Voor leuke 40+ vrouwen met stijl

INTERVIEW: JACQUELINE BLOM

Na jaren van prachtig serieus repertoire wilde actrice Jacqueline Blom meer kanten, vooral de geestige, van zichzelf laten zien. Met film, musical, televisie en komedie is dat intussen schitterend gelukt. Maar het eind van haar verlanglijst is nog niet in zicht. “Ik wil iets maken waar ik zelf ...

INTERVIEW: JACQUELINE BLOM

Na jaren van prachtig serieus repertoire wilde actrice Jacqueline Blom meer kanten, vooral de geestige, van zichzelf laten zien. Met film, musical, televisie en komedie is dat intussen schitterend gelukt. 
Maar het eind van haar verlanglijst is nog niet in zicht. 
“Ik wil iets maken waar ik zelf graag naar kijk.”

Carrière

We zien haar wekelijks op televisie worstelen met een midlifecrisis in de tragikomische serie Volgens Jacqueline, het door Maria Goos geschreven vervolg op Volgens Robert. De serie, over een vijftigplusvrouw die tot haar totale verwarring door haar echtgenoot wordt afgedankt, appelleert aan Jacqueline Bloms voorkeur voor pijnlijke humor. Eerder zagen we haar als 
zuster Ten Hoeven in het geestige Loenatik en speelde zij in de komedie Welkom in de familie van DeLaMar Producties. Vooral in die laatste rol viel haar talent als comédienne de critici op. Met de serieuze rollen, waar ze al jarenlang in schittert, is het echter niet afgelopen. Vanaf januari staat Jacqueline Blom als Badeloch naast Mark Rietman in Gijsbrecht van Amstel. Ook op tv is zij vrijwel niet meer weg te denken, als officier van justitie Justine de Heer in de succesvolle tv-serie Penoza en sinds kort dus ook in Volgens Jacqueline. Het scenario van Volgens Robert, dat Maria Goos schreef met haar toenmalige echtgenoot Peter Blok, werd, uiteraard onbedoeld, waarheid. De acteur werd verliefd op zijn tegenspeelster Tjitske Rijdinga. In de vervolgreeks, die Maria Goos alleen schreef, is Jacqueline overtuigend als bedrogen echtgenote. Ze is buitengewoon geestig, maar tegelijk is ook de wanhoop van haar personage voelbaar.

Serie Volgens Jacqueline

Wat voor vrouw is jouw personage? “Een vrouw bij wie langzaam alle contouren van haar bestaan verdwijnen: haar gezin, haar man, haar loopbaan…

Jacqueline Blom

Na je vertrek bij RO Theater wilde je meer van jezelf laten zien als actrice. En inderdaad, je doet van alles. Is dit wat je wilde? “Ja, ik doe eigenlijk alles wat ik wil. Daarnaast wil ik ook zelf 
dingen gaan maken. Dat is meer iets voor de langere termijn, dat kún je ook niet meteen. Maar verhalen vertellen, fascineert me intens, hoe drama werkt...”
Dat heb je ook al gedaan, toch? Met Marco de Wijn uit Rotterdam-Zuid, met Hannah van Lunteren als Jordi… “Marco… Ja, dat is zo’n echte hetero. Zo’n man die op een beetje een schimmige manier aan zijn geld komt, een racist, een seksist, een klein hartje en nooit echt volwassen geworden. Die vind ik ontzettend leuk om te spelen. Voor Boijmans TV heb ik dat heel vaak gedaan. En we hebben er ooit een voorstelling van gemaakt. “
Maar ook die Marco is weer niet alleen maar grappig, er hangt iets grimmigs om hem heen. “Ik balanceer altijd op de rand. Ik hou heel erg van komisch, maar wel met tragische elementen. Daar kan ik zelf ook onbedaarlijk om lachen. Maar dat is wel een bepaald soort humor; een zich langzaam opbouwende, pijnlijke situatie. Je vindt het triest, maar het werkt ook op je lachspieren. Dat zijn de dingen die ik heel graag wil laten zien, dat is m’n doel.”

Penoza

Jacqueline Blom

Je hebt in de mooiste producties gespeeld, MacBeth, The Woman Who Walked into Doors, maar met je televisiewerk in bijvoorbeeld Oud Geld en Penoza, word je ineens een bekendheid. Hoe ervaar je dat? “Dat is heel raar. Ik heb zoveel rollen in het theater gespeeld, daar weten heel veel mensen niets van. Het is gewoon niet anders.”

Levensloop

Uit wat voor gezin kom je? “Ik ben opgegroeid in Oegstgeest. Een gegoed milieu; mijn vader was dominee en mijn moeder is lang thuisgebleven. Op een bepaald moment zijn we, omdat mijn vader meer de kant van counseling op wilde, met het hele gezin naar Kansas gegaan in de Midwest. Daar heeft hij een opleiding tot pastor-counsellor gevolgd. Ik was acht en heb een jaar in die diep conservatieve Bible Belt gewoond. Prachtig vond ik het allemaal; met een vriendje achter in 
de pick-up truck van zijn ouders naar McDonald’s! Mijn moeder is later de politiek in gegaan. Ze is heel lang wethouder geweest voor de VVD en later nog ombudsman voor de gemeente Den Haag. Het was ook een heel warm nest. Niet alleen ons gezin, met mijn twee broers, was heel hecht, maar ook de verdere familie: tantes, ooms en zo. En heel gastvrij. Iedereen was altijd welkom, dat was er ontzettend leuk aan.” En je ouders vonden het meteen een goed idee dat je toneel wilde spelen? “Nou… Ze wilden vooral dat ik iets ging doen waar ik mijn geld mee zou kunnen verdienen, maar daar heb ik niet naar geluisterd. Onzin, vond ik. Terwijl het 
nu misschien wel verstandig is, met 
alle bezuinigingen op cultuur. Het is nog maar zeer de vraag of je van spelen kunt leven tegenwoordig. Echt heel zorgelijk vind ik dat. In Amerika is het allang heel normaal dat iemand naast acteur bijvoorbeeld ook fysiotherapeut is – de echte beroemden daargelaten. Bovendien, later dacht ik: Misschien was het toch wel 
handig geweest om een iets bredere ondergrond te hebben. Zoiets als het huidige University College bijvoorbeeld, waar je 
in drie jaar een heel goede algemene 
ontwikkeling kunt opdoen. Met theater kom je zoveel stukken tegen die heel wezenlijke vraagstukken aansnijden. Dan is het prettig als je een discussie kunt 
voeren die verdergaat dan wat meningen. Maar toneel… Ja, dat wilde ik al sinds de improvisatielessen op de middelbare school. Dat deed ik heel gepassioneerd. Ik voelde het als een soort bestemming: dat wil ik. Punt.”

De grote liefde van Jacqueline

Jacqueline Blom

Na je 35ste kwam je Adriaan Geuze tegen, je grote liefde. Wat betekent dat voor jou, de grote liefde? “Dat je iemand ontmoet van wie je denkt: Dit heb ik nou altijd bedoeld. Je hebt altijd, min of meer bewust, een vage voorstelling gehad van hoe je zou willen dat iemand zou zijn. Hoe hij op jou zou reageren. En zo was hij. Nog leuker dan ik had durven dromen, zelfs. Niet dat hij geen gebruiksaanwijzing heeft, maar ik ben wel echt heel gelukkig met hem. Vóór Adriaan durfde ik mezelf niet te laten zien, ik voelde me bij veel mensen niet op m’n gemak, maar dat heb ik bij hem helemaal niet. En zo was het al vanaf het begin.” Hij is architect en met anderen verantwoordelijk voor bijvoorbeeld het fraaie nieuwe Centraal Station Rotterdam. Is het prettig als je partner in zo’n heel andere wereld opereert? “Als je zo’n liefde tegenkomt in het theater, is dat natuurlijk ook prima. Maar ik vind het wel leuk dat hij een heel andere kijk op dingen heeft. Door hem ben ik naar Rotterdam verhuisd, en dat heeft mijn visie op veel onderwerpen ook veranderd. Hij denkt veel na, onderzoekt zaken waar ik me nog nooit mee bezig heb gehouden. Hij werkt over de hele wereld, ook in New York bijvoorbeeld, dus dat is heel interessant om mee te maken.” Jullie hebben samen drie kinderen? “Ja, Lina van vijftien en Youri van dertien hebben we samen. Maria is negentien, zij is Adriaans dochter uit een vorige relatie.”

Hoe hou je thuis alles draaiende als je zulke lange dagen moet maken?

“Ik heb ook perioden dat ik niet zoveel werk heb, soms wel drie maanden, en dan ben ik veel thuis. Daarnaast hebben we goede opvang, twee mensen aan wie we een fiks bedrag van ons inkomen besteden. Maar ik zeg ook wel nee tegen rollen. Soms is het gewoon te druk. Nee, ik vind dat niet erg; dat is nu eenmaal de consequentie van kinderen hebben.”

Rotterdam is toch wel een andere stad dan Amsterdam, waar je vóór Adriaan woonde. Hoe bevalt dat? “Goed. Ik woon er sinds 2001, toen was het hier heel roerig. Pim Fortuyn stond volop in de belangstelling en ik vond dat, met toch wel een behoorlijke grachtengordelblik, helemaal niks. Maar gaandeweg, ook doordat ik kinderen kreeg, ben ik behoorlijk wakker geschud. Als je hier woont, blijkt het allemaal iets genuanceerder te liggen dan je altijd dacht. In die zin ben ik me veel bewuster geworden van wat er speelt in de maatschappij. Ik had toch een beetje een gemakkelijke mening. Nu vind ik dat je problemen moet kunnen benoemen, erover moet kunnen praten. In de theaterwereld is dat precies zo: daar is het ook lange tijd not done geweest om kritisch na te denken. In dat opzicht is het voor mij goed geweest.”
Er waren ook fikse tegenslagen. Je hebt borstkanker gehad en er was het verlies van je goede vriend acteur Jeroen Willems, drie jaar geleden. Wat heeft dat met je gedaan? “Afgezien van het feit dat ik hem natuurlijk heel erg mis, confronteert het je ook erg met je eigen vergankelijkheid. Het is de eerste die gaat, op zijn vijftigste al. Ik mis hem heel erg als een belangrijk iemand in mijn leven. Dan denk ik: dit besprak ik altijd met hem, hoe moet dat nou? Of: dit had hij moeten zien. Maar het varieert: soms is het missen, soms is het een soort kwaadheid en het blijft altijd een litteken.”
Wat wil je nog per se doen in de toekomst? “Een serie ontwikkelen, drama dat ik zelf graag wil zien. Ik ben ook met verschillende dingen bezig, maar dat zijn allemaal langetermijnprojecten. Waar heel erg gebrek aan is volgens mij, zijn stukken die iets vertellen over de ingewikkelde tijd waarin we leven. Hoe beleven mensen deze tijd. Dat intrigeert me.”

Hoe kijk je op dit moment tegen het leven aan?

“Er is steeds minder werk als je ouder wordt. Dat is een gegeven. Maar ik wil er in elk geval voor blijven waken dat ik bitter word. Ik probeer eventuele frustratie liever in iets nieuws, iets positievers, om te zetten. Het is heel belangrijk dat je blijft openstaan voor van alles. 
Ik merk namelijk dat dichtgaan, vastgeroest raken in je oordelen, veel gemakkelijker gaat dan je zou denken. Ik geef bijvoorbeeld les aan de Toneelacademie in Maastricht en verbaas me erover hoezeer die school veranderd is. Het systeem is volledig anders, de stof, de leerlingen… Maar voordat je het weet, heb je daar al een mening over. Dus je moet situaties blijven opzoeken waar je onzeker van wordt. Dat is volgens mij heel goed voor een mens. Als ik iets ga doen wat betrekkelijk nieuw voor me is, dan stort ik me daar dus ook rücksichtslos in….”

Jacqueline in het kort

Jacqueline Blom (1961) speelde na de Toneelacademie Maastricht bij theatergezelschappen als Het Nationale Toneel, Theatergroep Hollandia en het RO Theater. Ze speelde in films als Deining en Zwartboek en was Wilhelmina in Soldaat van Oranje, de musical. Op tv was zij o.m. te zien in series als Loenatik, Oud Geld (bekroond met een Televisie Academy Award) en momenteel in Penoza en Volgens Jacqueline. Vanaf januari staat Jacqueline op de planken als Badeloch, in de klassieker Gijsbrecht van Amstel. De speellijst vindt u op http://www.hettoneelspeelt.nl