomen, allemaal even slank. Alle Fransen die hier komen, allemaal even slank. Het gaat hun erom om gezond te blijven en gracefully oud te worden. Op het moment dat het lichaam geen eten heeft te verteren, heeft het de tijd om weefsels te repareren en cellen te vernieuwen. Daar doen ze het allemaal om. Goed te weten dat vasten dus niet alleen voor de dikkerds is.

Dag 4

Direct na het strand, komt om 10.00 de verpleegster mijn kamer binnen met een plastic beker gevuld met 2 liter water. Ik krijg een angstig voorgevoel. Ze vraagt me op het bed te gaan liggen met mijn gezicht naar de muur. Dan brengt ze een slang met vaseline in. Ja waar gaat die slang in? Hoe leg ik dat het beste uit? Nou.. naar die plek die nooit het daglicht ziet. En zo vullen mijn darmen zich met 2 liter water. Ik moet 2 minuten blijven liggen en dan ren, nee sprint ik naar de wc. Alle overtollige ellende komt er uit. Mooi dat scheelt weer een paar onsjes. Deze enema (voelt als de enemy maar zo zie ik het niet) zoals ze dit noemen zal ik vanaf nu om de dag krijgen. Blik op oneindig. Het stelt eigenlijk weinig voor maar ik heb wel medelijden met de verpleegster. Zij vertelde me later dat er ook mensen zijn die zelf zo’n slang inbrengen en tegelijk die kan met water omhoog houden. Knap. Ik hoor graag wie dit kan.

De rest van de dag spendeer ik met sporten. Een lesje Aqua aerobics. Ik wist niet dat je zoveel met zo’n noodle kunt doen. Daarna ga ik de gym in om een kwartier te fietsen en te roeien. En s’avonds eet ik een artisjokken soepje, in gezelschap van een Saoedi Arabische olie baron. Die hier voor de 30e keer is. Hij komt hier drie keer per jaar, en zelfs met kerstmis. Ik verbaas me nergens meer over. Ik maak in ieder geval vrienden over de hele wereld.

www.buchinger-wilhelmi.com